The Bad boy in school.

Part 1

Γειά σας είμαι η Έλλη και είμαι 18 χρονών. Θέλω να σας πω την ιστορία μου. Τι έχει γίνει πριν φτάσω εδώ.

Flashback:
Είμουν μόλις 10 χρονών όταν η μαμά μου πέθανε. Είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο που της στοίχισε την ζωή. Ήταν τραγουδιστρια και είχε πάρα πολύ καλή φωνή. Ήταν από τις καλύτερες στο μαγαζί που δούλευε. Από την μέρα που πέθανε ζω με τον πατέρα μου. Όνειρο μου είχε γίνει να γίνω και εγώ τραγουδιστρια. Στην ηλικία των 12 εντελώς τυχαία έπεσε το μάτι μου σε ένα συγκρότημα. Μπήκα άκουσα το τραγούδι και μαρεσε. Έψαξα να μάθω για αυτούς και είδα ότι είναι ένα Κορεατικο συγκρότημα. Από τότε κόλλησα με την k-pop.
End flashback

Τώρα πια είμαι 18 χρονών και έχω τελειώσει το λύκειο. Πάντα είμουν καλή μαθήτρια. Τώρα πια είναι καλοκαίρι. Εκεί που κάθομαι και χαζεύω στο Facebook βλέπω μια ειδοποίηση ότι ένα Κορεατικο μουσικό σχολείο δίνει υποτροφία σε ένα παιδί από άλλη χώρα και το μόνο που είχαμε να κάνουμε είναι να χορεψουμε και να τραγουδισουμε. Αμέσως έτρεξα κάτω στον μπαμπά μου.

Ε: Μπαμπά μπαμπά.

Μ: Τι είναι παιδί μου?

Ε: Μπαμπά ξες ότι έχω κολλήσει με την K-pop.

Μ: Ναι.

Ε: Και ότι θέλω να γίνω τραγουδιστρια.

Μ: Ναι αλλά δεν καταλαβαίνω. Που το πας?

Ε: Να μπαμπά στην Κορέα δίνουν υποτροφία σε ένα παιδί από ξένη χώρα για να σπουδάσει μουσική και θέλω να πάω. Σε παρακαλώ άφησε με να πάω.

Μ: Οκ παιδί μου μπορείς να πας.

Ε: Ευχαριστώ πολύ μπαμπά.

Του είπα και τον αγκαλιασα. Αμέσως πήγα πάνω για να κάνω πρόβες. Πήρα την κιθάρα μου και άρχισα να παίζω και να τραγουδάω ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Έπειτα έκανα πρόβα ενα χορευτικό και όταν βεβαιοθικα ότι είναι τέλεια τα βιντεοσκοπισα και τα έστειλα. Τώρα το μόνο που επέμενε είναι να περιμένω τα αποτελέσματα τα οποία θα έβγαιναν σε μια εβδομάδα.