Forever and Always (One Shot Story)

Tinanggal ko na yung heels ko at naramdaman ko yung malalamig na buhangin as I walked along the shore.. ang sarap ng hangin..

"Eto yung paborito nating lugar na puntahan para maka-iwas sa lahat.." a husky voice said from behind me..

"I felt safe, walang makakasakit satin dito.. walang makakasakit sakin.. Lahat ng buhay natin andun, nothing could reach us here." I replied, hindi ko parin tinitignan kung sino yung nasa likod ko.. Obvious naman kung sino eh..

"Bakit ka umalis? iniwan mo ko without a word, hindi ko manlang alam kung buhay ka pa o ano! I just want an explanation.."

"Kelangan ko din ng explanations Louis" Hinarap ko siya at nasa harap ko ngayon ang taong pinaka mamahal ko.. His look took my breath away pero ang pinaka malaki niyang ninakaw ay ang puso ko.. Hindi ko na nga nakuha sakanya yun after all these years..

Hinarap ko siya.. Pinipigilan kong tumulo ang aking mga luha pero ang hirap pigilan.. I suddenly realize na may tumutulo na palang luha galing sa mga mata ko..

"Please don't cry.." Nagmakaawa siya habang lumalapit sakin.. Hindi ko na kaya, being this close but not feeling his warmth was killing me kaya hindi ko na nga kinaya at sinara ko ang space sa pagitan namin..

I wrapped my arms around his neck burying my head in the crook of his neck, yung mga kamay niya pumalupot na din sa bewang ko.. He hugged my back..

"I missed you." Bulong ko sakanya..

"Eh, bakit mo ko iniwan?" He whispered back and I pulled away at tinitigan ang kanyang light brown eyes that made many girls weak at the knees, kahit ako.

I turned away from him at umupo sa sand at tumingin sa umaagos na tubig..

"Kelangan ko umalis, Hindi ko kayang pabayaan ka sa ganung sitwasyon.. Gusto kong maging malaya ka dahil yun ang deserve mo. ayokong madamay ka sa mga walang kwenta kong problema.. Hindi ko kakayanin yun, kaya umalis ako.. at wag mong isipin na madali lang yun para sakin kasi hindi. mahirap, Louis.. Mahirap.. Pero, kelangan kong gawin yun." 

Pinunasan ko yung natitira kong luha at tumingin ako sakanya habang nasa tabi ko.. Perfect.. I never deserved him.

"Tingin mo yung mga problema mo makaka-apekto satin? sakin? Kasi para sakin ang sagot, HINDI. Basta kasama kita, basta akin ka.. Tinanggap ko kung sino at ano ka, walang akong pakielam sa gusto ng iba.. Sabihin na natin na nahirapan ka at nasaktan, pero nasaktan at nahirapan din ako Aliyah.. Yung babaeng mahal na mahal ko iniwan nalang ako bigla without saying a word."

"Bakit mo gusto ng isang girlfriend na tulad ko? that went out drinking at most nights and smoked weed and snorted coke occasionally? Ikaw yung tipo ng lalake na pinagpapanstasyahan ng lahat ng babae.. Pero, kapag kasama mo ko.. Nasisira image mo, lalo na yung iniisip nila sayo, satin."

"We were teenagers for christ sake, nasa university tayo kung saan yung mga teenagers ay natututo.. Why were you different.." Tanung niya habang nakataas ang mga kilay..

Tumahimik nalang ako.. Then, natawa..

"Naalala mo nung na-lock yung kwarto mo? we spent all night together habang nagsusulat? alam mo, naka 90% ako dun sa essay na yun.." 

"60% ang nakuha ko.. kasi si Mr. Jones nagalit sakin kasi tinamaan siya nung basketball nung practice namin.."

Pareho nalang kaming natawa remembering back to those days..

"Yung gabi na yun, madaming nangyari.. as in, nangyari.. Nasusunog yung utak ko tuwing naalala ko yung gabi na yun.."

"Naalala ko nung umaga, ikaw ba?" Tanung niya sakin, looking into my eyes with a smirk.

"Oo naman.." Nahihiya kong sagot, I blushed kaya yumuko nalang ako..

He lifted my face up to meet his.

"Gumaganda ka lalo when you blush" Inayos niya yung buhok ko and we stayed still just looking at each others eyes.

"Hmm, I better be heading back bago mag-isip ng kung ano si Pauline.."

I pushed myself up and he did the same..

"Goodluck bukas. ay, may bibigay nga pala ako.. sinulat ko 'to while we were apart." May hinanap ako sa bulsa ko and I placed it in his hand.. at ngumiti ako.. I took a few steps papunta sa beach house para ayusin yung mga guest para sa kasal nila bukas..

"wait, mag-eexplain muna ako." Louis grabbed my hand making stay.

"Nawala ka ng matagal, she was there to comfort me at naramdaman kita sakanya tuwing kasama ko siya.. she was your bestfriend.. laging ikaw ang pinag-uusapan namin pero nabago ang lahat at ngayon.. andito tayo.. Hindi ko sinasadyang saktan ka.. Hindi ko lubos akalain na babalik ka pa.."

"Wag Louis.. we were five years ago.. Naiintindihan kita.. So enjoy, kakasal ka na bukas." Binigyan ko siya ng fake smile.. Kasi inside, it felt like my heart had been broken into even smaller pieces, Naramdaman kong iiyak na ako kaya tumalikod na ko..

"I've always loved you Aliyah and I always will." Sabi niya..

Hinarap ko siya at tumango "Forever and always" sagot ko, one tear slipped down my cheek. "Pero, naiintindihan kong mas mahal mo siya."

"Baka hindi.." he said softly. 

Sasagot pa sana ako pero may narinig ako 'girlish giggle' sa likod ko and small chubby arms wrapped around my leg, tinignan ko siya.. Smiling at the twinkling brown eyes that were staring up at me. I reached down para buhatin siya.

"Hello baby.." Sabi ko while kissing her on the forehead..

"Mommy, a-chan ka buh? youre missing da party.." She told me..

"I'm sorry sweetiie." Tinignan ko si Louis, gulat siya.

I whispered something in Lily's ear and tumingin siya kay Louis..

"would you like you come and dance wiv me and my mommy?" She said shyly burying her head in my chest.

"Uh, sige. I'd love to, ano pangalan mo little princess?" Tanung niya while giving her an encouraging smile.

"I'm Lily." She whispered habang umaalis sa pagka-buhat ko at tumakbo papunta kay Louis..

Louis shot me a questioning look and all I could do was nod. YES. Siya yung bungga.

-----------------------------------

a/n: Na-gets niyo ba yung story?

I just try to write a one shot story.. Hope anyone liked it :)

VOTE :) COMMENT :)