Βρώμικα Παιχνίδια

κεφάλαιο 25

Νιώθοντας το σώμα του Άγγελου να έχει πλακωσει το σώμα μου, αναγκάζομαι να ξυπνήσω και να ανοίξω ελάχιστα τα μάτια μου. Βλέπω το κεφάλι του να είναι πάνω στην κοιλιά μου και τα χείλη του μισανοιχτα, καθώς βγάζει ένα ελαφρυ ροχαλητό που τον κάνει αξιολατρευτο.

Βγάζω ένα μικρό γέλιο και άθελά μου τον ξυπνάω ενω μουρμουρίζει κάτι ασυναρτησίες.
Χαϊδεύω τα μαλλιά του που έχουν απλωθεί σε όλη την επιφάνεια της κοιλίας μου και μουγκριζει ευτυχισμένα. "Μωρό μου ξυπνα." ψιθυρίζω επίτηδες ενώ ξέρω πως είναι ήδη ξύπνιος. Εκείνος όμως κάνει πως κοιμάται αλλά βλέπω ένα μικρό χαμόγελο που τον προδίδει.

Αποφασίζω να σταματησω ότι κάνω και να προσποιηθω ότι πέφτω πάλι για υπνο, βγάζοντας από το στομα μου ένα ψεύτικο χασμουρητό.

Γυρνάω στα πλαγια με αποτέλεσμα το σώμα του Άγγελου να βρεθεί στο κρεβάτι από αλλάζω πλευρό. Βάζω τα χέρια μου κάτω από το μαξιλάρι, βολεύομαι καλύτερα και περιμένω την αντίδραση του, η οποία δεν ήρθε ποτέ.

Γυρίσω το κεφάλι μου να δω αν όντως με δουλεύει και τελικά το πουλάκι μου όντως είχε αποκοιμηθεί. Είναι τόσο αξιολατρευτος..

Θα ήθελα παρα πολύ να κάθομαι να τον χαζεύω όλη μερα αλλά εχω και άλλα πράγματα να κάνω σε αυτό το σπίτι οπως παράδειγμα να σειρω το σώμα μου για να κάνω τις ηλίθιες δουλειές.

Σηκώνομαι σιγά σιγά για να μην τον ξυπνήσω και κατευθύνομαι προς το μπάνιο. Κάνω την πρωινή μου ανάγκη και είναι ότι πιο ελαφρυντικό υπάρχει στον κόσμο... Πλένω τα δόντια μου και το πρόσωπο μου και κατεβαίνω προς την κουζίνα. Βλέποντας το χάος που επικρατεί στον νεροχύτη μου έρχεται μια επιθυμία να τα πετάξω όλα και να ξαναπάω για ύπνο. Αλλά επειδή δεν περισσεύουν χρήματα για να πάρω αλλα πιάτα και κουζίνα κάθομαι και τα πλένω.

Η προκομενη αδερφή μου δεν αξιώθηκε να κάνει εκείνη καμία δουλειά οοοοχι εμένα να μου βγει η πίστη. Και τώρα που την θυμήθηκα κάτσε να την πάρω ένα τηλέφωνο να δω που είναι.

Σκουπίζω τα χέρια μου από το νερό και πληκτρολογώ τον αριθμό της. Ναι τον ξέρω απέξω, τόσες φορές που χρειάστηκε να την πάρω για να την βρίσω μου έμεινε..

"Καλημέρα χαμένη, τι θες;"

Μα τι γλυκιά κοπέλα...

"Που είσαι;" "στου Νικ. Έγινε κάτι;" πιο πολύ εντύπωση μου έκανε που βρισκόταν στο σπίτι του Νικ παρα η ερωτηση που ακουστηκε σαν διαταγή. .