Bay Sevimsiz

~Olabilir mi?~

Sabah bildirim sesi ile uyandığımda bildirim sesinin benim telefonumdan geldiğini düşünmüştüm.Gözlerimi açtığımda daha farklı bir görüntü ile karşı karşıyaydım. Kollarım Emir'in boynuna dolanmıştı ve tek elim de saçlarındaydı. Onun da eli belimdeydi. Aramızda mesafe yoktu! Bildirim sesi onun telefonundan geliyordu. O da uyanıktı ama yanımdan kalkmamıştı. Tamamen uyandığımda aniden geri çekildim.

~ Sen neden benim yanımda yatıyorsun?

~ Neden yatmayayım?

~ Emir şu anda birilerine birşey kanıtlamaya çalışmıyoruz. Aslında hep böyle olsak çok iyi olurdu.  

~ Ben burada yatmak istersem, burada yatarım. Kapı açılma sesi geldiğinde o kadar çok korkmuştum ki  altıma edebilirdim.Annem kapıyı açtığında bağırmaya başladım. Koştum ve kapının  önünde durup kapıyı açılmaması için tuttum. 

~ Anne lütfen girme. Üstümde birşey yok, duş almaya gireceğim.

~  Kızım benden mi utanıyorsun?

~ Yok anne. Özel bir işim var. Dedikten sonra kapıyı kapatıp arkamdan kilitledim. Annemin gittiğinden emin olunca da nefesimi dıştan bir şekilde bırakrım. Emir karnını tutarak gülüyordu. Çok güzel gülüyordu. Ama şuanda benimle dalga geçiyordu!  Yanıma yaklaşıp ''Kızım benden mi utanıyorsun?'' dedi annemin taklidini yapıyordu. Omzuna bir tane vurduktan sonra onu odamdan kovdum!

~ Hadi geldiğin yerden git Emir.

~ Beni mi kovuyorsun?

~ Evet. Hayır. Yani evet ama hayır . Evet kovmuyorum. Hayır kovuyorum. İşte git yani.

~ Aşağıda bekliyorum.

~ Neden.                   Ciddi misin bakışı attığında kahkahalarla gülüyordum. Balkondan uğurladıktan sonra üstümü giyinip aşağı indim.Annem ile Yaprak tartışıyorlardı. 

~ Yaprak! Haddini aşıyorsun.

~ Ne yapacaksın ? Yoksa babamla görüştürmeyecek misin?                      Ağzım açık kalmıştı. Yaprak bu sefer haddini aşmış olmalıydı. Annem bu kadar sinirlendiğine göre :

~ Ne oluyor burada? , diye ciddi bir soru yönelttiğimde Yaprak kahkaha atmaya başladı. Dalga geçmek için kullanırdı bu kahkahayı.

~ Danla'da geldi tam oldu. Ben artık seninle yaşamak istemiyorum Anne . Babamla yaşamak istiyorum. Annem Yaprak'a birşey yapmamak için koltuğa oturdu. Ben konuşmaya girdim ve konuşma tersine döndü. Yaprak Hanım'a ne olduysa kafa tutuyordu. Salak! 

~ Yaprak! Kendine gel.

~  Haha! Beni kendime sen mi getireceksin Danla? Bıktım artık. Anla şunu , anlayın. Sen benim ablam değilsin. Ve ben babama duyduğum özlemimi gidereceğim. Duydunuz mu? 

~ Haddini aşıyorsun.Anneme kafa tutamazsın. Nereye gidiyorsun? İstediğin yere gidebilirsin. Kime güveniyorsun? Babama mı? Bizi daha altı yaşındayken bırakan yılda bir yüzünü gösteren adama mı? Seni zorla tutmuyoruz.

~ Kızlar susun! Yeter!  , diyerek sözümüzü kesti annem. Yaprak babanla konuşabilirsin ama burada kalmaya devam edeceksin, diyerek sözünü tamamladı. Uflaya puflaya çıktı evden.Bende aynı şekilde. Emir'le okula kadar yürüdük.Sınıfa girdiğimizde Bora ile Yaprak kavga ediyorlardı.Bora Yaprak'a ayrılmak istediğini söylemiş.   İyi olmuş! Öğleden sonra büyük bir kavga oldu. Alev ve Yaprak arasında.