"Sa Tabing Dagat"

6: A letter 💔

Hi Clyde,

Hmm saan ba ako magsisimula? <3 alam moba matagal na kitang gusto simula nung mga elementary palang tayo naalala mo paba? sa akin ka nang hiram ng crayons non kasi yung iyo ipinahiram mo kay thea :) pero ang sabi ko sayo nun " edi ako naman ang walang pangkulay neto kung hihiramin mo naman ang sakin" at ang sabi mo saken "edi share nalang tayo at ngumitiiii kanang pagkatamis-tamis sakin ?😍😍😍😍😍at hindi ko alam pagkatapos ng pangyayaring yon lagi na kitang ikinikwento kay nanay lusing akala ko normal lang yon pero hindi pala kasi alam moba nung naghighschool tayo classmate tayo di molang ako napapansin kasi nsa sulok lang ako parati hahaha pero hindi mo manlang ako napapansin kasi nasa isang babae lang nakatuon ang pansin mo may time panga na naging partner tayo sa isang singing contest eh kaso pagkatapos non hindi muna ako napansin alam ko iba nayung nararamdaman ko noon palang ang sabi panga ni nanay lusing sa akin noon "ay ke batabta mo palang nagkakagusto kana pero sabagay wala namang mali doon" kaya di nagtagal nahulog natalaga ang loob ko sayo hahahaha natatawa nga ako nung nakita kita sa tabing dagat alam mobang ang cute cute mo nung mga oras nayon? ang kaso umiiyak ka ng dahil sakanya nasasaktan ka dahil sakanya at mas nasasaktan akong nakikita kitang nasasaktan..wala akong magawa sayo nakamasid sa malayo at nagmamahal ng tapat sayo..oo nabasa mo MAHAL KITA SOBRA SOBRA :( pero kahit kelan hindi naman sumagi sa isip ko ang mga masasamang bagay upang mahalin mo rin ako..wag kang iiyak kasi malulungkot ako mas gusto kong nakangiti ka mas gwapo ka eh pag nakangiti yiie ♥_♥ alam moba nung umiyak sa rooftop? nung sinigawan moko gusto kitang sumbatan gusto konang ipaalam sayo na nandito lang naman ako bakit hindi nalang ako?😢😢😢😢pasiguro habang binabasa moto nakokonsensya ka at naawa saken wag ganun ayoko ng ganun hahaha😊😊 masaya ako dahil nakilala kita at nakasama kita kahit na may dinadamdam ako ayokong sabihin kila mama at papa ito kasi ayokong mag-alala sila ng sobra sa akin..MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL NA MAHAL kitaaa♥♥♥♥sorry ah kung huli konang nasabi sayo nagsulat narin ako nito kasi baka di mo na ako maabutan eh at alam kong pag nakita ito ni nanay lusing sa kwarto ko alam ko namang ibibigay niya ito sayo..nagpapasalamat ako kasi nakilala kita minahal kita kahit na nakalimutan kona ring nasasaktan na pala ako ng sobra sobra pero anong magagawa ko tao ako gusto ko makaranas ng ganito ♥♥♥hindi man maging tayo pero kahit sa maikling panahon nakasama kita :( wag mong pababayaan ang sarili mo at kapag nawala na ako wag kang matakot magmahal muli kasi alam kong may taong darating at papasiyahin at mamahalin kanang lubos kahit na ....hindi ako yon..:) alagaan mo sarili mo ♥mamahalin kita ng sobra sobra at higit pa sa inakala mo kahit mawala man ako sa mundong ito....Itong sakit na ito nakaya ko kinaya ko kasi ikaw ang inspirasyon at lakas ko hehe ♥😘 mahal na mahal kita yan ang lagi mong tatandaan at kapag malungkot isipin molang ako at mararamdaman mong may karamay ka.

Nagmamahal,
Kylie♥

Pagkatapos kong malaman ang lahat dali dali akong pumunta ng hospital kung nasaan si kylie..at pinuntahan ko siya sa kanyang private room...papasok na ako ng Makita kong umiiyak na nakikipag-usap ang mga magulang ni kylie sa doctor..

"sorry po..pero huli na ang lahat...hindi na natin pwedeng maagapan ang leukemia ni kylie..at isa po ito sa ikakabigla niyo.." ani ng doctor

"ano po yon doc? Gagaling po ba ang anak namin?" tanong ni tita mira

"sabihin niyong mabubuhay ang anak namin...nag-iisa lang po namin siyang anak doc gawin niyo ang lahat upang gumaling siya.." lumuhod si tito kyler at nagmakaawa sa doctor gusto ko ring magmakaawa pero gusto kong maging matatag para kay kylie

"pasensiya na po sa sasabihin ko pero isang buwan nalang ang kayang itagal ng anak niyo hindi na kaya ng katawan niya..punong puno ng pasa at maselan narin ang kanyang balat...hindi narin po siya nakakakain ng maayos..palagi rin po siyang sumusuka ng dugo...mauna napo ako.."

naiwan nakaluhod si tito kyler at nakayakap naman si tita mira sakanya habang umiiyak sila..hindi ko napigilan ang sarili at sinuntok ko ang pader na malapit sa akin nakita ko kung papaano dumugo ang mga kamao ko..wala akong pake kung masaktan ako pero mas sobrang nasasaktang ngayon si kylie..nasaktan ko nanaman siya...walang tigil sa pagtulo ang mga luha ko na kahit anong tigil ko..ayaw parin tumigil..

"clyde.." sambit ni tita mira sa pangalan ko at niyakap ako

"tita hindi naman po totoo yung sinabi ng doctor hindi ba?matagal pang mabubuhay si kylie hindi po ba? Papakasalan ko pa po siya....tutuparin ko muna ang gusto kong ipangako sakanya.."