'' Louis bırakma terk etme beni lütfen sana yalvarıyorum beni burda yanlız başıma bırakma bu hayatta senden başka tutunacak kimsem yok lütfen bunu bana yapma. ''
3 yıl önce
Annesi '' artık seonbae ile uğraşmıyorum hiçbir dediğimi yapmıyor onun için bu hayatta tek şey sadece kafasına eseni yapmak onun için endişeleniyorum bana yardım et. Ve bu hayatta sadece birkezliğine de olsa onun yanında ol bunu onun için yap. ''
'' Peki senin dediğin gibi olsun bu seferlik onun yanında olucam ama bu oyuna devam edicez kimse benim gerçekte kim olduğumu bilmeyecek özellikle de seonbae anlaşıldı mı?''
''Tamam saten bu o kadar da zor olamaz yıllardır bu oyunu sürdürüyoruz zaten benim tek yapmam gereken şey bu oyuna devam etmek ve senin kim olduğunu kimsenin öğrenmemesini sağlamak. ''
'' Yanlız benim onun yanında olmam için seonbae 'nin dik başlılığı bir kenara bırakıp okula gitmesi gerekiyor.''
''Tamam bende saten onun biran önce okula başlamasını istiyordum onunla bugün konuşur ve onu bir şekilde ikna ederim. Sen şimdi biran önce git.''
''Tamam ben gidiyorum sen bana bir şekilde söylersin. ''
Seonbae futbol maçından eve geldiğinde yorgunluğu her yönüyle belli oluyordu belli ki maç epey yorucu geçmişti. Seonbae annesine belli etmemek için yavaşça kapıya anahtarı taktı ve üç kez sağ tarafa çevirdi. Başarmıştı ama daha annesine fark ettirmeden başarması gereken birçok iş vardı bu yüzden hızlanmaya karar verdi. İlk önce geniş alnındaki boncuk boncuk terleri silmek için kalp şekilli ve çilek kokulu mendilini çıkarttı bu mendili nedenini bilmediği halde çok seviyordu. Artık bu mendil onun hayatında vazgeçilmezi oynuyordu. Terlerini sildikten sonra peçetesini yavaşça buruşturarak eline aldı ve elini sımsıkı sıktı. Artık birazda olsa evin kapısından içeri girmeye hazırdı yavaş bir şekilde yere eğilerek sol eline ayakkabılarını aldı ve içeri girdi. Başı yere eğik bir biçimde başını kaldırdığında ise karşısında annesini buldu şaşırmıştı. Herzaman yaptığı gibi gene içinden konuşmaya başlamıştı.
'' Bir insan bu kadar mı şanssız olur, neden bunlar hep beni bulur ki? ''
gene içinden
'' Annem bu sefer de bana kızacak kardeşimin acısını benden çıkartacak
'' Seonbae 'nin kardeşi bir cinayete kurban gitmişti. Bunun tek sebebi ise kafasına eseni yapmasaydı ve öldüğü o gün annesini dinlememesiydi. Ama yinede annesi onun bir cinayete kurban gittiğini bilmiyordu o sadece çocuğunun bir trafik kazasına kurban gittiğini sanıyordu. Bu yüzden de seonbae 'ye birşey olmaması içinde elinden gelen herşeyi yapıyordu bazen biraz abartsa bile sonuçta o bir anneydi.
Annesi seonbae' nin sözünü dinlemediği için cezalandırılması kanaatindeydi, sonuçta sözünü bir kez daha dinlememişti.
Seonbae ise annesine çok az da olsa hak veriyordu çünkü sonuçta annesinin yaşadıkları kendi yaşadıklarından kat ve kat daha fazlaydı. Bu yüzden annesi ne ceza verirse versin kabul etmeye razıydı. Sonuçta hiçbir zaman haber vermeyen kendisiydi.
''Sözümü hiçbir zaman dinlemedin ve hep bildiğini yaptın sonuçları ne olursa olsun seni her burnunun dikine gittiğinde uyarmama rağmen bu sefer seni tekrardan uyarmıycam zaten uyarsamda beni dinlemezsin hep yaptığın gibi bu yüzden bundan sonra seni uyarmadan ceza vercem. ''
''Sadece bu seferliğe bende bu cezayı kabul ediyorum çünkü sen haklısın ya da haklıydın bu yüzden bana bugün ne ceza verirsen ver ben onu ne olursa olsun kabul ediyorum ve cezayı ne şartlarda olursa olsun kabul ediyorum, sana söz veriyorum anneciğim... ''
*O verdiği sözün birgün canına mal olacağını bilmeden... *
''Seonbae aslında bu bir ceza değil tam olarak bir ödül senin kaldığın yerden okulu bitirmeni ve bir meslek sahibi olmanı istiyorum. Ödül mü? , yoksa ceza mı? Buna sen karar ver. ''
Bu seonbae için tabiki bir cezaydı.
Seonbae annesini yumuşatmak ve bu istediğinden vazgeçirmek için annesinin yüzüne masum bir şekilde baktı ve annesinin ona baktığından emin olunca sevimli bir bakış attı. Ama annesi aynı yüz ifadesi ile bakıyordu normalde çok duygusal olan kadın adeta bu olay karşısında bir taş kesilmişti. Seonbae biraz direnmiş sonra ise verdiği söz yüzünden annesinin ödül olarak adlandırdığı bu cezayı kabul etmişti. Daha doğrusu kabul etmek zorunda kalmıştı...
