I Never Thought I'll Fall For You (KathNiel)

~ Sana Ako na Lang ~

Daniel 

I'm on my way to her. She's in pain, again, right now and I need to be there para i-comfort at tulungan siya. Hay, how I wish ako na lang ang mahal niya, para hindi na siya nasasaktan ng ganito. 

Nang makarating ako sa school field, I saw her immediately. She's just sitting sa bleacher habang nakatingin sa kawalan. Iniisip na naman niya siguro 'yung sitwasyon niya.

"Kath" I said.

She just looked at me then smile at humarap na ulit siya sa langit. I sat beside her. Tahimik lang siya at ganon din ako. I'm waiting for her to speak first and tell me what's going on again.

After few more minutes she talked.

"DJ..." I looked at her to see her expression, but I can see nothing. Nakatingin pa rin siya sa kung saan siya nakatingin kanina. I didn't speak, hinihintay ko 'yung susunod niyang sasabihin.

"DJ, bakit kailangan kong maramdaman 'to? Bakit siya pa? I kept on asking bakit siya, pero no one can answer. Even I can't. I'm sorry for telling this to you for the nth time, but ikaw lang mapagsasabihan ko eh." she said. Nakikita ko na meron ng namumuong luha sa mga mata niya.

"It's okay. Go on." I told her.

"Natatakot na ako Daniel, natatakot akong makasakit. Pero I can't help myself na hindi siya layuan. At hindi ko rin maiwasan na umasa na he also feels the same way as I do. Pero mali eh, Quen's in a relationship pero bakit ganon na lang pinapakita niya sakin. Lagi na lang kami 'yung magkausap, sa room, hanggang pag-uwi ko. We chat everyday. He always checks on me kung nakauwi na ako. Dati naman hindi ganon ah? Dati okay lang kahit 'di niya ako kinakausap. Pero bakit ganito? I'm trying to avoid him but I can't. Daniel..." and she started to cry that gave me the cue to hug her.

Nasasaktan din ako. Nasasaktan ako para sakanya. Nasasaktan ako na makita 'yung babaeng mahal ko na umiiyak dahil sa iba pero anong magagawa ko? Ang magagawa ko lang eh damayan at tulungan siya.

"Kath ssshhh... Kath hindi mo naman sinasadya na magustuhan siya eh. Listen to me, hindi mo siya kailangan layuan ng sobra sobra, alamin mo lang ang mga limitations Kath. He has a girlfriend, always remember that. You don't have to avoid him because sayang din 'yung na-build niyo na friendship." I said as I comfort her.

"'Yun na nga Daniel eh, minsan nakakalimutan ko na 'yon. Pag parang meron na kaming sariling mundo. Nawawala sa isip ko na he has Liza. At nasasaktan ko si Liza sa mga nagagawa ko. Kahit wala siyang alam sa mga nangyayari. Ang laki-laki na ng kasalanan ko sakanya. Every time I see her, all i can feel is guilt. Pero pag kami na lang ni Quen, 'di ko naiiisip na nag-eexist pala si Liza sa buhay niya. And hanggang ngayon 'di ko pa rin maintindihan kasi he keeps on calling me bestfriend. I don't know what to feel every time na yun ang tawag niya sakin. Pero lahat ng pinapakita niya sakin, hindi pang-bestfriend eh."

"Don't blame yourself Kath. Don't be too harsh sa sarili mo. You're also a victim here. His acts towards you are strange." Hinawakan ko ang magkabilang braso niya "Kath, stop crying. Diba nga sabi mo before, hindi lang ikaw ang nagpapakita ng motibo, siya rin, Kath. Kaya 'wag mong isisi lahat sa sarili mo." sabi ko habang pinupunasan ang luha niya.

"Sana DJ, makayanan ko lahat. Makayanan ko na layuan siya kahit konti. DJ alam mo naman diba na I already tried to, pero 'di ko nagawa. Isang araw lang pero 'di ko nakayanan. Okay na na ako ang masaktan DJ, wag lang si Liza. Hindi kakayanin ng konsensiya ko na malaman ni Liza lahat lahat ng nangyayari. Oo, I know, she's not my friend pero nasasaktan pa rin ako sa mga nagagawa ko sakanya" she said.

Yeah, you read it right, she already tried to avoid Enrique pero she can't. Nagawa naman niya, pero isang araw lang, at 'yung araw na yon, sobrang lungkot niya, badtrip. Hindi mo makakausap ng matino. At nasabi nga rin niya na na-sense ni Quen na lumalayo siya. Quen even asked her if siya ba 'yung problema ni Kath 'cause seatmates sila, and Kath's talking to Patrick na nasa right side niya but he's not talking to Quen. Kaya the next day, bumalik ulit lahat sa dati. And they became closer even more.

"Kath I know you can. I know you, kakayanin mo 'yan. Basta always remember I'm always here for you. Stop stressing yourself because of Quen, isipin mo na lang palagi 'yung friendship ninyo." I told her that gave her the reason to smile.

Haaaay... I felt relieve because nagsmile na siya. "Thank you Daniel. For everything. For always being there kapag kailangan ko ng shoulder to cry on. Thank you so much." she thanked me. I stood up and ask her na umuwi na. 

And 'yun nga we started walking papalabas ng campus, I asked her na ihatid siya pero she said I don't have to kasi susunduin siya ng driver nila. Kaya sinamahan ko na lang muna siyang maghintay at nung dumating na umuwi na rin ako.

Kath has been my friend for more than three years. We're classmates kasi when we were still in 1st year and 2nd year higschool. Kath and I are so close that we treat each other as brother and sister. And because of that closeness, I fall for her. Hindi naman siya 'yung unang babaeng minahal ko. I had one serious relationship back when we were 2nd year. Kath knows that. Sabihan ko rin siya ng problema ko about kay Zharm before.. 

Hay Kath. Sana ako na lang ang minahal mo.

~~~

A/N:

So how's my first chapter?

comments? :)