Chapter 18

1 0 0
                                    


Chapter 18

Carlo POV

Nasa corner ako ng lounge. Sa kinaroroonan ko nakikita ko kung gaano na ka lasing si Gello. I also heard the conversation he had with Jessie. Thinking about it now, nasasaktan ako. Kung hindi ko lang siya pinsan, kanina ko pa siya nasuntok. Until now hindi ko matanggap na sa huli si Gello pa rin ang pinili niya. Sa bagay mas una niyang minahal minahal si Gello kaysa sa akin. Saksi ako noon kung paano niya ito sinusundan.

Pumikit ako at nagflashback sa akin ang lahat.

Wala ka nang babalikan pa ditto, Carlo. Your life is in Paris na. madiing sabi ni Bea na pinipigilan akong bumaba ng sasakyan. Today is Jessie's high school graduation I want to be with her. Kaya kahit gaano ka busy ang schedule ko sa school at sa work na pinapamahala ni Dad. I still insist na umuwi para sa graduation niya. I wanted to talk to her and explain everything.

Bumaba ako ng kotse at agad na nagmamadaling pumunta sa gym kung saan ginaganap ang graduation rites. In my right hand is a bouquet of different colors of roses. I really wanted to see her, to hug her..I misses her so much. Walang araw na hindi ko siya naiisip despite all the things Bea told me about her and Gello. I don't believe her.

But when I enter the entrance of gym, no matter how crowded the area, my eyes spotted her. My beautiful Jessie! After 3 years I haven't seen her for so long.. She has changed. Her hair na dati ay hanggang shoulder ay mahaba na. Tumangkad rin siya at medyo pumayat.

My happiness and excitement faded when I saw Gello with her na nakaakbay pa. All of them are happy. Expect me na hindi alam ang gagawin. All I feel is a deep pain. Wala na akong sinayang na oras, I leave immediately.

Para akong matumba dahil nahihilo ako.

Nakita ko si Bea na bumaba ng kotse at inalalayan ako. I told you Carlo. Wala ka nang babalikan pa. Si Angelo at Jessie na. Hindi mo ba naiintindihan yun? Sinayang mo lang ang oras mo sa babaeng yun!

Not now, Bea. sabi ko. Book a flight now. I want to go home. sabi ko sa kanya. Ang plano ko to spend the night here ay biglang nagbago.

After what I saw, naging nag pursige ako sa pag-aaral at hinawakan ng mabuti ang business ni Dad. Binansagang nga akong one of the young successful entrepreneur. Pero anoman ang maabot ko sa buhay kung hindi ko naman kasama ang taong mahal mo, may kulang pa din.

Bumalik ako sa realidad when I fell someone caress my cheeks. Si Bea. She was seductive as ever. Pero kahit anong gawin niya. Hindi niya ako madadala. Mapupungay na mga mata ang nakakatitig sa akin. Paano kung si Bea na lang? Hinding hindi ko siguro mararamdaman ang sakit na ito.

Carlo Brent Montero..she's trying to open her weary eyes. Bakit b-ba hanggang ngayon, h-hindi mo ako kayang mahalin? Ginawa ..ko naman ang lahat. Ano pa ba ang dapat - - hindi na nito natuloy ang sasabihin, she passed out. Natanaw ko din si Gello na ganun din. Pasaway talaga ang dalawang ito.

I called my two body guards na kunin ang dalawa at isakay sa kotse. Ipapahatid ko na lang si Bea sa tinutuluyan niya habang si Gello ay sa villa na tutuloy.

Aalis n asana ako nang makita ang cellphone ni gello na na inupuan nito kanina. Agad ko iyong kinuha at binulsa.

======

Nasa kabilang silid si Gello. At ako ito hindi makatulog. Gusto kong silipin ano mang meron sa cellphone ni Gello. Nokie 3230.

Nanginginig ang mga kamay ko habang sinisimulang I open iyon. I respect others privacy but this one hindi ko na maipapalampas.

Una kong tiningnan ang mga text messages.

Lahat galing kay My Sunshine. Sino si Sunshine? I don't bother reading somebody's message. May iba akong gusting Makita. Walang text ni isa from Jessie. Siguro dahil according to Gello bago pa lang ang cellphone na ibinigay niya.

I open the sent items. Merong isang text si Gello kay Jessie:

J

Smile icon lang ang text niya?

I check the calls

My Sunshine

My Sunshine

Puro My Sunshine

Then meron mga tawag for Jessie.

I remember called her the other night. Ewan ko kay Gello pero bago siya dumating binigay niya sa akin ang number ni Jessie. I don't know what he is up to. I pretend I didn't care kaya siya na mismo ang sumulat sa notepad ko at umalis. Simula non hindi na ako mapakali at tinawagan ko siya.

Hello? sabi ng kabilang linya. The first time i heard her voice after three years parang lulundag ang puso ko sa tuwa. Kaya tinakpan ko ang bibig ko para hindi makagawa ng anomang ingay. Naramdaman ko rin ang namumuong munting luha sa mga mata ko. Your the only person who can make me feel this way, Jessie.

Hello po? Tao po? Ai wala naman sumasagot.

Halatang hindi siya marunong gumamit ng cellphone. Hearing her voice again, nostalgia hits me. Only I can do at that moment was wishing, wishing to be with her. Kung alam niya lang kung gaano ako kasaya marining lang ang boses niya.

Kaya when I heard her talking alone, iniisip ko na lang na she's talking with me, until I heard silent on the other side. Maybe she;s asleep. That was the most happiest night of my life after 3 years! Kung hindi lang sana nalolow bat t ang cellphone.

Nalaman ko din kay Gello na wala rin itong social life. Kahit small info lang about her. It will be fine. Masaya na siya sa piling ni Gello. Bea always updates me their status. Minsan pinakita niya sa akin ang mga larawan nila Gello sa friendster all the happening in their life sa Philippines. I acted as if I didnt care, but deep with it, I almost died. But who cares about my feelings. I used to be alone. So be it.

Tumayo ako at pumunta sa silid ni Gello. Mahimbing itong natutulong. Inilagay ko ang cellphone sa side table niya.

Angelo Sebastian Montero. How lucky bastard you are. You can do anything you want. You can say anything you want. You're a fee asshole! I murmured in front of him.

But despite of all, I cant hate my cousin. He is the only person who could help me. Sabihin man nating magkaibang magkaiba kami. Hindi ko malilimutan ang maraming nagawa ni Gello for me. Kaya hindi ko siya kayang kamuhian kahit kinuha na niya ang nag iisang nagpapasaya sa akin.

Bukas babalik na ulit siya sa Philippines. Nandito lang naman siya dahil personal niyang inihatid ang mga reports sa business na naiwan ni Dad sa Philipines na ang ama ni Gello ang may hawak.

Minsan hiniling ko, na sana ako na lang si Gello, nang sa ganun I can be with Jessie.

Hmmm..

Nagulat ako nang bumaling si Gello sa direction ko.

Ang tanga mo.. sabi niya na pilit minumulat ang mata. Tapos ngingiti na parang aso.

Magpakatanga... ka na lang forever... sabi niya pa ulit, nagmiddle finger at tumagilid na.

Hindi ko alam ang gusto niyang sabihin. Basta ang alam ko huwag patulan ang mga lasing. So I immediately leave.

LOVING nobody but YOUTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon