Gecenin Feryadı

Gecenin Çığlığı

Yine yalnızlık gönlümü mesken tuttu dostlar...
Içimde yıllardır bitmeyen bir kimsesizlik var.
Nedenini anlatamadığım bosluklarla dolu icim.
Kimi gece yorganım sahit oluyor kimsesizliğime.
Kendi icimde çaresizim,kendi icimde kapanmayan yaralarım bitmek bilmeyen derin bir sızı var icimde kimseyle paylasamadığim dertlerim.
Kimileri Merve hakettiğini yaşıyor diyor ki haklılar kendilerince.
Çünkü ben insanlara başkalarının anlattıkları ile yaklaşmak yerine tanimak için sans veriyorum.
Insanları yaşamayı tercih ediyorum ve tanıdıkça içlerindeki iyi yönü bulup ona bağlaniyorum.
Ve çok acı çekiyorum.
Kötü günümde yalnızlık la cezalandırılıyorum.
Cevrem çok kalabalık ama ben aslında yalnızım dostlar .
Içimde yalnızım . Bu benim kaderim.
Geceleri karanlıkla dertlesmeye
mahkum edilmiş bir ruh var icimde.
Sahipsiz bir et yığınından ibaret mahluk gibi hissediyorum çoğu zaman. Zemheri de kalmis gönlümün buzları erimeyecek galiba hiç. Yalnızlığa mahkum edilmiş lanetli bir ruh var sanki icimde..
Geceleri uyku girmiyor gözüme.
Çare yi kalemimle dertleşmekte buluyorum.
Her insanı sevebilecek dertleriyle ağlayabilecek bir yürek taşırken bu duygular çok tuhaf deilmi sizcede dostlar bu yalnızlık ağır bir ceza deilmi?
Vote ve yorumlarınızı eksik etmeyin sırdaslarım..