New Life I

Κεφάλαιο 11

Ντέιβιντ

Είσαι ένας βλάκας και μίσος. Αφού ήξερες τα αποτελέσματα γιατί να κάνεις κάτι τέτοιο;.

Είπα από μέσα μου και χτύπησα δυνατά το τοίχο δίπλα απ'την πόρτα.

Πήγα προς τη είσοδό και άνοιξα την πόρτα του σπιτιού. Είδα την Άλι να έρχεται προς το μέρος μου και γνώριζα πως θα ήθελε εξηγήσεις. Αλλά δεν είχα καμία όρεξη.

Μόλις πήγε να ανοίξει το στόμα της για να πει κάτι τη διέκοψα αμέσως και την ρώτησα που είναι ο Μαξ. Έπρεπε να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα. Δεν με νοιάζει τι θα έλεγε η μητέρα μου, το μόνο που με ένοιαζε ήταν να φτιάξω την σχέση μου και πάλι με την Άρια για ένα περίεργο λόγο.

Πήγα στο σαλόνι και τον είδα να κάθεται στον καναπέ και να ακούει μουσική. Πήγα από πίσω του και του έβγαλα τα ακουστικά. Γύρισε απο το πίσω και τον είδα λίγο νευριασμένο.
"Γιατί το έκανες αυτο;" "Πρέπει να μάθεις κάποια πράγματα...Για τον εαυτό σου." Με κοίταξε ερωτηματικά και πήδηξα στον καναπέ και έκατσα δίπλα του.
"Λοιπόν τώρα τελευταία δεν έχεις κάτι ζαλάδες;" Είπα και κούνησε καταφατικά το κεφάλι του. "Λοιπόν ο πατέρας σου είναι βρικολακας και αυτό σε κανει ημι-βρικόλακα. Σε λίγο καιρό που είναι τα γενέθλια σου θα γίνεις ολοκληρωμένος βρικολακας. Και τώρα ξέρω πως σκέφτεσαι ότι λέει βλακείες αλλά μπορώ να στο αποδείξω." Είπα αποκαλύπτοντας τους αιχμηρους μου κυνόδοντες και αλλάζοντας το χρώμα των ματιών μου από πράσινο σε κόκκινο. Με κοίταξε τρομαγμένος και ανίκανος να πει κάτι. "Κοίτα συ το που πρέπει να κάνουμε είναι να σε βοηθήσουμε να προσαρμοστεις στη καινούρια σου...ζωή.''
"Δε..Δεν μπορεί να είναι αλήθεια αυτό. Δεν υπάρχουν βρικόλακες." Είπε μπερδεμένος. "Και πώς εξηγείς πως έχεις έναν μπροστά σου αυτή την στιγμή;...Και για την ακριβείς Δεν υπάρχουν μόνο βρικόλακες. Ο Ντεξ και ο Σαμ είναι λύκοι ενώ η Αμάντα είναι μάγισσα." Με κοίταξε και σηκώθηκε από τον καναπέ και πήγε προς το παράθυρο. "Ο πατέρας μου...Είναι...νεκρός''
"Όχι δεν είναι. Απλώς η μητέρα σας είπε πως είναι νεκρός...Επειδή εκείνος το ζήτησε.'" γύρισε αμέσως "Αλήθεια;" "Ναιπ. Πρέπει να μάθετε πολλά Εσύ και η αδελφή σο. Αλλά από άλλον. " είπα και έφυγα απ'το σαλόνι.

Ανέβηκα τα σκαλιά και πήγα έξω απ'το δωμάτιο της Άρια. Εστιασα στους παλμούς της. Ήταν ήρεμη οπότε την είχε πάρει ύπνος.

Πήγα στο δωματιο μου και έπεσα βαρύς στο κρεβάτι. Πήρα το λάπτοπ και έβαλα να δω καμία ταινία.

Αριας POV

Ξύπνησα από τις ακτίνες του ήλιου. Δεν είχα κλείσε τις κουρτίνες το βράδυ. Σηκώθηκα απ'το κρεβάτι και πήγα στο μπάνιο, και ειδα το είδωλο μου στον καθρέπτη. Τα μάτια μου ήταν κόκκινα από το χθεσινοβραδινο κλάμα. Μόλις μου ήρθαν σκηνές από χθες στο μυαλό μου πήρα την απόφαση να ζητήσω εξηγήσεις από τον Ντέιβιντ.

Έκανα ένα γρήγορο μπάνιο, στεγνωσα γρήγορα τα μαλλιά μου. Αμέσως θυμήθηκα πως έχω μόνο τα ρούχα που είχα βάλει χθες επειδή θα βγαίναμε.
Άκουσα κάποιον να χτυπάει την πόρτα του δωματίου. Βγήκα απ'το μπάνιο με σφιχτά τυλιγμένη την πετσέτα γύρο μου και άνοιξα διστακτικά την πόρτα.

"Καλημέρα! Σκέφτηκα πως θα ήθελες καθαρά ρούχα." Ήταν η Αμάντα. "Ναι...σε...σε ευχαριστώ." Είπα και προσπάθησα να της χαμογελάσω. "Λοιπόν σε αφηνο να ντυθείς και τα λέμε στην τραπεζαρία για πρωινό."

Πήρα τα ρούχα στα χέρια μου και τα κοίταζα για λίγο. Έπειτα επανήλθα στην πραγματικότητα. Μου είχε φέρει ένα μαύρο φούτερ με κόκκινα γράμματα και και ένα κόκκινο παντελόνι.

Αφού ετοιμάστηκα κατέβηκα κάτω. Μου πει ρε λίγη ώρα μέχρι να βρω την τραπεζαρία αλλά οκ..

Μπήκα μέσα κοιτάζοντας το πάτωμα. Ένιωθα τα βλέμματα όλων να καίνε το δέρμα μου. "Καλημερα" είπα σιγά και μετά άρχισαν όλοι Να με καλημεριζουν. Πήγα και έκατσα δίπλα από τον Μαξ. Υπήρχε άλλη μια θέση δίπλα από τον Κοουλ και υπέθεσα πως θα ήταν για τον Ντεξτερ ο οποίο δεν ήταν μαζί μας.
Απέναντι μου καθόταν ο Ντέιβιντ ο οποίος έχει καρφώσει το βλέμμα του πάνω μου.

Όταν τελείωσα το πρωινό σηκώθηκα απ'το τραπέζι και βγήκα στην πίσω αυλή.
Είδα τον χθεσινό λύκο λίγα μέτρα μπροστά μου να κοιμάται. Κάτι μου έλεγε να πάω προς το μέρος του. Και αυτό έκανα.

676 λεξεις
Λοιπόν πως σας φάνηκε αυτό το Κεφάλαιο?
Νομίζω πως είναι λίγο μπερδευτοκο εκεί που μιλάει ο Νταβίντ στον Μαξ.

Τελος πάντων. Αν σας άρεσε πατήστε ένα αστεράκι και αφήστε ένα σχόλιο.
Ευχαριστώ
Τα λέμε 😉