Aşk İmkansız Değil

Sabahın ilk ışıkları gözüme çarptığında onunla olma hissi hala bendeydi.Hala benimdi,benimleydi.Bugun akşam yemek yiycektik bana"Her zamankinden daha güzel ol sevgilim"dediğinde anlamamıştım.Ama sağolsun arkadaşım Derin beni

aydınlatmıştı meğersem Berke

bana...

Böyle düşünürken telefonun sesi düşüncelerimi böldü.Ahhh iyi insan lafın üstüne gelirmişş Derya arıyor kesin bu akşam hakkında konuşacak

"Efendim Derya"

"Git hazırlan kahvaltını yap kuaföre gitmeden önce elbise al kısa olsun biraz sonra kuaföre git hey bu arada beni bekle demeyi unutmuşum beni beklemem lazım beraber gidelim ay çok heyecanlı Aslıevlenme teklifi alıyosun!!!"

Bunları tek bir nefeste söylediğine inanamıyorum ama gerçekte öylemiydi? Bana evlenme teklifimi edicekti? Eğer ederse ne yapardım? Kabul ederdim? Yoksa reddmi ederdim? Düşüncelerimi bozan yine Derin oldu.

"Heyyy ordamısınnn heyecandan öldünmüü?"

"Hayır Derin ölmüş olsaydım telefonu açamazdım"

"Tamam tamam hadi hazırlan seni almaya geliyorum annenden izin aldım bile ben beni kırmadı Beyza teyzeciğim hadi görüşürüz"

Annem her zamanki gibi Derin'i kırmamıştı tabikide.Hafifçe güldüm çünkü küçükken hep Derin sayesinde annemden izin almıştım.Eğlenceliydi.

( 2 saat sonra)

"Yeterrr sıkıldım ben Derin 1 saatdir elbise bakıyoruz"

"Tamam bu son lütfeennn"

"Ahhh tamam ama son"

"Tamam :)"

Derin mağazada dolaşırken karşı mağazanın vitrininde bir elbise gördüm. Derin'i orda bırakıp mağazaya gittim.Elbise beyazdı.Sıfırkol dizlerin üstünde bel bölümünde kısa toz pembe renkli kurdele resmi vardı.O sırada herşey karanlıktı.

"Kerem! Korkuyorum"

"Korkma Aslı! Ben burdayım sevgilim"

VE YİNE KARANLIK...