Scars To Your Beautiful

Prologue

Prologue

"Y-your...y-your Nasha?" sabi nya. 

I looked at him. Onting onti nalang babagsak na ang mga luha ko

"Im sorry." paghihingi ko nang patawad

"WHY DIDN'T YOU TELL ME?! FOR GOD'S SAKE NASHA 5 MONTHS! 5 MONTHS NA KITANG KASAMA AND YOU DIDN'T TELL ME THAT YOUR'E HER?! SH*T! F*CKING SH*T!" sigaw nya saakin

Hindi ko na napigilan ang luha ko isa isa itong bumagsak.

"Do you really want to know why?" sagot ko nang mahinahon habang nakatingin sakanyang mga mata. Naiiyak ako dahil nakikita ko sakanyang mata yung sakit. and i can't blame him for that. Mali ren akong itinago sakanya yun

"YES! Please Nasha tell me" he pleaded. Then im shocked when i saw a tear escaped from his right eye

"K-kase... when i 1st saw you. Ibang iba kana Gester. Your'e different now. And you see? tuwing magkasama tayo nung mga bata tayo they always bullied you. Kase di ka daw bagay sa teritoryo namin. You know why? k-kase mas...mas lamang ka saamin. Pero i still want to be friends with you that time. Pero one day you left me. Bigla bigla ka nalang umalis. And look. Look at me now. Nakikilala mo pa ren bako dito sa itsurang toh? I mean nakilala mo ba ako sa itsurang toh? Sa panget kong toh? haha...Kaya when i became your maid. I decided not to tell you kase lage kong iniisip na... malay mo di mo na ko hinahanap. N-nakalimutan muna ako. Kase antagal tagal na nun. And see this scar on my face? N-nahihiya ako kase sa poging mung yan? magkakaroon ng kaibigan na ganto? Na maid mo. Panget. Tsaka mahirap. *chuckles* tama ako dba?" sabi ko saknya. 

He just looked at me

Pero mas nagulat ako nung bigla nya akong hinila palapit sakanya at niyakap.

"Kahit ano pang estados mo sa buhay. Ikaw paren ang kilala kong Nasha Kim. Yung pikon kong bestfriend. Makulit. Matakaw pero ampayat. Palangiti. Nagapapasaya sa akin. Laging nandyan pag kailangan ko. Palautang di naman binabayaran. At higit sa lahat. Maganda... Kaya please let's be friends again ok? I dont care kung ano ka man ngayun. Kahit may peklat ka dyan sa mukha mo ikaw paren yan. Wag mong ikahiya yan. Dat nga ipagmalaki mo kase...dahil dito sa peklat natoh.Dat sabihin mo sa sarili mo na, Naging matapang ako. Kinaya ko ang mga pagsubok na dumating saakin. At higit sa lahat. Nakilala at nakita ko na ulit ang gwapo kong bestfriend. Syempre pogi ako noh!" bulong nya sa tenga ko

I chuckled. "Oo na pogi kana. And sorry. Sorry for not telling you the truth. Kala ko kase kinalimutan mo na ako." Sagot ko sakanya habang nakayakap paren.

"Its okey. And i will never ever ever foret about you understand?" he asked tas kunware seryoso

"Hahaha, oo na po sir" sagot ko "Good :)" then we leave

_________________________________

yan muna <3