Escaping Madness (ON HOLD)

DIECISEIS

Krisha POV

I woke up feeling a tingling sensation on my forearms. Hindi ko ito mahawakan  dahil hindi ako makagalaw na parang paralyze ang buo kong katawan. Nakaupo lang ako sa isang sofa, pinipilit kong igalaw ang mga daliri  ko ngunit wala talaga. Inilibot ko ang aking paningin, nasa isang kwarto ako. Ilaw at itong sofa na inuupuan ko ang tanging laman. Umakyat ang takot at kaba sa akin nang maalala ko si Angel.

Patuloy ko parin na pinipilit ang katawan ko na maigalaw. Kailangan ni Angel ng tulong ko.

Halos sumabog ako sa tuwa dahil unti-unti ko nang napapagalaw ang mga daliri ko sa paa.

Almost there, Krisha. Almost there!

Halos kalahati na ng katawan ko ang nakakagalaw nang biglang bumukas ang pinto.

"Kuya Gavin!" Halo halo ang emosyon na nararamdaman ko. Natutuwa ako dahil ligtas ang kuya ko at natatakot naman ako sa kaligtasan namin lalong-lalo na kay Angel. Kilala ko ang kuya ko, he gets what he wants.

"Hindi ko nagustuhan ang nangyari kanina, my little sister" he showed no emotions ngunit mababakas sa boses niya ang galit.

Napalunok ako, mas lalo akong kinakabahan sa tingin niya

"Ku-kuya, please. Maawa ka na kay Angel. She doesn't deserve this!"

"She deserves all of this! I will do everything to make her love me even if it's against her will!" Mas lalong naging masama ang tingin na ipinupukol sa akin ni kuya

"Tama na kuya!! After all you've done, sa tingin mo mamahalin ka pa niya? Napakademonyo mo! Sana hindi na lang kita naging kapatid!!"

Halos tumabingi ang panga at mukha ko dahil sa sampal ni kuya. Nalasahan ko din ang dugo sa aking bibig. Hindi ko na napigilan ang sarili ko na umiyak. Napakasakit, sobrang sakit.

"Ungrateful bitch!. Matapos kong magpakahirap sa kakatrabaho at isakripisyo ang buhay ko para lang sayo, ganito ang igaganti mo sakin! I just need your fucking cooperation!" Punong-puno ng galit ang mga salita na binitawan niya. Oo, alam kong maraming sinakripisyo si kuya simula nung mamatay ang mga magulang namin. Ayokong lang naman na maging miserable ang kuya ko, ayokong matulad siya kay papa at mas lalong ayokong ito ang dahilan na mawawala siya sa akin.

"I opened a bank account for you. Leave this country." Tumalikod ito

"Anong ibig mong sabihin kuya?! Hindi ko iiwan si Angel. Ayoko kuya, ayoko!" Nag-aalala akong tumingin sa kanya. Ang totoo niyan ay yokong mag-isa. Ayokong mahiwalay sa kuya ko.

"You will never see her again" walang emosyon nitong sabi bago tuluyang lumabas ng kwarto

Hindi ko na napigilan ang sumigaw. I feel so hopeless and useless. Wala man lang akong magawa para iligtas si Angel. I know what my brother is capable of. After all, he's a druglord and a cold blooded killer.

****

Angel's POV

Mugto na ang mga mata ko kakaiyak at masakit na din ang lalamunan ko kakasigaw. Ayoko ng magmakawa, pagod na ang katawan at isip ko. Pagod na pagod na ako.

Nakahiga ako, nakatali at walang saplot. Puro pasa ang natamo ko matapos niya akong bugbugin. Masakit din ang pagkababae ko dahil sa paulit ulit niyang panggagahasa sa akin.

Gusto ko na lang mamatay upang matigil na ang paghihirap ko. Ayoko na. Suko na ako.

Naramdaman ko na naman ang malademonyo niyang presensya na papalapit sa akin kasabay nun ang pagpatak ng aking luha.

Pumikit ako at hinintay ang mga palad niyang muling sasalbahe sa katawan ko ngunit ilang segundo na ang lumipas at wala akong naramdaman.

"I won't hurt you for now, my love" napamulat ako

Dahan-dahan niyang inilapit ang kanyang labi at hinalikan ako sa noo

"I'm sorry for those bruises. Ang gusto ko lang naman ay sumunod ka sa lahat ng kagustuhan ko" malumanay nitong sabi at mariin akong hinahalikan sa buong parte ng mukha ko.

"Patayin mo na lang ako" hindi ko sinasadya na masabi ito marahil dala na ng matinding sakit at depression

"What did you say?" Gulat na tumitig siya sa akin

"Patayin mo na lang ako! Ayoko na!" Nabalot ng kaba at takot ang aking katawan kaya naman todo ang pagpupumiglas ko

"Patayin mo na lang ako!!" Rinig na rinig sa kwartong ito ang sigaw at paulit-ulit na pagmamakaawa ko. Ang kwartong ito ang saksi sa lahat ng kahayupan na ginawa niya sa akin.

"Calm down, angel!!" Bakas sa mukha niya ang pag-aalala

"Hindi ba ito ang gusto mo?! Ang gawin akong baliw para lang mahalin ka!!" Hindi ko mapigilan ang matawa sa sitwasyon. Lalong lalo na ang makita siyang nag-aalala.

"Gusto mo akong maging baliw, diba?! Baliw na ako Gavin! Nawala na ang katinuan ko nang dahil sayo!" Tuluyan na akong tumawa dahil sa pagkataranta niya. Tumigil lang ako nang makita ko siyang naglabas ng gamot na ituturok na naman niya sa akin. .

"Wag! Masakit yan! Ayoko sa karayom!" Mas lalo akong nagpumiglas ngunit wala akong laban sa kanya matapos niyang mahigpit na hawakan ang aking braso.

Matagumpay niyang naiturok sakin ang gamot ngunit bago pa man magdilim ang paningin ko ay may sinabi siya 

"You're still incomplete, my sweet angel. You're still resisting me"

****

AN: I'm so sorry guys kung sobrang late ko na nag-UD. #Graduationfeels na kasi kaya puro practice na kami. Congratulations sa mga gagraduate ngayon huhu mamimiss ko ang pag-aaral hahaha. Bawi ako ulit sa next ud. Promise yan. Xoxo  <3