Αρτεμις: Σ'αρεσει?
Ειπε και κοιταξε με προσηλωση το μπρελοκ μου.
Χαρρυ: Ναι, ειναι πολυ πρωτοτυπο. Εντελως απροσδιοριστο, αλλα πρωτοτυπο!
Αρτεμις: Χαχα! Τι σου θυμιζει δηλαδη?
Χαρρυ: Δεν ξερω...Κατι σαν υπερφυσικα γυαλιστερο σκουλικι ή κατι τετοιο?
Αρτεμις: Αρκετα κοντα!
Χαρρυ: Τι ειναι δηλαδη?
Αρτεμις: Καμπια
Χαρρυ: Πλακα κανεις?
Αρτεμις: Οχι καθολου!
Ειπα και τον εσπρωξα λιγακι. Προσεξα οτι ειχε σταματησει να βλεπει τους Thornburrys και κοιτουσε εμενα. Τον κοιταξα κι εγω και του χαμογελασα.
Αρτεμις: Τι?
Χαρρυ: Τιποτα. Εχεις ωραιο χαμογελο.
Αρτεμις: Ναι, αλλα με κοιτουσες πριν χαμογελασω!
Χαρρυ: Ισως φταιει το οτι εισαι τοσο ομορφη!
Αρτεμις: Ωω Χαρρυ! Τι καλος που εισα!
Ειπα και τον αγκαλιασα τελειως αυθορμητα. Να τραβηχτω? Οχι, θα τον νομιζει οτι δεν τον συμπαθω. Τον συμπαθω? Δεν ξερω! Ξερω παντως οτι...ΟΜΙΤΖΙ!! Ο τυπος ειναι φετες! Νομιζω οτι καταλαβε πως προσπαθουσα να ερθω πιο κοντα του για να νιωσω καλυτερα τους μυες του, και εκανε μια κινηση για να ερθει πιο κοντα μου.
Χαρρυ: Και να ξες, αν σ'αρεσει, ειναι ολο δικο σου, αρκει να το ζητησεις ;)
Αρτεμις: Τι θες να πεις? (ΕΝΤΩΜΕΤΑ3Υ ΔΕΝ ΛΕΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΕΙ ΧΑΧΑ)
Χαρρυ: Αν απλα μου πεις “Χαρρυ θες να γινεις δικος μου” θα ειμαι δικος σου
Αρτεμις: Αυτο το κανουν τα αγορια
Χαρρυ: Καλα...
Τραβηχτηκε πισω και σηκωθηκε απ'τον κανεπε. Και κοιταξε, ανοιξε τα χερια του και μ'ενα τεραστιο χαμογελο φωλιασμενο στο προσωπο του φωναξε
Χαρρυ: Ας διαβασουμε περιοδικα!
Αρτεμις: ΤΙ?
Χαρρυ: Μην σοκαρεσε! Απλα θελω να καταλαβω γιατι τα διαβαζει η αδερφη μου! Περνει ενα και μετα απο μια ωρα το πολυ λεει οτι το αγαπαει κι εχει τελειωσει!!
Αρτεμις: Και τι μ'αυτο?
Χαρρυ: Ελαααα σε παρακαλωωω!!! Θελω τοσο πολυυ!
Αρτεμις: Ενταξει, μην σου χαλασω και το ονειρο!!
Χαρρυ: Σ'ευχαριστω!!
Ηρθε κοντα μου, τοποθετησε τα χερια του γυρω απ'το προσωπο μου και με φιλησε.
Με φιλησε.
Αληθεια.
Με φιλησε.
Ομιτζι.
Εκανε ενα ασυνειδητο βημα προς τα πισω, τα χερια του ακομη στον αερα στο σχημα του προσωπου μου. Κοιτιομασταν. Κανεις δεν μιλουσε.
Χαρρυ: Συγγνωμη γι'αυτο, εγω δεν-
Αρτεμις: χαρρυθεσναγινεισδικοσμου?
Χαρρυ: τιειπεσαρτεμη?
Αρτεμις: Τι?
Χαρρυ: Τι?
Αρτεμις: Εγω ειπα “τι” πρωτη!
Χαρρυ: Εννοω “τι ειπες”!
Αρτεμις: Ειπα... Θες να διαβαουμε το περιοδικο τελικα?
Χαρρυ: Βρε γυριστρουλαα...Καλα δεν πειραζει θα το πεις καποια στιγμη!
Καθισε στον καναπε οσο εψαχνα καποι περιοδικο. Ειχα την αισθηση οτι συνεχεια με κοιτουσε απο πισω, αλλα δεν ειπα τιποτα. Πηγα να καθισω αλλα με τραβηξε και προσγειωθηκα πανω στα ποδια του. ( ΟΧΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ χδδ)
Αρτεμις: Θα κανουμε ενα κουιζ, ενταξει?
Χαρρυ: Μαλιστα καπετανιε! Ρωτα!
Αρτεμις: Λοιπον...Ερωτηση 1η! “Τι ζωδιο εισαι?”
Χαρρυ: Ποσειδωνας
Αρτεμις: Τι λες βρε τουβλο, Υδροχοος το λεει ο κοσμος!
Χαρρυ: Ε, καλα τοτε! Εσυ τα ξες καλυτερα!
Ειπε και με φιλησε στο μαγουλο. Ενιωθα ολο το προσωπο μου να φλογιζεται, αλλα και παλι δνε ειπα τιπορα και συνεχισα με τις ερωτησεις.
Αρτεμις: Ερωτηση 2η, “Αν ειχατε μια υπερδυναμη, ποια θα διαλεγατε: α.ικανοτητα πτησης β.οραση με ακτινες χ ή γ.ικανοτητα να διαβαζετε την σκεψη?”
Χαρρυ: Ακτινες χ
Αρτεμι;: Γιατι βρε αθεοφοβε?
Χαρρυ: Για να σε βλεπω γυνη συνεχεια!
Αρτεμις: Εισαι ενα ζωον με περικεφαλαια!!
Ειπα και τον χτυπησα με το περιοδικο στο κεφαλι. Αρχισε να με κυνηγαει σ'ολο το σπιτι, μεχρι που με παγιδευσε μπροστα στην πορτα του δωματιου μου.
Χαρρυ: Και καλα δεν με θελεις, ε?
