hoofdstuk 18

42 3 12
                                    

'Ik moest hierheen komen?', vraag ik Lucas. 'Ja over gister. Waarom was je zo snel weg?', vraagt Lucas me. 'Uh... Nou ik kreeg een berichtje binnen van Laura en ik moest gelijk naar haar toe komen, omdat uh.. ze.. uh.. heeft liefdes verdriet en ik moest langs komen met ijs en heel veel chocola', vertel ik. Lucas kijkt me aan. 'Hm oke dus Laura heeft liefdesverdriet?', vraagt Lucas me. Ik knik. 'Nou dat is heel sneu, maar dat is niet een reden om je bijles eerder af te zeggen en zomaar weg te lopen zonder mij iets te vertellen', zegt Lucas. 'Ja sorry maar dit was echt heeeeel belangrijk', zeg ik overdreven. Lucas kijkt me aan alsof ik gek ben. 'Hmm oké je kunt gaan', zegt Lucas en opent de deur voor me. 'Volgende keer niet zomaar weg lopen hè?', fluistert Lucas in mijn oor. Ik knik en loop zo snel mogelijk weg. Ik zie Laura samen met Mick aan een tafel zitten. Ik loop naar ze toe. 'Hey guys, kan ik hier zitten?', vraag ik en Laura knikt. 'Mick en ik hebben zin om dit weekend met wat mensen uit te gaan! Heb je zin om mee te gaan?', vraagt Laura aan me. 'Ja, leuk!', zeg ik enthousiast, 'misschien wil Jules ook wel mee!' 'Ja leuk! Vraag het hem!', zegt Laura, 'Ik maak vanmiddag wel een app groep aan, dan kunnen we het overleggen.' Mick en ik knikken. 'Waar was je eigenlijk net?', vraagt Mick aan me. Ik krijg weer rillingen over mijn rug. 'Uh ik was even bij Lucas om wat te bespreken over de bijles', zeg ik snel. De bel gaat en we lopen met zijn drieën naar Biologie.
Laura en ik zitten in een klein restaurantje in de stad. Ik heb een broodje carpaccio en Laura heeft een broodje ham kaas. 'Je hebt Lucas dus vertelt dat je weg moest omdat ik liefdesverdriet had en dat je mij ijs en chocola moest brengen?', zegt Laura. Weer knik ik. Laura barst in lachen uit. 'Maar stel hij vraagt er iets over, moet je gewoon een of ander gek verhaal opzetten, oke?', vraag ik Laura als ze uitgelachen is. Laura knikt. We eten onze broodjes op en rekenen af. 
Laura en ik struinen door de winkelstraten. Soms zien we een leuke winkel en gaan er naar binnen. Rond 18:00 uur gaan alle winkels dicht. We lopen terug naar de fietsen. 'Tot morgen Lau', roep ik en fiets weg.
Als ik thuis aankom ruik ik dat Saskia al aan het koken is. Ik loop naar de keuken. 'Wat eten we?', vraag ik Saskia. 'Pasta met pesto. Dat lust je wel toch?', vraagt Saskia me. Ik knik. Jules komt binnen. 'Hey!', zeg ik en geef hem een knuffel. 'Nog wat leuks gekocht?', vraagt Jules. 'Ik heb een shirtje voor zaterdag gekocht!', vertel ik hem. 'Zaterdag?', vraagt Jules me. 'Ohja dat wilde ik je nog vragen. Mick en Laura kwamen met het idee om zaterdag uit te gaan met Char, Daan en Mees. En misschien wil jij ook me?', vraag ik. 'Ja, i'm in!', zegt Jules opgewonden. 'Jules, Marley zetten jullie de borden even op tafel?', roept Saskia uit de keuken. Samen lopen we naar de keuken en dekken we de tafel. Richard komt net thuis en Olivia en Lars komen van boven. Als iedereen aan tafel zit vertel ik over zaterdag aan Saskia en Richard. 'Leuk! Ook voor jou Jules, even de deur uit!', zegt Richard, 'maar wel voor 3 uur thuis?' Jules en ik knikken. Opgewonden praten Jules en ik over het weekend.
Na het eten ruimen ik en Olivia de tafel af. 'Olivia, kan ik je zo even spreken?', vraag ik en Olivia knikt. Als alles in de vaatwasser staat, lopen Olivia en ik naar Olivia's kamer. We gaan zitten en ik vertel alles over wat er met Tom is gebeurd. 'En Jules weet dit niet?', vraagt Olivia me. 'Ik durf het hem niet te vertellen', zeg ik. 'Weetje Marley. Ik denk dat je het gewoon moet vertellen. Hij is waarschijnlijk boos, maar dan op Tom', zegt Olivia. Ik kijk Olivia aan. 'Misschien moet ik dat maar doen', zeg ik. Ik sta op en loop naar Jules kamer. Jules ligt op bed. 'Hey', zeg ik zachtjes. 'Hey', zegt Jules. Ik ga op het bed zitten. 'Ik moet je wat vertellen', zeg ik en kijk hem aan. 'Oke, vertel maar', zegt Jules. Ik neem hap lucht en vertel alles snel en ratelend achter elkaar. Jules kijkt me met grote ogen aan. 'Hij heeft wat?!', roept Jules uit. 'Rustig! Ja hij heeft me gezoend en me gebeld. Sorry dat ik het niet eerder heb gezegd, maar ik durfde niet en en....', zeg ik. Jules staat op en begint te ijsberen door de kamer. 'Wat een klerelijer is die Tom, maar dat jij hem ook gewoon zoent en het wilt vergeten!', zegt Jules boos. 'Jules! Ik heb dit ook niet gewild en jij zou het het liefst ook willen vergeten, toch?', zeg ik tegen hem. Jules stopt met ijsberen. 'Die tering Tom gaat het heel moeilijk krijgen', zegt Jules. 'Jules, ga niet naar hem toe. Dat zorgt voor alleen nog maar meer problemen!', zeg ik maar het dringt niet door bij Jules. 'Morgen ga ik wel even met Tom praten', zegt Jules en draait zich weer om naar mij. Zachtjes begin ik te snikken. Jules komt naast me zitten. 'hey.. Rustig maar ik ga Tom niet in elkaar slaan ofzo. Ik ga gewoon met hem praten en hem duidelijk maken dat we niks meer te maken willen hebben met hem', zegt Jules en neemt me in zijn armen.

