The Non Fangirl [VOLTOOID]

Wat doe jij hier? (+7)

P.o.v. Fleur

Ik plof neer op bed. Wat moet ik doen? Niemand antwoord en ik begin heel erg ongerust te worden. Wat als er een ongeluk is gebeurt? Of als ze aan het stikken zijn ofzo? Stop met denken het zal allemaal wel oke zijn. Ik zucht. Ik stres ook veel te snel. Plots hoor ik de bel. Ik ga naar beneden. Ik heb toch niemand uitgenodigd? Ik open de deur en zie Joost staan. "Joost wat the f*ck doe jij hier?!" Zeg ik verbaast. "Nou jij wou het niet goedmaken dus ik dacht ik help een handje." Ik facepalm mezelf. Waarom wilt hij het zograag terug goed hebben? "Joost ga alsjeblieft weer weg." Zeg ik en ik wil de deur sluiten.
Vlak voordat ie dicht is steekt hij zijn voet ertussen. "Meekomen nu." "Ha! Nee." Weer doe ik de deur dicht maar, Again, zijn voet zit ertussen. "HARUM ZE WILT NIET MEEWERKEN!!!" Roept hij opeens. "Harm?"
Dan komt Harm uit een auto. Hij heeft touwen vast en plakband. Ik twijfel geen moment en ren men huis in. Ik gooi de deur van men kamer open en kijk waar ik me kan verstoppen. Voordat ik ook maar een verstopplaats heb, staat Joost met Harm al in de deuropening. Ik zucht en geef me over.
Zoals ik al dacht binden ze me vast en nemen me mee naar de auto. Ze duwen me erin naast Link. Gadver.
Ze doen de deuren dicht en beginnen met rijden. "Waar gaan we naartoe? Hoelang nog? Waarom doen jullie dit? Waarom moet ik naast deze loser zitten? Hebben jullie nog een greintje respect voor ons." Ik heb het gevoel dat ze me irritant beginnen te vinden. "Kun je je kop houden?" Vraagt Link uiteindelijk. "Hmmm, effe denken. Nee." Zeg ik bot. "Fleur kop houden of je krijgt tape op je bakkes." Zegt Harm. Ik buig me naar voren toe zodat ik met men hoofd tussen de 2 stoelen zit. "Weetje ik kan jullie aanklagen voor ontvoering he?" Joost zucht geïrriteerd en knikt naar Harm. Ik kijk hem aan en ik krijg tape op men mond gedrukt. "Idkdoodkjtten." Mompel ik. Natuurlijk versta je er de ballen van maar ik denk dat ze wel snappen dat ik idioten bedoelde.

