Prologue :
Her POV
Pano natin panghahawakan ang pangakong walang kasiguraduhan at katiyakan ? Walang kasiguraduhang matupad. Pero nananatili padin tayong umasa at maghintay. Kahit na nararamdaman mong wala ng pag asa at kahahantungan ang iyong pag aabang.
Makakayanan ko kaya ang ganung bagay ? ;/ Pero kailangan, kailangan kong labanan ang kalungkutan dahil hindi ko kayang mawala sya, mawala sya ng tuluyan. Mas pipiliin ko pang magtiis at hindi sumuko , dahil alam kong kapag nagpakatatag ako babalikan nya ko. Yun lang naman ang hiling ko eh, ang makasama sya at maging masaya na kami ng tuluyan.
Hanggang saan nga ba ang aking katatagan ?!
Paano kung may biglang dumating at pawiin lahat ng kalungkutan sa aking puso ? Siya kaya ang maging dahilan para iwan ko na ang masaklap kong nakaraan ? O isa lang lang siyang kaibigan na handa akong tulungan ?
Maraming tanong ang wala pang kasagutan. Sa istoryang ito, dito niyo malalaman kung hanggang saan ang aking katatagan ;)) At dito niyo masasaksihan ang aming pagmamahalan <3
------
Hahahahaha ! Hooooo ! Habang tinatype ko to, bigla akong napapahinto. Ako ba talaga to ? XD Ang drama eh Hahahahaha pero kailangan. Pakisabi naman po kung dapat ko pa bang ituloy o hinde :))))))) kahit Prologue palang, parang nagdadalawang isip kasi ako kung gagawa ba talaga ako ng story o hindi eh. First time ko lang po kasi magpaka-author Hahahaha.
Sorry po wala pang cast or characters na nakalagay. Paghahandaan ko pa eh Hehehe. Thanks po sa mga papansin XD Pakisabi naman po kung dapat ko pa bang ituloy. Salamat ;D
BINABASA MO ANG
A Promise to Remember
Teen FictionSometimes, doing the right thing can't give us our own happiness. But the wrong one does. They fell inlove. They've been together. He left. She suffers. They met. She fall ...
