The bucket-list

11

Lei

Nakarating na kami sa ospital kung saan naka-confine si Julius.

"Saang room ba siya?" Tanong ko habang tinatanggal yung earphone ko sa tenga.
"304" sabi ni Bella.

Sumakay kami sa elevator at sinabi niya sa nagpipindot na sa 3rd floor kami, then pagkalabas ilang ikot lang ay nandoon na kami.

Siya ang pumihit ng door knob at nakasunod lang ako sa kanya.

"Hi tita." Bati ni Bella sa mama ni Julius at nagmano ito.
Ngiti lamang ang binigay ko ng magtapo ang mata namin at nagmano ako.

"Ano po ba nangyare sa kanya?" Tanong ko. Wala naman itong galos pero naaksidente daw ito sabi ni Bella.
"May dengue siya." Dengue? Tinignan ko m masama si Bella at nakapeace sign ito.

Wow ha dengue tas biglang aksidente.

"Lei..." rinig kong nagsalita ang nakahilata sa kama.
"Iwan na muna namin kayo." Sabi ng mama ni Julius at saka iginiya si Bella para lumabas sila.

Umupo ako sa plastic na upuan na nasa tabi ng hinihigaan niya na kama.

"Kamusta ka na? Balita ko nagaagaw buhay ka raw?" Sabi ko ng nakangiti.
"O bakit parang masaya ka pa?" Tanong niya.

"Uy hindi ah, malungkot nga ako eh." At lalong nilawakan ang ngiti ko.
"Ah ganun ba, babe hehe." Sabi niya ng tumatawa na may halong landi.

Ayan nanaman siya sa babe niya, napakaharot.

Ngumiti ako na mukhang nangangasim. Bakit kasi hindi pa siya tuluyan. Chill, Lei.

"By the way, di na ako magpapaligoy-ligoy pa, ano ba sasabihin mo? Bakit napakaimportante at kailangan ko pang magpakita sayo? Mamamatay ka na ba?' Tuloy -tuloy kong tanong.

Para namang kasing hindi na siya uuwi ng buhay. I rolled my eyes with that thought.

"Uy grabe ka naman, wag ka mag-alala di ako mamamatay kasi sayo pa lang patay na ako." Sabi niya sabay hawak sa kamay ko. Agad ko naman nilayo kamay ko.

Wala pa naman akong baon na alcohol. Kahit mamatay ka na okay lang.

Tignan niyo kung gaano siya kalandi, ayan ang rason kung bakit dumating sa point na akala ko talaga meron.

"Sabihin mo na, nagmamadali ako."
At kinamot ko ang bumbunan ko sa inis.

"Okay eto na. Lei, gusto kita. Sana mapatawad mo ako pero gusto na talaga kita." Nakatingin lang ako sa kanya at binigyan siya ng bored na tingin.

Mga ilang segundo din akong di kumikibo at nakatingin sa kanya.

"W-wala ka bang sasabihin?" Tanong niya pambasag ng katahimikan.

"Wala bang mas totoo sa sasabihin mo? Sinasayang mo lang ata oras ko eh." Sabi ko. At umirap.

"Totoo ang sinsabi ko, Lei. I don't want to play games anymore." Sabi niya at kinukumbinsi ako. Not this time Julius, not this time.

"You started the game, maglaro ka magisa mo!" Sabi ko.
"Naubusan ka na ba ng babae at pati ako susulutin mo na? Lahat ba sila sinawaan mo na? Iniwan ka na ba nung palito mong ka-MU na walang ibang ginawa kundi lumingkis sayo?" Pagtutuloy ko.

Punong-puno na ako tas ngayon paglalaruan nanaman niya ako. Putangina ba niya? Sorry for the word but that is the only word left for him.

Di pa rin siya kumikibo.

"I chose you for over 5 years, i kept my love for you because i know one day you'll see my worth. Until one day you started showing affections towards me, i thought this is it! But no, iba pala gusto mo. Ano ako? Inexperiment mo lang? Tinignan mo kung gagana sa akin charms mo para pag nagporma ka na sa ibang babae gagawin mo na? Ulol?" Di na ako umiyak, naubos na ako luha ko sa kanya.

Nailabas ko na yung mga dapat kong sabihin.

Di pa rin siya kumikibo.

"You were saying that, gusto mo na ako? Right?" Tanong ko at kumalma na ako.

Kumindat siya ng ilang ulit
"O-oo-"
"Gusto mo'to" i said while i'm raising my middle finger infront of him.

And left the room.

Wooooooh nailabas ko rin ang nararamdaman ko.

Pagkalabas ko ay mabuti at wala sila tita and Bella kung hindi maiintriga sila kung ano yung naganap sa loob.

Naglalakad ako papunta sa elevator nang mapaharap ako sa makakasalubong ko.

Jusko si Seb nanaman ang nakikita ko.

Pumikit ako at shinake ang ulo ko at dumilat.

Hala nakatingin na sa akin ngayon tong Seb wanna be na to.

Inulit ko.

Nasa harapan ko na siya. Pero Seb pa rin nakikita ko.

Pumikit ulit ako at akmang isheshake ang ulo ko ng magsalita ito.

"What the hell is wrong with you?" Hala kaboses niya na rin si Seb.

"Hey, open your eyes." Binuksan ko yung left eye ko, nasa harapan ko na nga ng super. At binuksan ko na yung isa ko pang mata.

"I-ik-ikaw na ba yan, Seb?" Tanong ko.
"Sino pa ba?" Di ako kumbinsido. Hinawakan ko ang mukha niya at nilamutak.

"Hey what the fuck!" This time pinisil ko ito.
Inagaw niya ang mga kamay ko para pigilan ito.

"How can i be so sure if you're Seb?" At tinaas ko ang kanang kilay ko.
"Well, err you stole a kiss from me?" At napabitaw ako sa kanya. Okay siya nga.

Hala bat uminit yung paligid. Pwede naman niyang sabihin na ako yung kasama mo umakyat ng bundok ganyan.

"You're blushing." Nakita ko na nakangisi siya sa akin.

...