The bucket-list

17

Lei

Hindi kami nagkikibuan ni Seb hangga't sa makarating kami sa apartment ko. Ngumiti lang siya sa akin bago umalis.

Ni hindi niya sa akin sinabi kung bakit siya umiiyak.

...

Hays wala akong magawa huhu. Nakakatamad dito sa bahay.

Nag-inat ako at may biglang pumasok sa isip ko.

"Hala oo nga pala!" Pumunta ako sa kwarto at kinuha ang bag ko at bumalik sa sala.

Halos ilabas ko na lahat ng laman ng bag ko pero di ko pa rin makita.

Nasaan ko na ba nilagay yun? Wala pa naman akong kopya nun.

Nawawala yung listahan ko sa bucket-list ko. Napabuntong hininga na lang ako.

Di ko pa naman nache-check yung dance under the starlight hys.

Napapikit na lang ako.

*tok*tok

Napamulat ako ng may kumatok.
"Sino yan?" Tanong ko.
"Me." Wow aga-aga nambubulabog.

Dali-dali kong binuksan ang pintuan at bumungad sa akin ang pokerface nito.

"Morning." Bati ko.
"Hey, uhm may i come in?" Umalis ako sa daan papasok at sumenyas na pumasok siya.

May hawak siya sa likod niya kaso hindi ko matanaw at parang pilit niyang tinatago.

"Ano yan?" Tanong ko.
"Here." OMG! DOGGO!

Napatalon ako sa saya ng makita ko yung pug na hawak ni Seb.

"Hala kanino yan?! Pahawak omg!" At inabot niya yun sa akin at niyakap ko agad.

Gustong-gusto ko talaga magkaroon ng aso dati paaa.

"Ang cute mo naman, ano name mo?" Kinakausap ko na parang bata yung aso huhu ang cuuuute.
"It's better if you're the one whose going to name it." Nakatingin lang sa akin si Seb habang nakikipaglaro ako huhu cutie.

"I'll name him Basty!"
"Basty?" Takhang tanong niya.
"Next to Sebastian." Nakangiti kong tugon.
"Fine. Whatever, it's yours naman kaya you decide." HALA OMG!!

"Uy thank you!" Nilipitan ko siya at napayakap ako sa saya.

And he hugged me back.

*dug *dug*dug

At kumawala na ako nung medyo awkward na.

"By the way, nagalmusal ka na ba?" Tanong niya.
"Hindi pa eh." Sagot ko.

"I'll cook then, ikaw muna bahala kay err- Basty." Then nagpunta na siya ng kusina.

And ako kay Basty hihi.

Binigyan niya nanaman ako ng something to remember. Parang mahihirapan akong bumitaw.

Gusto ko ng bumitaw para di na ako mahihirapan kung sakaling dumating na yung araw na kinakatakutan ko. Teka, bakit bigla ko na lang kinatakutan yung kamatayan ko? Parang kailan lang naghihitay na lang ako na hindi magising.

Hindi niya pwedeng malaman na may nararamdaman ako para sa kanya, kasi kaming dalawa lang ang mahihirapan at hindi niya deserve ang tulad ko na bilang na lang ang araw.

Deserve niya yung taong araw-araw siya mamahalin.

Napabuntong hininga ako.

...

"Hey, okay ka lang?" Natigil ako sa pagiisip ng magsalita si Seb.

"Ah oo."
"Bakit di mo ginagalaw yung pagkain mo?" Tanong ni Seb. "Ayaw mo ba? Do you want me na magluto ng iba?" Dugtong niya.

"No, it's fine." At kumain na ako.
"By the way, gusto mo ba sumama mamaya? Maggi-gatecrash kami ng isang formal party?" Napanting ang tenga ko.

"Tara!" Yan yung hinahanap ko since, gusto kong nakapangtulog habang nasa isang sosyalin na party.
"Gusto ko yaaan" at excited pa ako ng pumapalakpak. Naiimagine ko na yung disappointed look ng mga rich people HAHAHAHA.

"Well then, susunduin kita bukas ng 7. Aalis na ako, see you tomorrow. And take good care of Basty." At ngumiti siyang nagwave ng hands. At tuluyang lumabas.

Ngumiti nanaman siya. My weakness.