○Αγωνας Μερος 3○

57 14 18
                                    

"Κοριτσια...ειναι νεκρος...ειναι νεκρος.." ειπα και δακρυα εκαναν την εμφανιση τους στο προσωπο μου..
"Δεν μπορει" ειπε η Sophia...
"Οχι.."ειπε η Emily και ηρθαν προς το μερος μου..


1 ωρα πιο πριν....

❤Μερια Sophias❤

"40" ειπα και κοιταξα τριγυρω...
Δεν υπηρχε τιποτα εδω....
"Ειναι κανεις εδω?" Φωναξα και μετα κοιταξα προς τα πισω...
Γιατι μου ειπε να ερθω εδω??
Τοτε ξαφνικα ακουστηκε ενας ηχος και αμεσως κοιταξα κατω..
Υπηρχε ενα τηλεφωνο...
Το πηρα απο το εδαφος και το ανοιξα για να δω  σε ποιον ανηκει το κινητο..
Ηταν του Pol....ειχε μια φωτογραφια του στην αρχικη οθονη..
Καποιος του ειχε στειλει μηνυμα...
Συνεχισε στο δασος...
R
Εγραφε το μηνυμα....
Χωρις να χασω χρονο προχωρησα προς το δασος...
Τα ποδια μου ετρεμαν και η αναπνοη μου πηγαινε πολυ αργα..
Με δυσκολια μπορουσα να περπατησω..
"Που εισαι?" Του φωναξα και κοιταζα παντου...
"Σε παρακαλω αφησε μας..."ειπα..
Προχωρησα και αλλο λιγο μεχρι την στιγμη που ειδα κατι και τρομαξα..
Ηταν ενας ανθρωπος... πεσμενος κατω....
Το σωμα του ηταν αναπωδα και δεν μπορουσα να καταλαβω ποιος ηταν..
Μολις τον πλησιασα καταλαβα τι ηταν πραγματικα...
Μια κουκλα.....
Αμεσως την γυρισα και πηρα απο το κεφαλι της το χαρτι που μαλλον ηταν για μενα..
Ο επομενως δεν θα ειναι κουκλα!!
R
Εγραφε στο χαρτι..πω δεν μπορω να το πιστεψω....
Κοιταξα για ακομα μια φορα το χαρτι και διαβασα παλι το σημειωμα..τι εννοει οτι ο επομενως δεν θα ειναι κουκλα...δηλαδη θα σκοτωσει καποιον...??
Και τοτε θυμηθηκα τα κοριτσια...και αν ειναι αυτες ο επομενως..
Χωρις να χασω χρονο ετρεξα παλι προς τα πισω....
"Emily... Crystal.." φωναξα καθως εβγαινα απο το δασος και επεσα πανω σε καποιον...
"Sophia" μου ειπε ο Max...
"MAX" ειπα εγω δυνατα
" τι κανεις εδω μονη?" Με ρωτησε .
" τιποτα....εσυ τι κανεις εδω?...εχεις αγωνα"  του ειπα..
"Ο προπονητης ειπε οτι θα με βαλει σε λιγο....εσυ γιατι δεν εισαι στις κερκιδες?" Μου ειπε..
"Εγω?" Του ειπα και σταματησα .
"Ξερεις..αμα δεν ηθελες να ερθεις  στο γηπεδο.... να μην ερχοσουν...σε ευχαριστω παντως" μου ειπε και γυρισε για να φυγει..
"Max.."του ειπα...
"Αστω Sophia"μου ειπε και εφυγε απο κοντα μου..
Η καρδια μου εκεινη την στιγμη παγωσε...ειχε δικιο...κανονικα εγω ειχα ερθει για εκεινον...ηρθε στο σπιτι μου χθες και με παρακαλεσε για να ερθω και εγω....αχ γαμωτο οποιος ειναι ο δολοφονος θα φαει πολυ ξυλο..
Και τοτε ειναι που παλι θυμηθηκα τα κοριτσια και ετρεξα προς το γηπεδο.

RIVERDALETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon