Meeting each other
TONG TONG TONG
Napamulat ako ng makarinig ng nakakabinging tunog. Parang tunog ng kampana. Saan ba galing 'yun? 'Yan ang tanong ko sa sarili habang tumatayo papuntang cr at nag hilamos pag katapos 'kong mag hilamos ay nawala ang nakabibinging tunog
Pagkatapos 'kong maligo ay pupunta sana ako sa pinaglalagyan ng aking damit ngunit may pumukaw saaking tingin na nakapatong sa ibabaw ng aking kama ang unipormeng kay ganda at papel na nakapatong dito at ang box na nag lalaman ng mamahaling sapatos na itim na may takong kinuha ko ang mga iyon at isinuot pagkatapos ay tumingin sa full length mirror na nakadikit sa pader ng dressing room kung iyon ang tawag dito
Simple lang ang unipormeng suot 'ko paldang kulay berde na hanggang itaas ng aking tuhod habang ang aking pang itaas ay simpleng kulay puti na may necktie na kulay berde na may coat at ang aking buhok ay naka headband na kulay puti pagkatapos 'kong mag ayos ng aking sarili ay agad 'kong inayos ang aking gamit sa bag na binigay ni tiya saakin at agad akong nag tungo pa ibana at hinanap si manang Imelda
Naabutan 'ko si manang Imelda na nag pupunas ng mga figurines malapit sa pintuan
"Manang Imelda nasaan po si tiya?" Tanong 'ko kay Manang Imelda
"Ah ang tiya mo! Nasa dinning room kumakain kasama ang pinsan mong si mark. Pumunta kana doon at siguradong hinahanap kana nila" mahinahong sagot nito
"Ah sige po salamat!" Nakangiting saad 'ko
"Walang anuman!" Masayang sabi nito
Naglakad ako papuntang dinning room ng may ngiti sa aking labi
"Oh! You look so beautiful today cous!" Saad ng pinsan ko sabay ngiti ng nakakaloko
"T-thanks" nahihiya kong sabi akalain mo nga naman ang tagal din naming hindi nag kita at nag usap tapos sasabihan niya ako ng ganon!
"Yeah ija bagay na bagay sayo ang unipormeng iyan! Mabuti't nag kasiya sa'yo" pagaang ayon ni tiya sa kaniyang anak
umupo ako sa harap ng pinsan ko. Ngumiti lang ako kay tiya bilang sagot
"By the way Alexandria kay Mark kana sumabay papuntang school tutal mag classmates naman kayo" saad ni tita na ikinagulat ko kaya napatango nalang ako
pa-paaanong, aish! Sa bagay may share nga pala sila sa school na papasukan ko. Malamang pinakiusapan niya na maging mag kaklase kami si Mark para daw bantayan ang ginagawang kalokohan ni Mark
Habang nasa biyahe kami ni Mark ay hindi kami nag uusap at wala akong balak basagin ang katahimikan
"By the way Alexandria may pupuntahan pala 'ko mamaya! alam 'kong hindi kapa marunong mag commute kaya ipapahatid nalang kita sa kaibigan 'ko ipakikilala nalang kita mamay sakan'ya, huwag kang mag ala-la hindi naman gagawa ng kalokohan yun pag gumawa siya ng kalokohan mayayari sa'kin yun" nakangiting saad nito habang nag mamaneho
"Hindi na, okay lang ituro mo nalang saakin kung anong sasakyan kaya ko naman eh! Tsaka binigyan naman ako ni tiya ng pera!" saad ko mg may ngiti sa labi
"No! Pagagalitan ako ni mommy!" Natawa nalang ako sa sinabi niya "what anong nakakatawa" seryosong tanong nito. Siya parin talaga yung Marcus na kilala ko
"A wala wala" sabi 'ko habang pinipigilan ang tawa "ahm....a-anong ginagawa natin d-dito?" Natatankang tanong 'ko. Nakahinto kasi ngayon ang sasakyan niya sa tapat ng malaking bahay
"Sasabay daw kase yung kaibigan k-" hindi niya na natapos ang sasabihin niya nang bumukas ang pintuan sa back sit "SUP MEN!" Masayang sabi nito at nakipag peace boom pa lalaking kakapasok lang
