The Last Day of Summer [SMTS Book2]

Her Choice

Terra

It was such a good feeling na malaman mo sa sarili mong siya nga ang mahal mo. I really appreciate kerk's effort para maalala ko siya kaya walang duda na siya nga ang mahal ko. After what happened kagabi, doon totally bumalik ang ala-ala namin ni Kerk. Doon ako inulan ng mga ala-ala niya sa akin. Humarap ako sa kanya at hinalikan siya sa ilong. "I have to go back to Junn today, to say my goodbye. I'll be back to you, Kerk. I love you." sabi ko at umalis na sa kama. Inayos ko muna ang pagkakakumot sa kanya atsaka nagtungo sa bathroom at naligo at pagkatapos ay nagpunta sa bahay ni Junn.

Now, i was in front of his house. My hands are shaking and I don't know what will I say to Junn. Yes, I'm saying goodbye..pero hindi ko alam kung paano.

Unti-unti na akong lumakad papunta sa bahay nila. At pagkatapat sa pinto ay nagdoor bell ako. Dalawang bell lang ay.pinagbuksan agad ako ng pinto.

"Ate Terra..." bungad ni Kerra sa akin at niyakap ako.

"Nagbalik kana." dagdag pa niya.

"Oo. Bumalik ako para..kunin na yung mga gamit ko." sagot ko

"Bumalik na ala-ala mo?" tanong niya at tumango lang ako. Though hindi pa lahat as in lahat ng ala-ala ko bumalik but I just found out na mahal ko nga si Kerk.

"Sino yan?" dinig kong tanong ni Junn mula sa loob.

"Pasok kana muna ate." sabi ni Kerra at pumasok na ako. At pagkakita sakin ni Junn ay agad siyang lumapit sa akin at niyakap ako.

"Mabuti at bumalik ka." sabi niya

"Nagbalik daw siya para kunin ang mga gamit niya." sagot ni Kerra at tumango lang ako.

"Ano?" Nangungunot noong tanong ni Junn. Hindi ko siya sinagot bagkus nagtungo na ako sa kwarto at kinuha ang mga gamit ko.

Inilagay ko na sa bag ko lahat ng mga damit ko.

"Hindi na kita mapipigilan?" Tanong ni Junn habang pinapanood akong magligpit ng gamit.

"Do you want me to be happy?" Tanong ko at napatigil sa aking ginagawa.

"Just let me go. At hayaang maging masaya sa piling ni Kerk. I am also letting you go..maging masaya kana rin kay Nancy." sabi ko at muling nagpatuloy sa pagliligpit.

"Thank you sa pag-aalaga sa akin, Junn. Thank you for not saying the truth to me. Thank you dahil sa ginawa mo...mas narealize ng puso ko na ang lalaking pilit na gusto ko siyang maalala, ang siyang mahal ko talaga. Pinapatawad na kita." sabi ko sabay ngiti sa kanya at labas na ng bahay. Hindi na niya ako hinabol, meaning pinapalaya na niya ako.

Tumingala ako sa langit at ngumiti. At napayakap sa malaking shoulder bag na dala-dala ko. Agad akong tumawag ng taxi. Malamang sa mga oras na ito ay hinahanap na ako ni Kerk.

"Manong pakibilisan po." sabi ko pagkasakay sa taxi. Twenty minutes later...nang makarating na ako sa bahay namin. Napanganga nalang ako.

What the hell happened to our house. Sunog na sunog ang bahay namin at haligi nalang ang nakikita ko. Parang binomba ang bahay namin at teka lang...nasaan si kerk?

Nabitawan ko ang bag na dala-dala ko at nagtatakbo papunta sa bahay namin. Hinanap ko si Kerk.

"Kerk...Kerk..Kerk.." sabi ko at para lang akong tangang hinahanap siya dito. Abo na ang iba naming mga gamit at ramdam ko pa ang init ng bahay mula sa pagkakasunog.

"Kerkkkkk!!!!" Sigaw ko habang tumutulo ang luha ko. Kerk...

Naghanap ako ng gamit na pwede pa at nakita ko ang picture namin ni Kerk. Basag na ang salamin nito at sunog na ang lalagyanan. Kita pa naman ang mukha namin ni Kerk. Niyakap ko ito habang tumutulo pa rin ang luha.