'Shit! Lau, ik heb weer bijles vanmiddag', roep ik. Laura lacht me uit. 'Lekker met Lucas!!!!', roept Laura. 'Ja wat is er, Laura?', vraagt Lucas die net de hoek om komt lopen. Laura draait zich geschrokken om. 'Oh uh niks hoor', zegt Laura stotterend. 'Laura, ben je bovenop je ex gekomen?', vraagt Lucas. Laura wordt rood. 'Uh ja natuurlijk allang', zegt Laura. 'Wie is je ex dan?', vraagt Lucas. Ik doe mijn best om niet in lachen uit te barsten. 'Uhm ja waarom wilt u dat weten?', vraagt Laura aan Lucas. Nu is het Lucas beurt om rood te worden. 'Oh gewoon laat maar. Tot vanmiddag, Marley', zegt Lucas met een knipoog. Als Lucas de hoek om is barst ik in lachen uit. 
Ik loop het geschiedenis lokaal in en zie Lucas al zitten. 'Hoi', zeg ik. 'Hoi Marley, ga maar zitten', zegt Lucas. Meteen begint Lucas met uitleggen over hoe de 2e wereld oorlog begon. Na een halfuurtje moet ik een opdracht maken. Als ik hem af heb laat ik hem aan Lucas zien. 'Goed gedaan, Marley', zegt Lucas. 'Ga je nog wat leuks doen dit weekend?', vraagt Lucas me. Ik kijk hem een beetje raar aan. 'Uh ja ik ga zaterdag uit', vertel ik hem. 'Leuk! Waar?' 'Volgens mij heet die club Blue Lagoon ofzo?', vertel ik hem. 'Leuk', zegt ie. Ik knik en kijk een beetje om me heen om zijn oogcontact te vermijden. 'Ik moet gaan', zeg ik. 'Maar het is nog helemaal geen tijd! We hebben nog 5 minuten', zegt Lucas. Ik kijk hem raar aan. 'Die vijf minuten maken toch niks uit?', zeg ik. Hij gaat voor me staan. Hij is veel groter dan mij. 'Dat is waar', zegt ie. Ik duw mezelf langs hem en loop naar de deur. 'doei', zeg ik en loop weg. Wat is die Lucas eigenlijk een weirdo. Ik fiets in een top tempo naar huis. Als ik thuis ben laat ik mezelf op de bank vallen. Even alles om me heen vergeten.

Hoofdstuk 18 alweer!
Ik wil jullie heel erg bedanken voor de 134 votes op mijn boek!
Ik sta nu op #135 in Tienerfictie. Heel erg bedankt!
Oja neem ook een kijkje bij een vriendin van mij
zaradejong
Zij schrijft ook een heel spannend boek!


In hoofdstuk 19:
Marley en haar vrienden gaan uit! Gaat Jules nog mee?
Had Marley niet aan Lucas moeten vertellen waar ze heen zouden gaan?
Kan Marley iets herinneren van de avond?

Bedankt allemaal! <3

Fucked UpWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu