Ordinaryong Lab Story ♥

2 - Deja Vu.

EPAL AUTHOR'S NOTE: Pansamantalang nababaliw po ako kaya nakakabaliw din sa kaboringan ang update na ito. Pagpasensyahan niyo na. Mag-comment, mag-vote, at i-add sa Reading List niyo. Huwag na mahiya.

Chapter 2.

- -

Heto na naman ako sa school. Nag-aaral malamang. Ito talaga kasi yung nakahiligan ko. Oh, huwag ng umangal. Yang iba nga diyan hindi na nag-aaral eh. At least, nag-eefort, diba? K. Wala itong kwenta.

"Sa tingin mo popular ka na dahil lumalandi si Daniel sayo?"

Teka nga. Parang narinig ko na ang linyang yan ah. Parang tinranslate lang. Naaalala niyo ba yan?

"Bakit ba? Naiinggit ka no?" Sabi ko sabay ngiti na nakakaloka. Papansin talaga tong mga babae dito sa school. Nag-aaral lang naman ako tapos aawayin na. Tss.

"Hindi ba obvious?" Psh. Obvious na obvious, teh. Pumapangit ka nga eh. HEHE.

"Eh ano naman ngayon? Boyfriend mo ba siya?" Tuksuhan to the highest level! Nakakagana talaga kapag ganito na ang sitwasyon tapos pinagtatawanan na yung kaaway mo. >:P

Lalong pumangit yung mukha niyang mukhang unggoy at bigla niya akong sinabunutan. Teka. 

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

Teka..

TEKA NGA. Masyado na akong nakikitang "TEKA.." na sumasayaw. Pero, teka nga muna. Hindi ba nangyari na ito nung isang araw? O baka hindi yun nangyari at ito yung totoong mundo? Baka isa lang yung panaginip at ito na ang ang realidad? O baka ito ang panaginip? Ay, ano ba! Nalilito na ang utak ko! >///<

Sinabunutan ko rin siya at nandun kami na parang mga baliw na nagsasabunutan sa isa't isa. Masakit na ang ulo ko. Parang hindi ko na kaya..

De joke lang. Syempre game na game ako. Tapos, sinabuyan na nila ako ng pulbo. Nebeyen. Akala ko hindi na ito mangyayari. Ampupu lang. Tapos, balik na naman kami sa pagsasabunutan.

Natigilan lang kaming dalawa ng marinig namin ang sigaw ni Daniel.

"Hoy babaeng unggoy! Itigil mo yan!" Haha! Sabi sa inyo mukhang unggoy yung babaeng kasubunatan ko eh! Haha! Tingin ko magkakasundo kami nitong si Daniel eh. >:D

Pero natigilan ako sa pagtawa sa utak ko ng bigla niya akong nilapitan.

"Hoy mukhang unggoy! Ba't mo ito pinapatulan?" Sabi ni Daniel habang nakaharap saakin. Putcha. Ako pala yung tinutukoy niyang unggoy. Nakakainis naman. ><

"ANO?! SINO BA ANG MAS MUKHANG UNGGOY SATING DALAWA? ANG KAPAL MO RIN NO?"

Hindi ko na kasi makontrol ang temper ko. Tawa ako ng tawa sa isip ko yun pala ako pala yung nilalait. Ikaw kaya ganunin? Panigurado sisigaw ka rin. Baka nga masuntok ko yang pagmumukha niyan eh.