HİDDEN PAST ( A Hybird)

- 4 - Uçurum

Flashback »»

- Eğer kapıyı açarsan çok sevdiğin ailen ölür ..

Gerçekten Ciddi miydi ? Ne yapacağımı bilemiyordum , nasıl kaçacağımı yada nasıl oyalayacağımı ? Ölecek miydim ? Hayır yada evet ama kaçarsam ne yapacaktı ? Gerçekten ailemi öldürecek miydi ? Kesinlikle evet !

Ve Kural 5 - Yaşamıma eğlence kattığın için teşekkürler Sevgili Anneciğim! (Bayan Hudson)

Şimdi..

Eliyle suratıma daha fazla baskı yapıyordu ve canım acıyordu fakat oyalamam lazımdı..

Red : - Tamam elini çek kapıyı açmayacağım , söz veriyorum

Elini yavaşça çekiyordu ki  bi an kafamı kapıya yapıştırmasıyla küçük bir çığlık ağzımdan kaçtı Canım fazlasıyla yanıyordu.. Böyle zamanlarda filmlerde , hep birinin kurtarıcısı gelirdi ve kızı kurtarırdı kızda ona aşık olurdu , film hep mutlu sonla biterdi ama filmlerdeki gibi bir kurtarıcım yoktu.. Tamamen kendi başımaydım.. Düşüncelerimi onun sözleri böldü ;

X - Sana nasıl güveneyim , melez ?

Melez mi ? Ne demeye çalışıyordu ?

Red : - Melez mi ? O da ne ?

X - Senin gibiler demek , bücür!

Red : - Gerçekten neyden bahsettiğini hiç anlamıyorum

X - Gayet iyi anlıyorsun

Şu an vampirler falan hepsi yalan desem çok saçma olurdu  daha temin 15 m yükseklikteki pencereme zıplayarak giren birine bu denmezdi..

Red : - Çek şu elini sana söz veriyorum , kapıyı açmayacağım..

O an içeriden ışıklar yandı.. Harika ! Annem kalkmıştı şimdi ne yapacaktım ? Umarım kapımı açmaz. Ayak sesleri git gide yaklaşıyordu..

Kafamdaki eller yavaşça gevşedi.. Kafamı kapıdan kaldırıp , arkamı döndüm ve gördüğüm şey hiçte iç açıcı bir surat değildi.. Maskenin altında parlayan gözleri görebiliyordum , kıpkırmızıydı.

- Şşş eğer sessiz olursan bir şey olmayacak ...

- S-sen nesin ? 

-  Bücür şimdi susman lazım annenin bizi bulmasını istemezsin değil mi ? Yada ölmesini..

Son kelimeyi inadına bastırarak söylemişti  ayrıca nefesi de buz gibiydi , aynı elleri gibi.. Dediği şeyler resmen vücudumda şok etkisi yaratmıştı , kolumu bile kıpırdatamıyordum. Sessizce bir kurtuluş bekliyordum.. Arkamda duran belki benim katilimdi . Nereden bilebiliriz ki ?

''Hayat çok ani gelen bir rüzgar gibi aynı sadece esiyor , kurumuş ağaç dalındaki yapraklar gibi bizi tek tek yere döküyor ve istediği yere sürüklüyordu.. -R''

Ayak sesleri kapının önüne gelince kesilmişti sadece bekliyordum. Annemin kapıyı açmaması için dua ediyordum , elimden başka hiçbir şey gelmiyordu. Kapı kulpu yavaşça aşağı çevrilmeye başladığında, ecel terleri dökmeye başladım... Şimdi ne olacaktı ?

Kapı açılacağı sırada kendime gelen 'deli ' cesareti ile kapıyı kendime doğru çektim :

Melanie - Kızım bu saatte ayakta ne işin var ?

- Tuvalete kalkıyordum , sen ne yapıyorsun bu saatte ?

Melanie - Cam kırılma sesi duydum , iyisini değil mi diye bakmaya gelmiştim ama gayet iyisin.. Herhalde yanlış duydum.. Ah her neyse ! Sabah olunca tekrar bakarım , iyi geceler tatlım..