*

Joost drukt me op een stoel. Nogsteeds vastgebonden. Link zit tegenover mij. En Jer zit een eindje verder toe te kijken. Het liefst zou ik naar hem toe hupsen, maar dan zou ik sowieso vallen. Dus daar heb ik niet veel aan.
"Oke, dus. Maak het maar goed." Zegt Harm die naast Jer staat. Ik kijk naar hem zovan: meen je die? Aangezien ik niks kan zeggen met tape op men mond.
Joost komt naar me toe en rukt in 1 keer de plakband van men mond. Een gil ontsnapt en het brand. "Bedankt seg." Mompel ik. Waarna een lange stilte valt.
Joost zucht. "Moeten we nog een handje helpen of wat?" Ik kijk naar Link en neem dan een besluit. "Link?" Hij kijkt op. Zijn ogen zijn rood, ik denk van het huilen. "Ja?" In zijn stem kan je verdriet horen, maar ook hoop. Boeie. "Ik haat je." En ik tuf op hem. Wat ben ik toch grappig.
Lang kan ik niet van mijn hilariteit genieten want Joost en Harm nemen me mee naar, ik denk, een slaapkamer van iemand. "WTF IS JOUW PROBLEEM FLEUR!!!" Schreeuwt Harm. Ik haal men schouders op. "Hij heeft hiervoor gezorgd, niet mijn fout dus." Joost kijkt me kwaad aan. "Weet je dan niet wat voor een gevolgen dit heeft?" Ik kijk hem vragend aan. Voor zover ik weet is het enige gevolg van iemand in zen gezicht spugen een zware ruzie en misschien een klap, meer niet.
"Als Link verdrietig is doet hij zichzelf dingen aan die je niemand wilt toewensen. Toen zijn voormalige vriendin het had uitgemaakt had hij bijna zelfmoord gepleegd." Harms stem klinkt zacht. Hij lijkt weer helemaal in het moment te zitten. En omdat hij, en Joost, helemaal in het moment zitten is het akelig stil. Zo stil, dat je een speld kan horen vallen.
"Dus ik moet mijn geluk, men leven, gewoon mezelf. Aan hem schenken zodat hij, zichzelf niks aandoet? Hoe denk je dat ik me dan voel? Hoe denk je dat het is om gedwongen te worden tot iets wat je niet wilt? JULLIE WETEN HELEMAAL NIKS EN MOETEN JULLIE ER NIET MEE BEMOEIEN!!! DIT IS MIJN LEVEN, JA? EN JULLIE GAAN MIJ NIET ZEGGEN HOE IK MOET ZIJN EN VAN WIE IK MOET ZIJN!!!!" Ik ben kwaad, erg kwaad. Ze weten men achtergrond niet, ze weten men achternaam amper. Laat staan men leven. Ze weten niet hoe ik ben behandelt vroeger. Of wat zeg ik, vroeger? Nog niet zolang geleden zelfs...

Flashback Fleur. (Het gaat niet TE ver.)

Ik zit op men kamer gewoon huiswerk te maken als men vader weer eens binnenkomt. Hij misbruikt me al jaren en ik durf niks tegen men moeder te zeggen. Ik ben bang dat ze me niet zal geloven en dat ze me als gek beschouwd. Ik wil niet dat men leven nog harder geruïneerd wordt.
Hij doet de deur opsloot en loopt naar me toe. En zoals altijd hetzelfde ritueel. Bang blijf ik stilzitten. Ik durf me niet te bewegen. Alsof alles,om mij heen me kan vermoorden. Ik geef geen kick... (voor de mensen die het niet snappen, haar vader misbruikt haar. That's it. Ik had geen zin om allemaal rare details erbij te zetten.)

Einde flashback

Tranen stromen over men wangen. Iedereen kijkt me vaag aan. Natuurlijk weten ze niet wat er gebeurt is. Wat dacht ik? Dat ze mijn gedachten konden lezen? Wat een onzin.

Inmiddels hebben ze me losgemaakt. Maar ik blijf zitten. Een arm wordt om me heen geslagen. Maar ik veroer me niet. Woorden worden gezegd. Maar ik hoor ze niet. Ik word meegetrokken. Maar ik stribbel niet tegen. Ik word in men gezicht geslagen. En ik slaag terug. "Waar was dat voor nodig?!?!" Roep ik terwijl ik over men wang wrijf. "Je was.... weg." Zegt Harm verbaast terwijl hij ook over zen wang wrijft. Ik kijk hem maar raar aan. Als ik iets verder kijk zie ik Link weer zitten. Zijn hoofd hangt en de touwen liggen op de vloer. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel. "Het spijt me. Ik had niet zo bot moeten doen." Hij knuffelt terug. Gelukkig. Hoe ongemakkelijk had het anders wel niet geweest?
"Ik snap het gewoon niet echt." Zegt hij na een tijd. Ik zucht en ga zitten. Ik zal het ooit eens moeten vertellen.
"Ik word niet graag tot dingen gedwongen, dat haalt gewoon teveel uit het verleden terug." "Maar wat dan. Als je het niet wilt zeggen is het Oke maar we kunnen je misschien helpen." Zegt Jer. Weer zucht ik. Ik begin te vertellen...

Lekker lang hoofdstunkie!!!
Volg trouwens ook xlammetje ze is super tof, en spastisch maar dat effe terzijde, en ze schrijft super leuke boenkies!!!!❤️🌝
Later, later ❤️