philophobia ✧ taeyong

12

Chapter twelve
Autumn

"One chocolate bubble tea for Ms. Autumn." Finally, eto na rin order ko. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Skie ay napag-isipan kong magrelax muna at mag-isip isip.

Hindi ko rin alam kung bakit ko nasabi yung mga katagang iyon. Seriously, I still love him. Takot lang talaga ako. Oo na, ako na duwag, pero mahal ko ang sarili ko. Ayokong masaktan ang sarili ko.

"Mind if I join you?" Napatingin ako sa lalaking nasa harapan ko ngayon. He's wearing a pair of sneakers while nakapants and sweater naman siya at nakashades. Nakasuot rin siya ng black cap.

Why is he here?

"Ten?"

He smiled. Omg wag. Bias wrecker kita Chittaphon so don't smile like that asywhdhskl. "Can I?"

"O-oo naman."

"I heard what happened between the two of you." Tahimik lang akong nag-aabang ng susunod niyang sasabihin. "Pagkauwi niya sa dorm, nagwala siya. Ang dami niyang nabasag. Pinilit namin siyang pakalmahin pero ayaw magpatinag. Maya-maya umupo siya sa isang tabi tapos umiyak. Sobrang nag-aalala kami sa kanya kaya talagang inasikaso namin siya. Tinatanong namin kung anong nangyari sa kanya pero tahimik lang siya."

"Pano mo nalaman yung nangyari kung tahimik lang pala?" Pagputol ko sa kinekwento niya.

"Wait, chill. Eto na nga." Nagnod lang ako sa kanya. "Nung paakyat na ako sa kwarto niya para sana makausap ko siya, narinig ko siyang nagsasalita. Sabi niya bakit ka daw ba kasi niya iniwan, ganto ganyan. Pumasok ako sa kwarto niya at ayun, nag-open up naman siya sakin."

"Any advice?" Tanong ko sa kanya. Wala lang, siguro pag may nagparealize sakin ng mga pinaggagagawa ko, matauhan ako at mawala ang takot ko.

"Well, Autumn, hindi kita masisisi sa phobia mo pero para saan pa yung mga katagang 'face your fears' kung hindi naman pala yun kayang gawin ng mga tao? He told me that what really hit him were the last words you told him. Sabi mo sa kanya hindi siya worth ng pain? ng risk? Sobrang sakit nun Autumn."

Tahimik lang akong nakikinig kay Ten.

"Sige, maybe hindi ka nasasaktan sa ginagawa mo, pero may nasasaktan kang ibang tao. You're being selfish. You're avoiding pain. Walang buhay na walang problema, Autumn. Once in a while you'll really get hurt but come to think of the happiness he'll bring into your life. Wag puro pasakit ang isipin mo, you won't truly be happy."

"If you love him, say it. Take the risk. I know you still love him. You only live once Autumn. Wag mong ikukulong ang sarili mo."

"Alam mo, mahal kita Autumn. Pero ako naman 'tong inaayos yung problema niyo at tinutulungan kayong magkabalikan. Ang tanga diba? Pero look, I'm still happy. Because I just move on and forget everything. Oo nasasaktan ako. But I don't need to be scared of anything. The pain will make me strong and I know the right girl will come into my life, soon. I still love myself even if the girl I love doesn't love me back because that's what pain taught me. It made me stronger and it made me love myself more."

He looked at me directly in the eyes, "Now, think again, Autumn. Will you give him a chance?"

Then it hit me, I was wrong. Maling-mali ako. I love him. So much. "With everything you've said to me, there's no reason I won't give him another chance."

He smiled. "I'm happy for the both of you."