Çocuklugumdan beri hayal ettiğim gerçeğe kavuştum.Hala bir rüyadaymışım gibi Hissediyorum ama bu bir rüya değil gerçek.Yavaş yavaş hayalimdeki hayatı yaşamaya başlıyorum.İlk önce konservatuarı kazanmak istiyordum kazandım, arkadaşımla ayrı eve çıkmak istiyordum.Onuda başardım ben yaşadıklarımı hayal ederken arkadan bir ses "hadi kahvaltı hazır"diye seslendi.Bu sesin Gizem'e ait olduğunu biliyordum ama bana çok farklı geliyordu çünkü her zaman kahvaltı hazır diye bağıran annem olurdu.Neyse mutfağa doğru ilerledim kahvaltımı yaptım ve giyinip evden dışarı çıktık. Üniversiteye gitmek için durakta Gizemle birlikte otobüs bekliyorduk. Heyecanım git gide artmaya başladı. Üniversiteye ilk adımımı atmaya çok az kalmıştı.Bir saniyeliğine dönüp Gizem 'e baktım ama onun benim kadar heyecanlı olmadığını fark ettim. Nedenini bilmiyordum ben adımlarını hızlandırdıkça o ise tam tersi yavaşlatıyordu.Sanki okula gitmek istemiyormuş gibi davranıyordu.Neden böyle davrandığını ona sormalıymiydim acaba "neden böyle davranıyorsun gizem bir sorun mu var " ama o bana bir cevap vermek yerine susmayı tercih etti ve beni dahada meraklandırdı...
Eğer hikayeyi beğendiyseniz yorumlarinizi bekliyorum ÇoK yorum gelirse ikinci sayfayida paylasicam şimdiden sağolun...
Not:kardeşimin yazdığı bi hikayedir.
Benden rica etti bende paylaştım..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZEM'İN GİZEMLİĞİ
RandomPes etme. Hayat seni Son noktaya getirsede pes etme. Gizem hiç bir zaman pes etmedi hayatla hep savaştı ve kazandı...
