Bölüm Şarkısı: Echos - Vacant
İyi Okumalar~
Maya Cresta
"Lütfen Maya, sen şu anda tek umudumuzsun."
Peter Rivera'nın bir şans için ısrarla bakan gözlerine baktım. Bu bahsettiği serumu asla almayacağımı biliyordum ve onu burada biraz daha kalmayı kabul ederek umutlandırmak istemiyordum fakat o kalmam için o kadar güçlü bir arzu duyuyordu ve ben bu sıvıyı o kadar merak ediyordum ki kendimi gerçi çekilmeye, onu kesin bir dille reddetmeye ikna edemiyordum.
Dakikalardır hiç durmadan anlattığı bu büyüleyici hikâye ne kadar direnirsem direneyim beni içine çekmişti.
"Burada bir süre daha kalmayı kabul etsem bile o serumu almamak konusundaki fikrim asla değişmeyecek," dedim kesin bir dille.
"Beni kesinlikle reddettiğinin farkındayım. Sadece belki daha fazlasını öğrenmek fikrini değiştirir diye umuyorum. Seni hiçbir şeye zorlamayacağım ve hiç kimsenin zorlamasına da izin vermeyeceğim."
"Bu konuda bir sözleşme düzenleyebilir misiniz?"
Kendimi güvenceye alma konusunda çok güçlü bir duruş sergilemem gerektiğini hissediyordum.
"Gizlilik sözleşmemize kendi maddelerini ekledikten sonra karşılıklı imzalamamızı ister misin?"
"Evet, çok sevinirim," dedim onu başımla onaylarken. Bu teklif hoşuma gitmişti. "Bu şartlar altında burada gönüllü faaliyetim bitene kadar kalmayı kabul ediyorum. İstediğim her bilgiyi alabileceğimi söylediniz?"
"Evet," dedi Peter başını beni onaylamak için sallarken. "En azından burada bir süre daha kalmana çok sevindim. Avukatlarımıza sözleşmeyi düzenleteceğim ve kendim imzaladıktan sonra sana ulaştıracağım. Buradaki işleyiş ve diğer şeyler hakkında seni Ryan bilgilendirebilir. Her ne istiyorsan ona söyle. Mümkün olan her isteğini karşılamaya çalışacağız."
"Bay Rivera," dedim, tatlı fakat sahte bir gülümseme ile. "Rüşvet vererek serumu almaya ikna ettiğiniz bir gençten zekâsı yükselse de bir fayda sağlayabileceğinizi sanmam."
Bir süre şaşkın bir şekilde yüzüme baktıktan sonra gülümseyerek kafasını iki yana salladı. "Haklısın, Maya," dedi. "Bana sadece Peter diyebilirsin. Buradaki herkes öyle der. Hoşça kal."
Ben onu başımla onaylamakla yetinirken çoktan sırtını bana dönmüş ve kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı. Peter odadan çıktıktan sonra Ryan ile göz göze geldiğimizde tek kaşımı kaldırdım.
"İkna olmadım," dedim kendimi savunur gibi. Sonra omuzlarım düştü. "Fakat gidemedim de. Bunun beni biraz hayal kırıklığına uğrattığını kabul ediyorum fakat baban burada kalmam için her şeyi vermeye hazırken sen neden beni burada istemiyorsun?"
"Çünkü Peter'ın aksine ben senin zekânın yükseleceğine inanmıyorum," dedi Ryan büyük bir ciddiyetle. "Öyle özel bir tarafın varmış gibi durmuyorsun. Peter sadece umutsuz bir şekilde aslında zekâsı yükselmeyecek bir sürü kibirli ilgi budalasını buraya çekip onları övüyor ve her defasında tekrar tekrar yanılıyor. Yanılmaktan hiç bıkmadığı gibi bir de bilimin yanıldığın halde defalarca kez denemek olduğunu savunuyor. Bu yaptığı hem onun için hem de bizim için zararlı."
"Benim için de zararlı," dedim bencil düşünme şekline gözlerimi devirerek. Benim burada kalmak için can attığımı düşünüyor gibi yaptığı yorum canımı sıkmıştı. "Gizlilik sözleşmesinin bir kopyasını bana verebilirsen okuduktan sonra istediğim değişiklikleri not alıp size geri vereyim. Bir sözleşme olmadan burada kalmak beni rahatsız ediyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Değişim
Fiksi IlmiahMaya'ya göre: O sıradan bir zekaya, sıradan bir görüntüye, sıradan bir hayata sahip basit bir genç kızdı; insanlar gereksizdi, az insan çok huzuru beraberinde getirirdi. O halinden memnundu ve mutluydu. Hayatının hep böyle devam etmesini isterdi...