Blake's POV
Nakakapagod pumasok ngayong araw. Haish. Magdi-ditch nalang ako ng class. Tutal english naman yun eh. Madali lng habulin.
Pupunta muna ako sa rooftop. Ang munti kong tambayan. Nakaka antok dito pramis. Humiga ako. Nakakaantok kasi tahimik at ang hangin dito. Ilang minuto palang ako dito pero ramdam ko na ang bigat ng talukap ko kaya ipinikit ko na ang mumunti kong mata at tuluyan ng natulog.
***
Xyvan's POV
Andito ako sa room nila pero sabi ng teachers nya wala raw sya dito. Pati yung tropa nya wala ring alam. Nasaan na ba yun?
Naglakad lakad ako kung saan at namalayan ko nalang na andito na ako sa rooftop. Dito ako dinala ng mga paa ko eh. Haish.
Teka? Sinong studyante ba yan?!
Hindi allowed na matulog sa rooftop specially dahil class hours ngayon. Lalapit na sana ako ng bigla akong nagulat sa nakita ko.
Wow?! Si Amber? Pinagmasdan ko sya at nakita ko ang himbing ng tulog nya. Maganda naman sya, napakapilya lng.
Naramdaman ko ang paggalaw nya paharap saakin. Nag squat ako sa harapan nya upang makita ko pa sya ng maayos. Hinawi ko ang buhok nya at pinagmasdan sya. Medyo galaw sya ng galaw.
"Oppa! Dont leave me!"- nabigla ako sa mga sinabi nya.
[Oppa= Older brother]
At--- at, at UMIIYAK sya.
Seriously? Isang AMBER THE BITTER iiyak? Bakit naman?
"Oppabogo sip-eoyo. Saranghae oppa, jeongmal saranghae. Jal itsu. Annyeong hee gaseyo"- umiiyak na sya ng lubusan.
[Oppabogo sip-eoyo= I miss you Kuya]
[Saranghae Oppa, jeongmal saranghae= ilove you kuya, i love you so much]
[Jal itsu= good bye]
[Annyeong hee gaseyo= good bye. Go well]
Naawa ako sa kanya. Nako, ano ba to?!
Psh. Bsta, I'll comfort her. She needs me right now. Nakakaawa sya kahit na AMAZONA sya kung ituring.
I hugged her tight as she lean and cry on my shoulders.
Amber's POV
Nakita ko si kuya! Nakita ko syang nakatayo sa puno. Kahit na nakatalikod alam na alam kong sya yun.
"Oppa!"- sigaw ko at napaharap sya.
Biglang tumulo ang luha ko. Lumapit sya saakin na nakangiti. Hinalikan nya ako sa forehead ko at tuluyan ng tumalikod.
"Oppa, dont leave me!"- umiiyak na ako. Ang bigat ng pakiramdam ko. Ano ba to. Hinabol ko si kuya at niyakap sya mula sa likuran. Hinawakan nya ng mahigpit ang kamay ko at humarap saakin.
Hinawakan nya ang mukha ko gamit ang dalawa nya kamay at pinahid ang mga luha kong nag uunahan sa paglabas sa mumunti kong mata.
"Oppabogo-sip eoyo. Saranghae oppa, jeongmal saranghae. Jal itsu. Annyeong hee gaseyo"- umiiyak na talaga ako. As in IYAK na sobra dyes.
Naramdaman ko ang pagyakap ni kuya saakin. Kaya naman niyakap ko sya ng mahigpit. Dahil nanlalabo na ang mata ko pinikit ko ito at pagdilat ko nasa rooftop na ako at kayakap ko si, sino ba ito?!
Bigla akong bumitaw at hinarap ang taong kayakap ko.
0_<
>_0
0_0
O○O
"Bat moko niyayakap?! Chansing ka eh!"- hinampas ko sya saka umatras papalayo sakanya.
Ano to? Kanina kuya ko yung kayakap tapos ngayon sya na---
OMOOOOOO!
"May narinig kang sinabi ko?!"- nanginginig na tanong ko sa kanya. Tangina! Nakaka inis. Ano ba to? Baka may narinig sya.
"Wala naman. Bakit? May dapat ba akong marinig?"- nakangisi nyang tanong.
"wala! Bakit? May gusto ka bang marinig?"- taas kilay kong tanong sa kanya. Gosh! Nanginginig parin ako.
"Tss. Nakayakap kalang sa gwapong Xyvan na to ganyan kana umasta? Psh."- nagpapatawa ba sya?!
"Bukod sa sinabi mo, ano pang joke mo?"- sarkastikong tanong ko sa kanya.
"Una na ako. Uuwi muna siguro ako, masakit ulo ko eh. Sge, bye."- tumayo na ako at tumalikod na sa kanya. Aalis na sana ako ng may maalala akong gusto kong sabihin sa kanya.
"Uhm, kung may narinig o nakita kaman, burahin mo na sa isip mo yun. Masamang panaginip lng yun."- pagkasabi ko nuon ay umalis na ako at tuluyang umalis ng campus at umuwi ng bahay.
A/N: annyeong chingu! Eto na ohh. Short lng. Wala akong naintindihan sa story ko. Bsta kung anong naiisip ko yun lang nilalagay ko. Wahahahaha. Please hit yhe vote button and share then leave a comment about my story. Thank you. Kamsahamnidaaaa~
Lovelots:*
