D'Vlad: THE VAMPIRE & I

D'Vlad 27

Astrid's POV

Tatlong araw nang hindi pumapasok sina Kharis at Hunter hayyst! Ang sabi nila babalik sila after one week. I don't know pero kinakabahan ako. Hindi nila sinabi kung ano ang gagawin nila dun exactly ang sabi lang nila may aayusin lang daw. Pero bakit ganito ang nararamdaman ko? Pakiramdam ko may nangyayaring hindi maganda.

Nakatunganga lang ako na nagpapanggap na nakikinig sa teacher namin. Hindi ko mapigilang isipin kung ano na ang nangyayari sa kanila.

Napatingin nalang ako sa blangkong upuan ni Kharis at sa upuan ni Hunter.

Napatingin ako sa labas ng bintana at nakita ko na naman  si Kyran. Tss! He's smiling while waving his hands. Tsk! Bakit ba ang hilig niyang ngumiti? Nakakainis!

There's something that bothers me... Tatanongin ko mamaya si Kyran kung ano talaga ang gagawin nila Hunter sa Romania, I know I don't have the right to know about vampire things cause I'm just a human pero siguro naman I have the right to know if they're alright kasi mga kaibigan ko sila.

Yeah I should work on that right after this boring class end. Hayyst! Bumababa na yung mga scores ko sa quizzes tapos hindi na ako nakikinig sa klase namim, pagnalaman ni Mama to siguradong papagalitan niya ako. 

Natapos na ang klase kaya lumabas na ako.

Habang naglalakad ako bigla nalang bumingad si Kyran sa harap ko.

"Tss!" Sabi ko nalang saka pinagpatuloy ang paglalakad.
I can hear Kyran's footstep na sumusunod sakin. Hayyst! Para talaga siyang buntot na sunod ng sunod.

Naungusan niya ako sa paglalakad at saka hinarangan ako.
"Ako na magdadala ng bag mo" sabi niya sabay ngiti. The F!

Inabot niya ang kamay niya. "No, I can carry my bag. Tss! Baka mapagkamalan pa tayo" sagot ko sa kanya.

"Mapagkamalang ano?" Tanong niya.

"Wala... Basta ako na magdadala ng bag ko"

"Ano nga?!"

"Wala nga sabi! 'bat ba ang kulit mo?!" Sabi ko sa kanya.
Di ko alam kung hindi nga ba talaga niya nagets ang ibig kung sabihin o nagkukunwari lang siya.

"Eh bakit nagagalit ka?" Tanong niya.

"Tss! Ewan ko sayo!" Sabi ko sabay tulak sa kanya at saka dali daling naglakad palayo. Ang hirap maipit sa usapan lalo na kapag si Kyran ang kausap! Hayyst!

Tss! Nawala na tuloy sa utak ko ang plano kong pagtatanong sa kanya tungkol sa ginagawa nila Hunter sa Romania. Tss!

Dali dali ang paghakbang ko... Napahinto ako dahil may mga nakaharang sa daraanan ko.

Guess who?!

It's Chelsie (aka The Fangirl President) and Friends. Tss!  Wala ba silang magawa sa mga buhay nila? At saka? Bakit ba ganito kauso ang bullying ngayon? Nakakabwesit ha?

Iiwas nalang ako baka mamaya magkapasa-pasa at magkabukol-bukol ako dahil sa mga sampal at bugbog nila baka mamaya hindi na ako makilala nila Hunter pagbalik nila dahil deformed na 'tong pagmumukha ko mahirap na. Hayyst. Lumiko ako instead na tumuloy at salubungin sila. Mas mabuti na ang umiwas.

Dali dali akong naglakad para hindi nila ako abutan.

Pero... As expected hinabol nila akong tatlo kaya tumakbo ako.

OMG! Ano to? Marathon?

Graveh ang bibilis tumakbo ng mga palakang 'to.

Amputa naman nagkakabunggo bunggo na ako sa mga taong nakakasalubong ko dahil sa tatlong frog na humahabol sakin.