Shouta POV
Pag pasok naming sa kwarto ni Misaki..nagulat kami dahil wala na siya doon.. tanging yung higaan at hospital gown na lang niya ang makikita dun at mukhang sapilitan din tinanggal ang dextrose.. tsk! Ano na naman kaya balak nung Misaki nay un.. mahina pa siya ah.. nakita kong lumabas si jirou.. siguro pupuntahan yung nurse na nagbabantay kay misaki.. hinayaan na lang naming siya at nag antay kami ni dito sa kwarto sa pagbalik niya.. hindi nagtagal at nakabalik siya na laglag ang balikat..
“Umalis si Saki, hindi siya umalis kundi tumakas siya.. siguro ganon na lang talaga ang galit niya sakin kaya hindi na niya kinaya na makita ako ulit” – jirou
Kung may makakakita lang kay jirou ngayon, maaawa sila sa itsura niya.. ngayon lang nagkaganito ang kaibigan nila, wala silang magawa kundi ang samahan at suportahan ito sa mga gusto niyang gawin..
“Rou hayaan mo muna siya ngayon.. iaayos na lang natin muna yung bill niya dito bago tayo umalis..siguro naman bukas o sa susunod na araw magkikita din kayo remember sa isang school lang tayo pumapasok lahat”.. sabi ko sakanya.. san naman kaya yun nagpunta.. tsk!
Nag nod lang siya at lumabas na kami sa kwarto na yun at inayos ang naiwang bill ni misaki dito sa hospital..
Misaki POV
Hindi ako nagdalawang isip na umalis sa hospital nay un.. ayoko talaga sa hospital..bumabalik lahat sa alala ako yung nakaraan at isa pa ayoko muna makita si Rou..kailangan ko muna magi sip kung dapat ko pa ba siyang paliwanag sa paliwanag niya o baliwalain na lang siya habang buhay.. nakauwi na ako dito sa bahay hinang hina pa ako pero naisip kong pumunta sa secret place ko..
Nung nakapasok na ako dito sa secret place ko umupo ako agad sa sofa at duon ako nahiga..pinikit ko ang mga mata ko at bumalik ang alala sa aking nakaraan.. nung iniwan ako ng parents ko..
*Flashback*
Maaga akong ginising ni mommy dahil may sasabihin daw sila sakin at ibibigay na din..agad akong bumangon para mag ayos at bumaba na ako..
“Good morning baby, happy birthday” sabi sakin ni mommy sabay niyakap niya ako..
“thank you mom.. ano nga pop ala yung sasabihin niyo sakin saka yung ibibigay?”
“Ah anak yung sasabihin naming sayo ng mommy mo mamaya na lang pag uwi naming basta mag ready ka huh.. dapat yung maganda ka.. by the way happy birthday princess..” itong si daddy talaga ayaw pa sabihin sakin tsk!
“Ok po dad.. thank you” nakangiti pa din ako sabay yakap sakanya.. nagulat ako ng may iabot sakin si mommy ng isang box.. binuksan ko naman to at nakita ko ang isang necklace na may nakalagay na M.. simple lang siya pero para sakin ito na ang pinaka maganda..
“Mom, dad thank you so much..” sabay yakap at halik ko sakanilang dalawa..
“Baby aalis na kami ni daddy mo huh.. after naming sa meetings naming tatawag kami sayo tapos dadaanan ka lang naming tapos aalis na tayo ok?” –mom
“Ok mom.. I’ll wait your call..take care both of you.. I love you mom and dad”
“oh? Ang sweet ng baby namin ah.. ok sige aalis na kami.. I love you too” sabay kiss sakin ni mommy at daddy.. umalis na nga sila at ako dito mag aantay ng call hahaha excited ako eh..

BINABASA MO ANG
White Blood Prince's and Ms. Lonely
Romance(currently editing each chapters) 5 years old ng iniwan ako ng first love ko.. 10 years old ng bawiin ng dyos ang magulang ko.. Ano pang silbi ng buhay ko kung ang mga taong mahahalaga sakin ay iniiwan ako.. hanggang sa onti onti ko ng dinidistansya...