Total Eclipse Of The Heart

PAGPASYAL SA BAYAN

*Kinaumagahan*
"Chandrea tara mamasyal tayo sa bayan isang linggo tayo dito pero tatakas tayo mamasyal lang para maiba naman"bulong kumakain kasi kami kaya pabulong baka malaman kasi nila plano ko
"ano?"bulong ko uli
"sige mamaya"bulong din nya
"anong pinagbubulungan nyo?"
"wala kana dun"sabi ko kila prinsipe Go at Ho oo kambal sila kagulat nohh hehhehe
"bilisan nyo na kumain may gagawin tayo pinapatawag tayo ng ina"sabi ni prinsipe woong bakit ba pareho sila ni prinsipe se walang expression
"tapos na ko babalik lang ako sa kwarto" sabi ko at hinila si Chandrea
"sandali lang Lady Maxene baka madulas tayo"sabi nya
"san kayo pupunta ?"tanong ni pagtingin ko sila prinsipe cho se at woong
"sa kwarto"
"dun ang daan"
"ha ahh oo magapapahangin at maglilibot muna kami diba Chandrea "
"ahh oo oo sige alis na po kami"sabi nya sabay karipas namn ng takbo kaso hinila ni prinsipe se ang aking braso "sasama ako kailangang mabantayan ko kayo dahil sagot ka namin"
"tara may bubulong ako sayo"
lumapit sya
"pupunta kaming bayan"
"sasamahan ko kayo isasama natin si kim"at dumating ang makulit na bunso hhehehe ang dungis panga nya may dala pa syang manok hayyyy
"oh tapos na kayong kumain?"reyna
"ahh kakatapos lang po"sagot ko
"alam kong tatakas ka  kaya ipatatawag ko dapat kayo at namamasyal ka dapat Sa bayan diba di ko kayo pipigilan pinapatagan ko kayo"pano nya nalaman
"talaga po salamat po"
"pero isama mo sila "turo nya sa mga prinsipe
"sige po"
"tara na ano pa bang hinihintay nati"sabi ni kim hayy bwisit bat ba kailangang isama sila pasalamat sila di ko matanggihan ang reyna

*Bayan*
pagdadaan kami lahat ng tao nagsisi tabi maganda din sa bayan noh hayy
"ahh"ang sakit tapos biglang tumingin sakin ang mga prinsipe
"sumakit lang ang ulo ko sige maglakad na tayo uli"
*makalipas ang 5minuto*
Bigla nalang ako natumba at ang huli kong nakita ay ang mga prinsipe
*minulat ang mata*
"asan tayo?"tanong ko humarap si prinsipe cho
"nasa manggagamot biglakanalang nawalan ng malay"
"patawad kung naistorbo ko layo tara umuwi nalang tayo"sabi ko ng malungkot
"mabuti panga para makapahinga kana"sabi ni prinsipe se nung nawalan ako ng malay nakita ko uli ang babaeng tinawag kong ina