Locker Mates ft. Shawn Mendes

#3

Alleen nog maar 1 lesuur te gaan, dan wist ik wie hij was.

Maar stel dat het een nerd was? Die ging natuurlijk de locker volhangen met posters van uitvinders, planeten en ik weet niet wat. Een sporter als Cameron zou ik stiekem ook niet heel erg vinden, aangezien ik zelf ook op volleybal zat. Alleen dat ze hun kluisje niet op orde houden was een groot probleem. Ik was te... uhm, netjes.

"Kan ik naast jou komen zitten?"

Ik schrok op uit mijn eigen gedachtes en keek op. Cameron's blauwe ogen keken mij vriendelijk aan. 

"Ja, natuurlijk!" stamelde ik en hij nam plaats. Jeez, waarom naast mij? Ik keek het lokaal rond. Zie je wel, genoeg andere plekken. Zelfs bij zijn beste vriend Nash was er nog plaats. Fuck, mijn crush zat naast mij! Als je mijn hartslag kon horen...

"Hey, Ella, ik..." 

"Je weet mijn naam!" riep ik verrast uit. Dan drong het mij door wat ik net had gezegd en sla snel een hand voor mijn mond. Shit, dat was echt gênant. 

Cameron begon te lachen. "Dat klopt! En jij weet vast wel mijn naam, maar..."

"Ja duh, wie weet jou naam niet!" flapte ik uit. Ik werd rood en wendde mijn gezicht van hem af. Ugh, ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Ik keek hem weer aan en zag dat hij grijnsde. Mijn ogen gleden naar zijn haar. Ik had zo de neiging om met mijn hand door zijn haar te gaan.

"Het spijt me, ik ben echt een flapuit." mompelde ik. Cameron begint weer te lachen. Zijn lach was zo cute.

"Bedankt." zei Cameron. 

"Voor wat?" vroeg ik een beetje verward. 

"Je zei net: 'Zijn lach en nog wat cute', en aangezien ik de enige ben in dit lokaal die lachte..." 

"Dit meen je niet!" kreunde ik. "Heb ik het serieus hardop gezegd?"

"Yep." zei Cameron en hij glimlachte. "Maar wat ik wou zeggen was..." Op dat moment ging de bel, kwam de docent binnen en moesten we onze monden houden.