Unicorn [VOLTOOID]

Hoofdstuk 12

POV Storm
Ik word al vroeg wakker. Als ik Snowdrop tegen me aan zie liggen glijd er een glimlach over mijn gezicht. Dan bedenk ik me opeens iets.
Wat moet Galdur wel niet van ons denken als hij ons zo aantreft?!
Ik wek zachtjes Snowdrop, die me slaapdronken aankijkt. "W.... wat is er?" Vraagt ze. "Misschien moet je maar weer op de bank gaan liggen? Ik uhm..... ik weet niet wat Galdur ervan vind dat we zo op de grond liggen..." zeg ik onzeker. Snowdrop lijkt even na te denken. Dan knikt ze, en ze loopt weer naar de bank. Als ze moet gapen zeg ik: "Ga nog maar even slapen." Ze glimlacht naar me. "Truste dan maar." Zegt ze. "Welterusten." Zeg ik. Snowdrop sluit haar ogen, en al snel wordt haar ademhaling regelmatiger, wat aangeeft dat ze slaapt.

Ik sta op, en ga aan de keukentafel zitten. Daar ligt nog de krant van gisteren, en ik ga hem maar lezen aangezien ik niks beters te doen heb.

POV Snowdrop
Toen Storm zei dat ik misschien maar weer op de bank moest gaan liggen, dacht ik even dat hij het toch niet fijn vond dat ik zo tegen hem aan lag. Maar daarna legde hij gelukkig uit dat hij het een beetje vreemd vond tegenover Galdur. Dus ik ging op de bank liggen, en op Storms advies probeer ik om te slapen. Dat is niet al te moeilijk, en al snel val ik in slaap. Als ik diep slaap sluipen verschillende dromen mijn hoofd in. Allemaal gaan ze over dat ik in gevaar ben, en dat Storm me precies op het juiste moment komt redden.

Ik word wakker van Galdurs voetstappen op de trap. Ik voel me uitgerust, dus ik besluit op te staan. Ik zie Storm aan de keukentafel de krant van gisteren lezen. Ik moet lachen. "Goedemorgen meneer, is er nog nieuws?" Zeg ik met een bekakt stemmetje. Storm schiet in de lach en kijkt me over de rand van de krant aan. "Ja zeker! De Eenhoorn speelgoed-shop heeft een nieuwe vestiging geopend in Haverstad." Zegt hij met een bekakt stemmetje terug. Ik moet ook lachen. Galdur, die inmiddels beneden is kijkt ons vreemd aan, waardoor we nog harder moet lachen. "Ook goedemorgen." Zegt hij droog. Storm grijnst naar me en zegt dan met een bekakte stem: "wist u al dat de Eenhoorn speelgoed-shop een nieuwe vestiging heeft geopend in Haverstad?" Galdur begrijpt nu waarom we moeten lachen en lacht zelf ook mee. Dan gaan we ontbijten. Gewoon een simpel ontbijt, met broodjes en een glas melk.

"Dus... wat zijn de plannen voor vandaag?" Vraagt Galdur ons. "Ehmmmm... die hebben we niet echt." Antwoord Storm. Als Galdur mij aankijkt schud ik van nee, wat Storms antwoord bevestigd. Galdur denkt even na, waarschijnlijk probeert hij iets te bedenken wat we kunnen doen. Opeens worden zijn ogen wit, en dat betekend dat hij een visioen krijgt.

Storm schrikt zich rot als Galdur van alles begint te brabbelen. "Wat gebeurt er?" Vraagt hij mij. "Hij heeft een visioen. Dit is een vrij normale reactie." Antwoord ik. Dan valt Galdur van zijn stoel op de grond. "Maar dat is minder normaal." Zeg ik bezorgd, en loop naar Galdur toe. Zijn ogen zijn gesloten. "Storm! Hij ademt nauwelijks!" Roep ik bang. Storm loopt naar me toe, en voelt Galdurs hartslag. Dan tilt hij hem voorzichtig op. "Maak even een doekje nat." Zegt hij, en het verbaast me hoe kalm zijn stem is, terwijl ik zelf nogal in paniek ben.

Toch knik ik en ik race naar de keuken. Daar laat ik flink wat water over een theedoek lopen. Ik wring hem uit, dat hij niet meer druipend nat is. Als ik terugloop zie ik dat Storm Galdur op de bank heeft gelegd. Ik geef hem de natte theedoek, die hij opvouwt en op Galdurs voorhoofd legt. Ik sta er maar naar te kijken.

POV Storm
Na een tijdje opent Galdur zijn ogen. Gelukkig zijn die niet meer wit, waardoor ik aanneem dat het visioen voorbij is. "Bent u oké?" Vraag ik hem. Galdur knikt verdwaast. Snowdrop is naast me komen staan. "Wat zag u?" Vraagt ze voorzichtig. Galdur antwoord onverstaanbaar, met duidelijk een schorre keel. Ik loop naar de keuken en kom terug met een glas water. "Rustig aan." Zeg ik erbij. Galdur knikt en drinkt met kleine slokjes het glas leeg. Intussen is hij rechtop gaan zitten. Snowdrop en ik nemen plaats op twee stoelen, die ook in de woonkamer staan. Galdur zet het glas weg en begint te vertellen wat hij zag.

"Er dreigt een groot gevaar, en drie eenhoorns moeten het zien te stoppen. Daarvan zijn jullie er twee, maar de derde kon ik niet goed zien. Waarschijnlijk zullen jullie die nog tegenkomen. Meer zag ik niet...." Ik denk na over wat Galdur vertelde.
Ik moet Unicornia redden? Samen met Snowdrop en een onbekende eenhoorn. Wie zal die eenhoorn zijn? En wat moeten we überhaupt doen om het rijk te redden? En tegen wat moeten we het rijk beschermen? En....

"Misschien kan ik wel iets bedenken wat we vandaag kunnen doen." Ontbreekt Galdur opeens mijn gedachtegang. Snowdrop kijkt ook op. "Ik weet niet precies waarvan jullie het rijk moeten redden, maar een beetje trainen kan geen kwaad." Vertelt Galdur. Snowdrop en ik kijken elkaar heel even aan. Dan knikken we. "Goed, kom dan maar mee." Galdur staat op en pakt een paar spulletjes. Waaronder bidonnen met water, en wat brood met beleg om te lunchen. Dan vertrekken we.

POV Snowdrop
We lopen over een zandpad. Als ik in de verte kijk zie ik dat het pad uiteindelijk stopt, en dat er daarna zich een groot weiland met enkele bomen uitstrekt. "Weer u zeker dat we hierheen moeten?" Vraag ik Galdur. "Het pad loopt namelijk dood." Galdur grinnikt. "Ja, ik weet heel zeker dat er hier moeten zijn. Dat weiland daar is namelijk perfect voor een beetje training." Ik knik, en loop weer verder. Na een klein halfuurtje stoppen we onder een grote eik. Galdur legt daar zijn tassen neer. "Goed jongens, eerst wil ik zien wat jullie al kunnen. Dat mag zowel met fysieke kracht als met magie zijn. Ook mag je overlevingstechnieken laten zien zoals camoufleren of een vuurtje maken. Over dat vuur maken, zorg dat je het weiland niet in de fik steekt." Storm en ik kijken elkaar aan. Zo te zien heeft Storm er zin in. Ikzelf ben ook wel benieuwd, maar toch vind ik het ook spannend. "Dus, wie wilt er eerst?" Vraagt Galdur. "Ik ga wel." Zegt Storm. "Oké succes." Zeg ik. En Storm stapt weg.