Oh Sehun - przystojny uczeń liceum, za którym szaleje każda dziewczyna i każdy chłopak. Jednak ma problem z... chińskim.
Xiao Luhan - młody nauczyciel od języka chińskiego, który już od jakiegoś czasu interesuje się chłopakiem.
||OH SEHUN || Dzień jak dzień. Promienie słoneczne przedzierały się przez żaluzje na pokój urządzony przede wszystkim w odcieniach bieli i szarości. Nie narzekam, pokój jest dość ładny, zwłaszcza dlatego, że sam go urządzałem. Wyczągałem się - a przynajmniej próbowałem - z mojego wysokiego, również koloru białego łóżka, na którym spało się jak na tysiącu obłoków. Gdy tylko postawiłem nogi na jakże zimnej podłodze usłyszałem głos dochodzący z dolnej partii mieszkania - głos mojej rodzicielki. Nie zważając na to, że prosi mnie o zejście na dół, położyłem się znów na godzinę.
-Oh Sehun - powiedziała moja mama morderczym tonem- wstajesz albo urządzę ci taki cyrk, że cię najbliższa rodzina nie pozna.
Czasami zachowuje się tak, jakby codziennie pop ołudniu piła herbatkę z ciocią ironią w kawiarni babci wściekłości.
-Oh Sehun!- krzyknęła istota przypominająca człowieka, a dokładniej żonę mojego taty- jeżeli w tej chwili nie wstaniesz poproszę profesora Xiao o dodatkowe zajęcia z chińskiego.
Profesor Xiao Luhan... dwadzieścia osiem lat, wysoki, przystojny nauczyciel języka wschodnio azjatyckiego ...Nic ciekawego. Ale podobno przeleciał już każdą nauczycielkę i każdego nauczyciela (nie wspominając już o uczniach) z tej placówki. -Już wstaję, mogłabyś dać mi dzień wolnego- powiedziałem zaspanym głosem. -Dzień wolnego? Czy ty sobie ze mnie żartujesz? Jesteś w ostatniej klasie liceum, w tym roku piszesz ważne egzaminy. I tak ci przedłużyłam wakacje o dwa tygodnie, więc nie marudź i idź się szykować!- krzyknęła. -Czy ty zawsze rano musisz tak marudzić?- odpowiedziałem, wziąłem mundurek z krzesła i pobiegłem do łazienki. -Oh Sehun! Ja jeszcze nie skończyłam! Szczerze nie obchodziło mnie czy ona skończy, czy zaczyna. Jeżeli chce, żebym miał dobre oceny - będę je miał, ale nie w taki sposób. Jak to się mówi: Nowy rok - nowe postanowienia. A moim postanowieniem był młody nauczyciel chińskiego.
Po wejściu do łazienki pierwsze co zrobiłem to orzeźwiłem moją twarz porządnym chluśnięciem zimną wodą. -Dalej, dasz radę. On nie będzie pierwszym chłopakiem -powiedziałem sam do siebie. Umyłem zęby, następnie wziąłem szczotkę oraz prostownicę i ułożyłem włosy. W mgnieniu oka byłem już w mundurku na dole jedząc śniadanie. -Właśnie minęła pierwsza lekcja- rzekła matka. -Mam jeszcze ich siedem, no i co?- odpowiedziałem z ironią wyczuwalną na kilometr. W połowie drugiej lekcji byłem już w szkole. Wszedłem cicho do przebieralni, zdjąłem kurtkę i powiesiłem na wieszaku z moim imieniem. Jeszcze muszę tylko wziąć książki z szafki. -Sese!- usłyszałem znajomy głos - A co ty tutaj robisz? Powinieneś być na mojej lekcji - powiedział profesor. -Lu-Lu-Luha-n.... Pan Xiao? Nie powinien pan prowadzić lekcji?- odrzekłem zakłopotany. - Ty nie powinieneś na niej być?- zaśmiał się ironicznie i złapał mnie za ramię - Widziałem twoje oceny z chińskiego z przeszłego roku... Może korepetycje? - popatrzył na mnie i przygryzł wargę.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Miałam prawie dwuletnią przerwę w pisaniu, więc bardzo proszę o wyrozumiałość i przepraszam, że rozdział jest taki krótki. Z czasem - jak już ponownie przyzwyczaję się do pisania - napewno będą duużo dłuższe.
