Loving You Unexpectedly

Chapter 48: Revelations

Xandria's P.O.V

"Sige pre bukas na lang... " Paalam ni Kiann sa mga ka-teammates niya habang isa isa silang lumalabas mula sa locker room.

Tama... Naandito ako ngayon sa locker room ng mga Varsity players para kausapin siya.

Hindi nakapunta sa practice si Axel dahil kinailangan niyang sumama sa family gathering nila sa Bacolod. So I grab the chance to talk to him. Para once and for all mabigyan na ng sagot yung mga katanungan dito sa utak ko.

Hinintay ko munang makalabas halos lahat ng players at ng sila Joshua, Pochollo, Erick at Kiann na lang ang nasa loob nilakasan ko na ang loob ko para pumasok.

Si Pochollo ang unang nakapansin sakin.

"O Aeries, what brought you here?"

Huminga muna ko ng malalim tsaka ngumiti.

"Ahhmmm. Gusto ko sanang makausap si Kiann. (Kiann looked at me in his poker face expression.  )(I looked at him) Can we talk? "

Tumingin silang tatlo kay Kiann na hanggang ngayon hindi mo pa rin mababasa ang expression sa mukha.

I saw him nodded but not looking at me. Busy siya sa pagtetext sa cellphone niya.

"Mauuna na kami dude." Pagpapaalam ni Joshua na may kasamang pagtapik sa balikat ng kaibigan.

Isa isa na silang lumabas ng silid na iyon at ng mapatapat sakin si Joshua he murmured something.

"wise decision. "

Ngumiti lang ako sakanya at ganon din ang isinagot niya sa akin.

Wuhuu! Eto na.. Nakatayo siya at mukhang naghihintay ng sasabihin ko.

Kaya mo to Aeries Xandria... Kaya mo to!

"Ahmm Kiann about the last game... i just-

"What about the last game? Are you going to tell me that it's my fault why we loose the game? " He cut me out.

"NO it's not.. Gusto ko lang magtanong... Why yoU didn't pass it to him? Are you still mad at me? If this is all about what happened before about you and me you know I'm sorry and I am expecting that it shouldn't affect your game. " Mahaba kong litanya dahil sa totoo lanG nanlalamig ang buo kong katawan sa kaba.

I saw him smirked and smile. Then he gave me a blank expression.

"Sino naman ang nagbigay sayo ng idea na dahil iyon sa nangyari satin? "He took his cellphone and show me his wallpaper. I froze after seeing that. "Can't you see? I moved on and I'm happy. I don't bother anymore kung makikita ko man kayong naglalampungan ni Axel sa harap ko. "

"Bu... but the.. The game. Parang hindi mo siya kakampi hindi mo man lang siya pinasahan. And with that halatang halata na galit ka sakanya." Napalunok ako saglit. "I... I resPeCt and I am happY that you moved on. And if it is about your ego I'm Sorry for hurting it. "

"Tsk tsk... You really think that Axel being your boyfriend affects me a lot huh?" He smiled then looked at me directly into my eyes. "Look, seeing the two of you doesn't affects me anymore. ANd my ego your talking about? Wala na yun sakin matagal na. Nagpapasalamat pa nga kO sayo ng malaki eh, because of what you did I met the person who really sees my worth. Who will love me unconditionally and will not leave me without a word. Thank you Aeries. "

Hindi ako makapagsalita. Pakiramdam ko naiiyak ako. Nasasaktan ba ko sa mga naririnig ko? He's looking right into my eyes.

"And about sa treatment ko kay Axel, it really has nothing to do with you. Una pa lang na makita ko siya di ko na talaga siya gusto at alam kong hindi kami magkakAsundo. Hindi nga ako nagkamali. Hindi kami pwEDeng maging magkaibigan hindi dahil sayo. Wala bang nakaPagsabi sayo kuNg gaano kalakas ang hangin sa katawan ng boyfriend mo? HIndi mo ba napapansin kung gaano siya ka self-centered na tao? " He smirked. "Sabagay, mahal mo eh, pag mahal mo wala ka nga namang makikitang negative sa kanya. I understand it though. "