Kabanata 9: Far from hell
Napansin ko sa phone ko ang oras.
Its already 3:30 p.m
Sa tingin ko ay malayo na kami sa lugar na iyon.
Sa di ka layuan ay naaninag na namin ang highway.
Makikita mo dito ang mga iba't ibang sasakyan.
Pero ngayon may nakaharang na nito.
Biglang lumabas ang bantay nang gate.
At kinausap si Mark.
Panay ang ngisi nang guard Ma iyon.
Nakakakilabot.
Halos maiyak na ako sa takot.
Alam ko na namatay si Mia dahil sa akin.
At dahil Don di ko mapapatawad sarili ko.
Hindi.
Ako ang may kasalanan kung bakit humantong ito sa ganitong uri nang eksena.
Tang ina lang.
Diko namalayan na nakatulog na pala ako sa kakaisip sa nangyari.
-------
Elijah's POV
Bakas sa mukha ni Sam ang takot.
At pag sisisi.
Ako ang may kasalanan nito.
Ako ang nag Aya sa kanila na mag adventure.
Pero ibang adventure ang kinahantungan nang lahat.
Nadamay pa tuloy si Mia.
Di lang talaga katanggap tanggap ang nagyari.
Bakit siya pa ang namatay.
Bakit.?
Tang ina naman to.
"Okay ka lang!" Tugon ni Rey.
Tumango nalang ako.
Lalo't wala akong gana na magsalita.
Tangina.
Huminto kami sa isang malaking bahay.
Ni libot ko ito nang tingin.
At napagtanto ko na nasa bahay na pala kami nina Sam.
"Sam!" Pag pukaw ni Rey sa kanya.
Nagising naman ang diwa nang babaeng tulog at agad na nagtanong.
"Bakit?" Pabulong niya tugon.
"Nasa bahay na ninyo tayo!" Tugon ni Rey.
Ni libot niya pa ito nang tingin at napagtanto na nasa bahay na nga nila kami.
-------
Samantha's POV
"Sam?" May pumukaw sa akin.
Nagising naman ang diwa ko.
"Bakit?" Tanong ko kay Rey.
"Nasa bahay na ninyo tayo!" Tugon niya.
Napagtanto ko naman na nasa bahay na mga ako.
"Wait. Bumaba muna kayo nang kotse. Pumasok muna kayo sa loob at kakain tayo. Batid ko na gutom na kayo. Ilang oras tayong bumiyahe!" Tugon ko.
Nag silabasan naman kami sa sasakyan at agad na tumungo sa loob nang bahay namin.
Bago Paman ako pumasok nang. Bahay. Bahagyang tinuonan ko muna nang pansin ang oras.
5:30 p.m na nang dumating kami sa bahay.
I nilagay ko ulit ito sa bulsa at pumasok na.
"Señorito Rafael! Andito na si Madam Samantha!" Sigaw nang isang yaya.
Mamumukhaan ko ito.
Siya ang nakabangga sa akin na halos Ma pressure ako.
Nakakapagtaka lang at bakit andito pa siya.
Sinisante kuna ito.
Nakita ko si papa na pababa nang hagdan.
Makikita mo ang ngisi nito.
Agad kong niyakap si papa.
Sa sandaling pag kakataon ay nabawasan ang takot ko.
Tang ina.
" pa mga kaibigan ko!" Tugon ko kay papa.
Nag mano naman silang lahat kay papa.
"Magandang hapon po Señorito Rafael!" Ang katagang pa ulit ulit nilang binabanggit pag nag mamano kay papa.
"Tito Rafael nalang mga iha at iho!" Tugon ni papa sa kanila.
"Kumain naba kayo?" Tanong nang isang balyena. Este ang yaya na ka galit ko.
"Hindi pa! Kaya wag kanang madaming. Satsat pa diyan upang luto mo kami nang makakain! Bilisan mo!" Utos ko sa muchacha namin.
Binilisan naman nito ang kilos niya.
Umupo kami sa salas at kinausap kami ni papa.
"Saan na kasi layo nanggaling!"tugon ni papa.
"Adventure po Tito!" Tugon ni Elijah.
"Pero ibang adventure po eh. May na--" pinutol ko ang iuulat ni Jessa dahil alam kona ang sasabihin n'ya.
May NAMATAY. Yan ang gustong sasabihin ni Jessa.
"May nasugatan po pa!" Tugon ko kay papa.
"Sino naman?" Tanong nito.
"Uhh si ano po si" walang palusot na naisip ko.
Kaya nauutal na ako ngayon.
Biglang naputol an pag uusap namin nang pumasok na naman sa eksena ang muchacha namin.
"Madam handa napo ang pagkain!" Tugon niya.
Hay! Salamat. Mapapakinabangan naman pala tong lecheng yaya nato.
Kung wala siya nako. Ewan ko na lang lung ano ang mangyayari sa in.
Pag nalaman ni papa na may namatay.
Tumungo na kami sa kusina para kumain.
Lalo't gutom na gutom na kami.
Nag si upuan na kami sa mga silya.
Pero pinigilan ako ni papa.
Hinila niya ako palapit sa kanya.
"Aalis muna ako anak. May meeting ako ngayon!" Paalam ni papa.
Tumango naman ako at hinalikan si papa sa pisngi.
Agad akong tumungo sa silya at kumain na.
Finally makakakain nadin ang tiyan ko.
Buti nalang at nakalayo kami sa impyernog yon.
Far from hell....💃🏻
