Vergeef me

Vergeef me 07

Geen verlangen werd ooit helemaal vervult.

                                                                            - Vergeef me -

                                                                                   Chapter 7

Dagen gaan voorbij, dagen van onwetendheid, dagen van verlangen.

De ene dag al wat moeilijker dan de andere.

Mijn liefde is nog hier, maar jij niet.

Jij bent ergens waar je volgens mijn hoofd en hart niet hoeft te zijn, je moet hier zijn.

Ik sta op het randje om mijn hoop te verliezen, het wordt stilaan een gewoonte het verlangen, en langer kan ik het niet meer aan.

Je bent te perfect voor mij, jij met jou perfecte leven van geluk en liefde.

Verlangen kan en mag geen gewoonte worden.

Het wordt allemaal teveel dan wat ik aankan.

In het begin kende je alleen mijn naam, maar nu ken je mij ondertussen vanbinnen en vanbuiten.

Mijn naam, mijn gedachten, mijn leven, mijn verleden,.. alleen mijn toekomst niet.

Nu ja, die ken je wel, want mijn toekomst dat ben jij..

Hoe is het ooit zover kunnen komen vraag ik mij nog dagelijks af.

Hoe is het zover kunnen komen dat jij mijn leven bepaald zonder het te beseffen, zonder ook maar eén moment dat dat het plan was, de bedoeling om mijn compleet gek te krijgen.

Dit zullen we dan maar liefde noemen.

Niet meer wetende waar het begin was, maar vooral niet wetende waar het einde zal zijn.

Hoe het zal eindigen..

Zal het eindigen in mineur?

Of word het een happily ever after ?

Zal ons einde ook mijn einde worden?

Dit kan zoveel breken, zoveel in betekenis van alles en van levenswerken.

Maar gevoelens zijn er toch voor een reden, niet?

Je moet er naar luisteren anders vreten ze je op vanbinnen.

Heb er respect voor, respect voor je zelf en je gevoelens ookal wil je ze niet, ookal kan het niet.

Nooit zal ik dit laten rusten, ookal ben ik bijna op.

Nooit zal ik jou teleurstellen, ookal ben ik bijna op.

Ooit zal ik vertellen hoeveel ik van je hou, ookal ben ik bijna op.

Geen verlangen werd ooit helemaal vervult.