Sungjae 16

140 3 1
                                    

A/N:

</////3 자기야 is crying! :"((

~16~

Sungjae's Brokenhearted Insight part 2

"Hehe.Omo!"tanging sambit ni Kimchi na nagba-blush at alam mong kinililig.

"Ikaw pala yun,nakwento ka na ni Jokwon hyung before.Masaya akong nakilala na kita."eyesmile pa siya habang tumugon kay Kimchi na naestatwa at natongue tied na.

Wala talaga akong palag kay Hyung.Ngitian ko lang si Kimchi habang nag mo-mouth talk sakin na 'Eotteoke?'

Gusto kong sagutin siya ng patanong.Geurae Eotteoke? 

Anong gagawin ko sa sarili ko ngumingiti ako pero nasasaktan na ako.Mas masakit pa kesa ng binuksan ko ang pakwan gamit ang noo ko.

Sana noo na lang ulit yung masakit sakin.At least may treatment kesa sa puso kong bigo.

Iniwan ko na siya kay Jinwoon hyung at sinabing pakihatid na lang sa bahay namin.

"Kimchi-ya,a-annyeong!"Then I gave her my sweetest smile and waveu hand.

Paalam na Kimchi-ya.Today pinapakawalan na kita.Ilang buwan lang kitang nakasama pero I don't know kung bakit ganito na lang kalalim yung pag-ibig ko sa kanya.Parang napakalabo na sa loob ng halos dalawang buwan ganito ko na kaagad siya kamahal.

Para bang matagal na siyang nakatanim sa puso ko.Para bang hindi lang ito yung unang beses na minahal ko siya.Hindi ko alam kung bakit ganito ko siya kamahal.

Pag pasok ko sa kotse ay pinunasan ko ang luha na pumatak sa pisngi ko.

Hindi ko pa drinive ang kotse kaya nakita ko pa ng lumabas silang dalawa at inalalayan siya ni hyung sumakay sa sarili niyang sasakyan.

One whole sheet of paper! Double kill!

Humagulhol ako ng iyak.Such a gay of me.Tama pala dati yung nabasa ko,sabi nila ang "Masayahing tao raw kapag nasaktan,totoo."

Humagulhol lang ako habang nakatanaw sa papalayong sasakyan.Mas lalong bumigat ang pakiramdam ko ng hindi ko na sila matanaw.

Naglaho na siya.

Wala na siya.

Nag flashback bigla ang mukha ni Kimchi habang masayang tumatawa nung nagsasayaw ako ng jjarappappa.

Yung sincerity niya habang inaasikaso ako at ang damit ko dati.

Ang saya ko pa nun kasi ako yung i-ginoodluck niya at sinabihan ng Aja! Faytiing! 

Yung worried face niya habang binabasag ko yung pakwan gamit ang noo ko.

Yung halakhak niya.Yung pagluluto niya at pag aadvice sakin na maging malinis sa banyo.

Lahat-lahat narereminsce ko,it kills me more.

Sana ako na lang si Jinwoon hyung para maranasan kong mahalin niya.Bakit ba ganon? Minsan na nga lang magmahal sa maling tao pa.Minsan na lang ako nagmahal sa babaeng may mahal pang iba.

Ang sakit eh! 

Pinaandar ko ang kotse at pumunta sa tahimik na lugar at dun ako nagpakalasing.

Nakahiga ako sa damuhan at tinatanaw ang kalawakan ng langit habang may hawak na soju ang kamay ko.

Pinikit ko yung mata ko,siguro sa mga oras na to masaya na siya.Nakangiti at humahalakhak.Natupad na ang matagal niyang pangarap.

Flashback

Eunkwang:"Bakit mo naman naisipang magtrabaho dito sa Seoul?"

Kimchi: "Tinatanong pa ba yan Eunkwangee? Syempre kahit hindi ako sanay malayo sa family ko nag risk pa rin ako kasi gusto kong matupad ang pangarap ko.."

Ilhoon: "Anong pangarap?"

Kimchi: "Ang makita at mapakasalan ang UB ko na si Jinwoon oppa.Myehehe!"

*end of fb*

"Ngayon natupad na ang isa sa pangarap mo Kimchi-ya.."I whispered."Lilipas din ang sakit na nararamdaman ko ngayon..lilipas din to.Bukas wala na to..Pero yung kaligayahang naitulong kong ibigay sayo alam ko panghabang buhay Kimchi-ya..HUHUHU."

:'(

<///3

"Hahayaan kong magluksa ang sarili ko ngayong araw lang na to.Hopefully,kapag naging masaya ka na Kimchi magiging masaya na rin siguro ako for you at makaka pag move-on na ako."bulong ko.

Hinayaan ko lang na umagos ang luha sa mata ko.

Gaya ng mangilan-ngilan na tao,hindi pa ako nagpakita na luha sa kahit kaninong.Hindi pa ako nagpakita ng kalungkutan at sakit sa iba.

Pakiramdam ko ngayon nasaid lahat ng kaligayahan at kakulitan ko sa katawan.Na lutang ako,na kahit isang buwan akong humiga dito ng ganito wala pa rin akong pakialam.Wala akong maramdaman na para lang akong nananaginip.May mali talaga sa nararamdaman ko eh,bakit ganito ko siya kamahal? Masyado akong nagtataka.

Ang pangarap ko dati magkaroon ako ng true love kagaya ng mga magulang ko.

True love in a way na mahabang panahon naming mamahalin ang isa't-isa and in the end kami pa rin talaga.Na kahit napakarami naming pinagdaanang problema kami pa rin sa huli.

No one knows that I am this kind of a guy.Akala nila kung ano lang yung makulit at childish na personality ganon lang lahat sakin.But no,pagdating sa love romantic akong tao.

Pero yung gusto kong live story sa kanya lang nag exist.

Sa kanya at sa ibang guy,paka ironic.

Pag mulat ng mata ko ay nakita ki ang mga starts.Gumabi na pala ng di ko nalalaman.

Tumitig lang ako ng matagal sa langit at mga stars.

Tapos itinaas ko yung kamay ko at parang hinahawakan ko yung makislap na star sa langit.

"Para kang si Kimchi-ya,kapag nakaganito parang ang lapit mo lang..parang kaya na kitang hawakan at abutin..pero ang totoo mas malayo ka pa sa inaakala ko.."Sa huling pagkakataon ay lumuha ako.

Bumuntong hininga ulit ako ng maraming beses tsaka tumayo at bumalik sa kotse.

♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥

Bitubi, Sa Puso ni Sungjae (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon