Dahlia Mevsimi

   Yine yanlış notaya basmıştım! Böylesine mükemmel parçaları çalmak için debelenirken ve elim kemanımın üstünde muazzam bir hızda hareket ederken ben yine yanlış notaya basıp her şeyi mahvetmiştim. Tek kişilik orkestram Itzhak Perlman'ın Tango'yu çalışının yanında cılız bir sinek vızıltısından başka bir şeye benzemiyordu. Her neyse...

   Size kendimden bahsetmiş miydim? Ben Dahlia, arkadaşlarım bana Dalya diye seslenir. Benim için sorun yok, ben halimden memnunum. Ha bu arada arkadaşlarım dediysem pek genç sayılmazlar. Çünkü küçük bir kasabada anneannemin yanında yaşıyorum. Ailem yurtdışında ve ben onlarla gitmek istemediğim için güya cezalıymışım da yok liseyi bu küçük kasabada bitirecekmişim de herkes rahat edecekmiş...

Saç-ma-lık...

    Lise dediysem de pek ahımlı şahımlı şeyler canlandırmayın gözünüzde, kasabamızda ilkokuldan başka okul yok ve bize en yakın lise bile bize uzak. Kışın okula servisle gidiyorum; yazınsa yürüyerek. Bu civarda yürümek öylesine güzel ki! Bu arada bir çiçekçi dükkanında çalışıyorum. Aslında ne kadar mecburiyetten olsa da benim için bir zevk. Çiçekler benim gözümde kemanımdan sonraki en doğaüstü varlıklar. Zaten annem de bayılır çiçeklere anneannemde. Babam benim adımı Abigail koymak istemiş ama annemin en sevdiği çiçek Dahlia'ymış ve benim adımı Dahlia koymakta öylesine inatçı davranmış ki hala konusu açıldığında babam birden ciddileşebiliyor.

Neyse.

   Son iki yıldır bu kasabadayım ve 16 yaşındaki tek kız olarak boş vakitlerimde, sıkıldığımda, yalnız kalmak istediğimde hep kasabanın yukarısındaki boş araziye gidip etraftaki muazzam çiçekleri incelerim. Hoş zaten başka şansım da yok...