The JOKE

"Ganito kasi yun boi, hindi kita maintindihan. Hindi ko alam kung seryoso ka o hondi. Hindi naman sa gusto kong seryoso ka pero kasi diba alam mo yun. Hindi ko alam kung pag nireplyan kita tatawanan mo lang ako kasi sumakay ako sa trip mo o joke lang pala talaga yung sinasabi mo. Hindi ko alam, hindi ko alam. Hindi ko sinasabing gusto kitang magseryoso pero parang ganun na din pero mejo hindi. Iba kasi yung mga sinasabi mo sa ipinapakita mo. Alam mo yun, kahit sino naman siguro malilito at hindi maniniwala. Verbal ang sweet sweet mo, pero sa personal ang sungit mo, snob tapos alam mo yung isa mong ugali na napaiyak ako noon? Yung pinahiya mo ko sa harap ng mga kaibigan natin, tas sadist aka pa. Hindi ko nga alam kung bakit palagi akong napapahiya pag kasama kita, kaya ganon. Mas pinipili ko nalang manahimik pag anjan ka. Or mas parang, huwag ka nalang pansinin, naiiyak kasi ako pag napapahiya, my nature. Yung pinukpok mo ko, di naman ako umiyak dahil masakit, pero masakit talaga, naiyak ako kasi, lam mo yun. Parang "yo girl, wala siyang pake sayo, pahiya ka nanaman. Tumigil ka na" ganern! That feeling tho. Syrmpre, lam mo na, babae. Maarte, demamnding, pabebe, papansin, sadista, maldita, masungit, pa echeng at sobrang dami pa. Pero alam mo naman na sobrang sensitive din ng mga babae. Ayaw nilang napapahiya. Pag sa school, di ko alam kung sino, kung siya o ako, kung sila o ako. Kung pinagseselos mo ko well, congrats ang galing galing mo. Syempre diba kayo may sweet past, tayo wala tas siya, sila yung palagi mong kasama, samatalang ako, sa loob loob ko "yeah im here. ". Parang hindi tayo magkakilala or para nalang akong hangin tuwing dadaan sa harap mo o makakasalubong mo. Taka yung sinabi mong study first muna, syempre study first muna. Pero ikaw, landi mo din eh no? May pa "love you, love you" ka pa eh. Hindi ka seryoso, hindi ako seryoso, walang patutunguhan tong usapan na to. Landi ka eh, dami mong ka chat, samatalang ako was -.- tapos yah, know mdyo ang jeje mo (xd) baguhn mo yun, kung gusto mo .^. Yung takot ko na pag nieplyan ko yang kalokohan mo eh mapapahiya ako sa buong angkan mo at sa lahat ng kaibigan mo kasi iapabasa mo. Sasabihin mong ako yung nagpapabasa ng convo natin, well hindi naman lahat. Asdyang yung ma sinasabi mong hindi ko alama kung kapanipaniwala. Kumbaga humihingi ako ng suggestions, hahahahaha. Nakakatawa ako diba? Ang weird ko no? Gusto ko ng taong seryoso pero yung hindi ganon ka seryoso. Gusto ko lang naman yung taong alam panindigan yung ma sinasabi niya. Wews, iniisip mo na ang landi ko, sinasabi ko lang yung side ko tungkol sayo at saakin kasi wala naming tayo, hahahahhahaha. Duh, hindi ko kailangan ng boypren dahil distraction lang yan, pero pag si enrique or si potter pwede na. Hahahahahahaha, yung effort mo na basahin to tapos sasabihin kong joke lang, gaya ng pag jojoke mo na "gusto" mo ko. Pero joke lang talaga to. As in joke lang, tapos magagalit ka, sasabihin mo "hindi lahat joke" pero ako talaga yung nagsabi niyan sayo, last summer, yung summer nung grade seven tayo going to grade eight. Yung mga panahong nag uutuan pa tayo. Textmate-textmate, kasi nagsosorry ka kasi pinaasa mo ko diba? Crush pa nga lang matatawag ka nang two timer diba? Meron siya meron ako, meron pang iba, hahahahahaha. Sobra akong natatawa. Crush mo ko habang crush mo pa siya, wow! Di ko alam na magaling ka pala sa multi-tasking! Pero sa totoo lang, hindi ko pa yon nakakalimutan. Oa na kung oa pero naiyak ako, pati ikaw naman diba. Kakatawa lang, nasayang luha ko dahil lang sa isang senseless na dahilan. Thank you talaga sa lahaaat lahaat. Those were great experiences"

This was the message I received from her, Laura. Hindi ko nalang namalayan na tunutulo na pala ang luha ko dahil tagos lahat ng mga sinabi niya saakin. Parang kanina lang okay lang kami, tapos ngayon.

Oo aaminin ko, may pagka tarantado ako pero pinagsisisihan ko naman na yon. Ilang beses na akong humingi ng sorry pero hanggang ngayon pala meron pa iyon para sakanya.

 Hindi ko alam, hindi ko din alam kung ano ang gagawin ko. Napahiya ako sa sarili ko. Wala mang kami pero pinapahalagahan ko kung anong meron saamin. 

Nangako ako, sa harap ng maramimhtao na pagkalipas ng sampung taon, yung mga salitang sinabi ko sakanya ay tuluyan ko nang papanindigan. Dahil para saakin, ni isa walangg joke sa mga sinabi kong gusto ko siya. Pero eto, eto ako ngayon pinanghihinaan ng loob dahil sa mga kagaguhang ginawa ko. 

Ipaglalaban siya?

O bibitawan ko na ba?

.......................................................................................................................................................................to be continued...............................................................................................................................
...................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................................or not?.................................................................................................................