LOVING nobody but YOU

Chapter 16

Chapter 16

Mag accountant ka na lang hija, sabi ni Dad. Hindi pa rin ito natitigil sa kakasuyo sa akin na mag accountant na lang. Hindi pa kasi ako makapag isip sa course na kukunin ko.

Dad you know from the very start that I hate numbers. sabi ko sabay tapos ng ginagawa kung cake. Nakahiligan ko ng magluto.

Ate, your cake is one of a kind sabi ni Jed na hindi makakatigil sa kakakain ng mga na bake kung cake. He is eighth years old now. Masasabi ko chubby parin, pero ako nagdidiet na talaga ako.

But hindi ka na lang kaya maging chef, biglang mungkahi ni mommy.

I agree to mom! I mean tita! biglang sabi ng bagong dating. Si Gelo. Hi, everyone! masiglang bati nito sa amin.

Mapagbiro talaga ito kahit kalian. At susulpot kung kailan niya gusto.

NApakonot ako ng noo nang makitang may dala tong box na tantya ko may lamang pagkain. Sa pagkakakilala ko sa taong ito tamad ito magdala ng kung ano-ano. Himala ata at naisipan niyang magdala

This box.. sabi niya sabay patong sa dining table namin. Kinuha ko sa guy na nakaeyeglass na nag aabang sa gate niyo. Who is he? tanong nito na tila naiirita.

A si kuya Andrew! Bagong neighbor. At torpeng manliligaw ni ate. kuwento ni Jed.

Nakita ko nanapataas ng kilay si Gelo. Hindi ito ang unang pagkaktaon na ganito ang reaction niya. Lahat ng mga nagsisimulanmg ligawan ako hindi pa nakakasimula ay hindi na natutuloy. All because of that jerk.

From now on he is ban 100 meters away from Jessie! Gelo demanded. Nilapitan ko at sinapak.

And who are you to say that?

Your guardian angel bestfriend! proud nitong sabi.

Ikaw lang naman nag clai-claim non.

Ako nga kaya hayaan mo na. sabi niya at binalingan sila mom and dad. By the way tita and tito, meron po pala akong gift sa anak niyo. sabi ni Gelo.

Kalokohan na naman yan?

Ikaw talaga lagi mo akong pinapangunahan. Tumigil ka nga.

Si mom napapiling na lang. Maloko naman talaga itong si Gelo. Nasaan nab a ang girlfriend nito at hindi siya binabantayan 24/7.

O ito, gift ko nong graduation mo, nakalimutan kong ibigay.

Box?

Nagtatanong pa e, buksan mo na. Tila siya itong atat na atat

Nagproprop.. hindi ko natuloy ang sasabihin ko dahil sa tuwing may nagbibigay sa akin ng box naiisip ko si Carlo at naiisip na magproporpose siya sa akin.

May nahagip ka naman from your past.. tukso nito.

Kaya ayon binatukan ko na.

Masakit. pagdrama nito.

Binuksan ko na lang ang box.

Cellphone?

Obvious ba? Sa atin ikaw lang ang walang ganyan. 2004 na oi. Wala ka ring social life. Ni hindi ka nga naming friends sa friendster. Kahit minsan isipin mo naman maging Masaya. KJ mo kasi

Masaya naman ako a bakit hindi ba halata?

He sarcasticly smile, all teeth out. Wala na talagang hiya ang taong to kahit sa harap ng mga magulang ko pinapakita ang pang aasar sa akin..

Cige salamat. sabi ko at binalingan ang cake na dinidesign ko. Kahit ilang cellphone pa ang ibibpa ang ibibigay sa akin hindi ko naman magagamit.i dont have time ni hindi nga ako marunong gumamit non.

Mag chef ka na lang. sabi ni Gelo may laman ng cake ang bunnganga nito. Na I save ko na rin number nila sunny bojie at Carla sa phonebook mo. At syempre ang first text ay ako dapat. pilyong ngiti nito.

Gelo dito ka na maglunch hijo.. sabi ni mommy.

Ay huwag mom. alam mo naman po gaano to kalakas kumain. Hindi kasya sa budget natin. biro ko. Nagtatawanan na lang kaming lahat.

=========

Nang gabing iyon pinag isipan ko talaga ang course na kukunin ko. Dati hindi ko naman passion ang pagluluto. Pero mula ng makilala ko si Carlo. I want to be the best cook na magluluto ng foods niya. And my first master piece was made during his highschool graduation. Ito na naman ako emote queen na naman. Hindi ko naman kasi mapigilan na sa tuwing naalala ko siya para bang gusto kong mag teleport nasaan man siya. At sa paglipas ng panahon hindi ko magawang magalit sa kanya. The truth is, i miss him so much. At walang araw na hindi ko siya naisisip.

Naalala niya rin ba akokahit minsan lang? Na mimiss niya rin ba ako? Baka sa 3 years na hindi kami nagkikita nakalimutan na niya ako. Kaya para hindi masyadong masakit I put all the things he gave me makakapagpapaalala sa akin sa isang box. Hindi ko iyon binubuksan even the two letters.

Tama na nga ang kakaisip sa taong yun. Hindi ko alam kung iniisip ako non e. Baka masaya na un sa buhay niya samantalang ako nag papa ka stress na isipin siya.

Iisipin ko na lang yung course na kukunin ko mas mabuti pa.

I am in the middle of thinking sa course na gusto kong kunin nng biglang nagring ang cellphone na binigay ni Gelo. Tiningnan ko ang screen number lang ang nakalagay. Akala ko ban a I save na ni Gelo mga numbers nila.

Baka urgent ito.. paano ko ba ito gagamitin.. Kaya ayon ring ng ring. Tinitigan kong mabuti kung saan pipindotin.

Ayon sa wakas! sabi ko pa. natigil ang pag ring. Pano ba to gagamitn? i murmured..

Inilagay ko sa taenga ko ang phone. Hello?

Wala namang sumasagot. Hello po? Tao po? Ai wala naman sumasagot.

Biglang bumukas ang pinto ng silid ko, si Jed.

Ate, sino kausap mo? tanong nito.

Ang cellphone ring ng ring tapos nang sinagot ko wala naman sumasagot.

Pinakita ko sa kanya ang screen ng phone.

Ate blank lang naman?

Tiningnan ko, ai nakablank nga off bato? kaya nilagay ko na lang sa side table ko. Na walang kaalam alam na hindi pa na off ang cp at nasa kabilang linya pa ang caller.

Sige Jed good night. sabi ko Matapos niyang humalik sa pisngi ko ay lumabas na ito.

Nahiga akong muli sa kama.

Ano ba?! sabi ko litong lito.. OKAY FINAL ILL TAKE BSHRM major in culinary arts! sabi ko. Makakatulog na nga. Tumagilid ako paharap sa side table at tinitigan ang cellphone na nasa ibabaw non. Baka mamaya ring na naman ito ng ring. Hoy cellphen huwag kang ring gn ring mamaya magbeauty rest ako, maaga ako bukas kaya huwag kang pasaway sabi ko sa cellphone at pumikit na.

On the other sied of the world walang kaalam alam si Jessie kung gaano kasaya ang taong marining lang ang boses niya.