Vast | seulrene

딧탄세

Vast.

NAKATINGIN ako sa cellphone ’ko at bumuntong hininga.

“Im sorry…” Mahinang usal 'ko kahit na alam kong hindi nya ako naririnig.

Nakipagbreak kasi ako sa boyfriend ’ko. Narealized ‘ko kasi na hindi ko sya mahal. Si Jimin.

I texted him, And explain my side to him. I know na hindi nya ako maiintindihan. Not now. Kasi, Kahit mismo ang sarili ‘ko, Hindi ‘ko maintindihan.

Nababaliw na ata ako. Paano, Hindi ‘ko maintindihan ang sarili ’ko kung sino ba talaga ang mahal ’ko.

“Hey,” Tinapik ako ni Yoongi. “Kamusta na kayo ni Jimin?”

I sighed. “Nakipaghiwalay na ako. Ngayon ngayon lang.”

He weakly smiled, “Buti naman at tinigil mo na.”

“I know, Ang sama sama ‘ko. Hinayaan ko nalang sana sya sayo dati…”

Winaksi nya ang kamay nya at ngumiti. “Hindi mo kasalanan na hindi nya ako mahalin, Seulgi. At isa pa, Matagal ng tapos yun.”

“Pero mahal mo pa din sya.” I whispered.

“I don’t,” Pagtanggi nya.

“You do.” Tumingin ako sa mga mata nya.

“Kasi kung hindi mo na sya mahal, Bakit ganyan pa din ang turing mo sa kanya?” Tanong ‘ko. “Kilala kita, Yoongi. Wala kang pake sa mga tao sa paligid mo. Pwera nalang kung mahal mo ito.” Sabi ‘ko. Kilala ’ko na ang lalaking ito. Sa tagal ba naman naming magkaibigan, Kilalang kilala ko na ang ugali at galaw nya.

“Ikaw din. Kilala na kita. Alam ko, Matagal na, Hindi mo gusto si Jimin. Kasi mahal mo si Irene, Tama ako diba?”

Natigilan naman ako. Bumuntong hininga ako.

“Mahal? Siguro nga. Kaya nga siguro hindi ako masaya talaga kay Jimin. I appreciated Jimin’s effort for me. Masaya ako tuwing nakikita ’kong masaya sya. Pero alam ’kong hindi pagmamahal yun. Mahal ‘ko sya oo, Pero bilang kaibigan lang.”

“Kaya nga tama ang desisyon mo na palayain na sya. He deserves someone better, Seulgi. Yung mamahalin sya. At alam nating dalawa na hindi ikaw yun. Kasi mahal na mahal mo si Irene.” Sabi ni Yoongi.

”Na girlfriend ni Taehyung.” Mahinang sabi ’ko. Taehyung is a good friend. Mabait syang tao at hindi ’ko kayang agawin si Irene sa kanya. Isa pa, Mukha namang masaya na sila. Kaya wala na akong karapatang manggulo.

Itatago ko nalang siguro itong nararamdaman ‘ko para kay Irene.

“I know Taehyung, Seulgi. Alam ’ko na—”

“Enough, Yoongi. Ayokong manggulo. Ayokong manira ng relasyon, Okay?” Sabi ko at bumuntong hininga. Nilagay ‘ko ang cellphone ko sa bulsa ’ko at tumayo.

”Bibili muna ako ng frappe, Sama ka?” Tanong ’ko.

Umiling sya. ”Uwian mo nalang ako.”

Ngumisi ako at nilahad ang kamay ’ko sa kanya,
“Akin na ang bayad.”

“Putek, Ilibre mo nalang ako!” Natatawang sabi nya. Inirapan ko sya pero hindi ’ko na sya kinuhanan ng pera.

——

“ISANG bubble tea nga po at isang frappe.” Nagbago na ang isip ‘ko. Hindi na ako magfafrappe. Bubble tea nalang.

“200.00 lang po lahat, Maam.” Sabi nung cashier.