Lei
Nagising ako sa sikat ng araw na tumama sa direktang mata ko na galing sa bintana.
"Goodmorning to meeeeeee!" Hiyaw ko paginat ng mga braso ko. Wow buhay pa rin ako. Charot, 2 months pa pala.I'm Adelyda Mejia, 18 years old and diagnosed with Leukemia. Well casual na sa akin na sabihin na may sakit ako and dying because that's the truth. Ayoko na magpagamot dahil kung oras ko naman na, edi oras ko na. Why waste money and time? Tyaka ayoko makalbo no.
Tumayo ako upang gawin ang morning rituals ko then nagalmusal magisa dito sa apartment ko. Bakasyon naman na kasi kaya kahit di ako magmadali.
Mag-isa lang akong nakatira dito sa apartment ko dahil ulilang lubos na ako. Well, di naman lubos dahil buhay pa ang tatay ko pero di ko naman nakilala o nakasama. Namatay ang nanay ko with the same fate as mine. Pero siya kasi nagpagamot pero namatay din. Get my point kung bakit di ako nagpapagamot?
Tita ko na lang na nasa ibang bansa ang tumutulong sa akin. Siya nagbabayad ng renta ko at pangpaaral ko. Kaya rin ayokong magpagamot dahil sa nahihiya na ako sa kanya.
Umupo lang ako sa maliit na sofa na nasa maliit na sala at nagtipa sa laptop ko.
Flashback:
"The findings showed that you're diagnosed with leukemia." Nawala ang ngiti sa labi ko ng marinig ko ang mga sinambit nung doctor na nasa harpan ko.
"P-po? Yan ba yung-"
"Cancer sa dugo." Kung ano-ano ang pumasok sa isip ko. Paano ko sasabihin kay tita. Paano na pangarap ko. Paano na mga gusto kong gawin sa buhay ko."Deretsuhin na kita, nasa last stages ka ng cancer and there is no way para mahabol pa. You only have 2 months to live. Pero kung uumpisahan na natin ang treatment then you will have a chance to survive." Tuloy-tuloy na saad nito.
"Chance? You mean, walang kasiguraduhan?" Sabi ko ng naguhuluan.
"Yes."End of flashback
So that's how i came up with the idea na di na lang ako magpapagamot. Accepted ko naman na gusto na ako makasama ni mama.
Kaso siyempre bago man lang ako mawala gusto ko may gawin naman ako na di ko pagsisisihan na di ko ginawa bago ako mamatay.
So yeah, i want to have a bucket-list and do all the things listed right before i die.
Binuksan ko ang microsoft word sa laptop ko at nagtype.
Adelyda's Bucket-list:
Ayan natype ko na. Ano pa ba ang hindi ko pa nagagawa sa buong buhay ko? Ay omg alam ko na.
1. Sasabit sa jeep.
Ayan hehe.
Since mahiyain ako at wala akong masyadong friends.2. Say hi to a stanger.
And i want to do wild things right before i say hi to my grave.
3. Kiss that stranger.
I swear gwapo talaga ang kukunin ko.
4. Make friends with that stranger.
5. Tumulong without anyone knowing
6. Climb a mountain
7. Dance in the club
8. Get drunk
9. Eat sushiEw, i really hate raw foods but i'll try.
10. Go to a concert
11. Gate crash to a formal party.
12. Dance under the startlight
13. Own a doggoI never owned a dog so i want one.
14. Jump of a cliff (yung may dagat ha)
Para safe hihi.
And finally...15. FIND AND MEET DAD
"Sooooo, ano pa kulang?" Tanong ko sa sarili ko.
Err, fall in love? Wait. That's so cliché but oh well i'll die anyways.16. Fall in love
Okay, my list is finished.
BINABASA MO ANG
The bucket-list
General FictionAdelyda Mejia or Lei is given only 2 months to live. So she made herself a bucket-list that consist all the things she wants to do before she goes away. And along the way she will meet Sebastian Valeroso or Seb. Seb will be Lei's companion along her...