O kötü biri değildi bunu anlamıştım o gün. Yılın sonu gelmişti .Tayinimiz çıkmıştı.
Gidiyorduk son kez kasabanın otobüsüne binmistim .Camdan öylece bakınıyordum.
Bir baktım o caminin orda abdest alıyor bir an durdurmak istedim otobüsü inmek istedim yanına gitmek istedim onu kırdım biliyordum. Özür dilemek istiyordum. Ve son kez görmek .
Malesef olmadı.Öylece baktığımla kaldım.
Aradan 2 yıl geçti ama gözlerimden gözleri gitmedi o yeşil gözleri o parıl parıl olan gözleri.
Bana bir ablam demişti ki eğer bir erkeğin gözlerinin içi parlıyorsa çok seviyordur demektir.
O an direk gözleri geldi gözüm önüne.
Mesaj attım. Merhaba beni tanıdınmı?
Ahmet:" Tanımadım malesef"
Dünyam başıma yıkıldı.
