Artık yaz tatilinin son günleriydi.Dünya tüm sıkıcığıyla dönüp duruyordu.Okullar açılacak diye seviniyordum aslında... Okul alışverişi için kırtasiyeye gitmiştim. Alacağımı aldım. Tam para mı veriyordum ki karşımda 2 senelik ve iğrendiğim öğretmenim ONUR Öğretmenimi gördüm ve bana
-Napıyorsun bakayım dedi. Bende terslercesine
-ne yapayım işte klasik okul alışverişi dedim.
-Hımm yap bakalım dedi .
Ondan iğrendiğim için sinirle kendimi dışarı attım .Allahım ya güzel günümü mahvetti tek kelimeyle.Sevmiyorum kardeşim sevmiyorum... Gerçi sınıfta seven 2 kişi ancadır ama tabiki de yalakası çok...
Neyse kırtasiyeden çıkınca eve doğru yola koyuldum.Evde kimse yoktu yalnızdım elime en sevdiğim kitabı alıp köşeme geçtim.Okudum okudum ve okudum.sonra annemgil eve geldi .Gecede sevdiğim dizim vardı kaçırmadan baktım . Ertesi gün mahalledeki parka gittim .ordada bizim sınıftaki kız Su vardı .onun yanına gittim baya bi sohbet ettik.Dondurma falan yedik.Sonra eve gittim .Yatağıma uzandım tavana baka baka uyumuşum akşam bir kalktım neredeyse gece olmuş tekrar yattım ve derin bir uykuya daldım...Sabah uyandığımda karşımda annemi gördüm.Uyan uyan diye tepemde öylece duruyordu .Ne yalan söyleyeyim korktum yani.ve sonra kalktım. ne var dedim. Serrin teyzen bize gelecekmiş odanı çabuk topla dedi. Tövbe tövbe bende bişey oldu sandım.Kalktım kıyafetlerimi katlamaya başladım.Odamı güzelce topladım kahvaltı sofrasına oturdum.Yemeğimi yemeye devam ettim. tabikide saçma bi telaşın içindeydi.Hiç anlamıyorum şu kadını doğrusu.Ceketimi kaptığım gibi dışarı attım kendimi.Oh be dışarı gibisi yok.Babamda yoktu evde rahat rahat geziyordum.Akşama kadar evin yakınındaki kafede oturdum.Sonra saate bakıp çok geç kaldığımı farkettim parayı ödedim ve eve gittim. Eve gittiğimde karşıma babamı gördüm.
Bana;
- Buradan taşınacağız ,çünkü tayinim çıktı.dedi.
-Ne nasıl yanii . dedim.
Daha sonra hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım . Gerçekten gidiyorduk. Buradaki herşeyi bırakıp gidiyorduk.Okulu ,arkadaşları ,anıları yanii herşeyi unutup, yepyeni bir sayfa açıyorduk. Ertesi gün bütün arkadaşlarımı topladim ve onlara veda ettim benim için çok zordu doğrusu.Eve gittim evin yarısnı toplamışlardı zaten.Daha sonra bir tane kamyon geldi eşyaları yüklediler.Aslında çok üzüldüm sayılmaz çünkü yeni arkadaşlar da güzel olurdu.
