A Twist in My Story *Completed*

Chapter Thirty Nine

THIRTY NINE

"Nagsikap ako noong mga panahong wala ka. Para pagbumalik ka, makikita mong sobra akong nag-improve. Pero hindi talaga 'yon ang dahilan." Aniya at ngumiti. Nag-iwas siya ng tingin at pinagmasdan ang paligid. "Ginawa ko 'yon para sa'yo. Para sa magiging buhay na'tin. Ang sabi ko, paghihirapan ko ang lahat. Para pagmagkasama na tayo, handa na lahat ng maaari nating kailanganin." Sambit niya at nagbuntong hininga. Nakaramdam ako ng kung ano sa'king puso. Simula noong gabing 'yon ay nagkwentuhan kami tungkol sa kanyang naging buhay noong panahon na wala ako. Hini-himay na'min bawat impormasyon. Pati ang mga lugar ay iniisa-isa na'min.

"This is where you work?" Tanong ko habang lumilibot sa malaking espasyo ng isang kwarto at huminto sa harap ng isang malaking salamin kung saan makikita ang buong city.

"Yeah, naging successful akong business tycoon kasi... 'Yon ang ginamit kong libangan para ma-divert ang atensyon ko," Pagpapaliwanag niya at tumangu-tango ako.

"This place is nice," Komento ko. I've seen a lot of this sa London. Kahit din naman sa hospital na'min. Maraming ganito but kahit saan ka mapadpad ay nakaka-relax.

"Do you want to work here, too?" Aniya at may mapanuyang ngiti. Itong ugali niyang mapagbiro ay hindi nagbago. Umiling-iling ako.

"I have my own work," Sambit ko at ngumiti.

"Oh, yeah? Doctora," Utas niya. Ngumiti ako at humilig sa may dingding.

"Ano ba ang gusto mong gamutin ko sa'yo?" Tanong ko. Nanlisik ang kanyang mga mata, tila ba nag-iisip n maigi.

"Hmm, siguro 'yong utak ko." Wika niya at sumulyap sa'kin. "It never stop thinking of you," Dagdag pa niya na para bang sobrang lubha na nito. We both laughed.

"Ang cheesy mo, 'di bagay." Komento ko. Tumaas ang isa niyang kilay.

"Ganito ba ako dati 'no. I can't imagine being a gay. Just for you?" Aniya at umiling-iling.

"Oh, bakit?" Tanong ko.

"Easy! Lahat madali basta para sa'yo," Aniya. I frowned.

"I don't think so," Bulong ko. I knew it was never easy being with me. Narinig ko ang mga yapak niya papalit sa'kin.

"What made you say?" Bulong niya at niyakap ako mula sa likuran. I felt something hollow in my stomach. Hindi ako sanay na ganito kalapit, pero hindi ko rin gugustuhing malayo sa kanya.

"I was never easy," Wala sa sariling sambit ko. Pinapakain ko ang mata ko ng magagandang tanawin, kahit alam kong, makikita ko naman ito sa mata niya. Oh, what am I saying? Am I finally devoting myself into him?

"Hmm? Easy to get? Yes, you never was." Naramdaman ko ang hininga niya sa'king batok. Marahan ko siyang siniko.

"Syempre, these things aren't just jokes. Mahirap magloko sa ganitong bagay, it's like placing your one foot into the grave." Sagot ko at tumalikod. I'm supposed to roam around but nakalimutan kong nakayakap siya so, ngayon ay magkaharap na kami.

"Are finally falling in love?" Aniya habang nakatitig sa'kin. Hinampas ko ang braso niya at ngumuso. Which is a wrong move because he stole a kiss again! Kumunot ang noo ko sa kanyang ginawa.

"I thought we are going to start again?" Tanong ko. Nanatili kaming malapit sa isa't isa. Hawak ko ang mga braso niyang nakapulupot sa bewang ko.

"Hmm, yeah. But not from the top. That's going to be hard for me," Aniya at huminga ng malalim.

"Aren't you going to risk?" Tanong ko. Ngumuso siya kaya naman napunta ang atensyon ko sa kanyang labi. It's thin. Pero tila na-highlight ito sa pagiging sobrang pula.

"I will, but I can't wait any longer. A decade is enough. One more thing," Sambit niya at lumapit pa sa'kin, sa may tenga ko. "You are mine," Bulong niya at bumalik sa dating distansya. The way he said it made me feel so... It was unpredictable. Para lamang akong nanlambot, nakaramdam ako ng bigat sa'king puso, at tuwa?

My eyes are still attracted to his lips kahit na ang distracting niya. I traced it using my middle finger. Sinubukan ko itong diinan and I was right, it's so soft. Bigla niyang kinagat ang daliri ko kaya napasigaw ako sa gulat at hinampas siya.

"Why did you do that?!" Tanong ko. My heart is still throbbing. He looked at me intently.

"I find it so... Attractive. Something might happen if I didn't stop you," Agad na nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Lumayo ako at sumimangot.

"Is there a cafe near here?" Tanong ko. I want to calm down! Tumango siya at nilisan na'min ang office niyang may kakaibang hangin. We bought a frappe at masaya ako habang sumisimsim nito sa straw.

"What about your work?" Tanong niya. Napangiti ako nang maalala ito.

"I'm doing good! Hindi ako nahirapang kumuha ng trabaho after I graduated, there are also loads of work for me to do. But... I find it fun!" Wika ko. Naalala ko tuloy ang pagta-trabaho ko sa London.

"Did you... Did you have an affair with other man... There?" Tanong niya na nagpatigil sa'kin. A long silence filled us before I chuckled.

"I have no time for that back then, I met few friends and acquaintance. However, no more than that." Pahayag ko at ngumiti. Dahan-dahan itong tumango at napangiti.

"That's good to hear," Komento niya. Eh, siya? Anong reaksyon ng mga kababaihan ngayong hindi na siya bakla? He's hot before! Even if he was gay! And what now?

"How about you?" Halos pabulong kong tanong.

"Also have no time for that. I was busy looking for you, and at the same time trying to move on. I guess, it's good that I can't. Now that you're here with me." Utas niya habang tumatangu-tango. "I'll make sure you'll be mine." Wika niya na para bang siguradong-sigurado siya. I chuckled. Obviously.

"Oh, I'm going back to London at the end of this week." Sambit ko at tila hindi naman siya nagulat doon.

"I'm coming with you. Where do you want to live? If want to stay in London, then we are going to build our own house there. If you want to stay here, then we can stay at my condo while we're planning for our home." Natigilan ako sa mga sinabi niya. He's ready! He slightly chuckled at my reaction. "Well, I also want to know the Damsel in London. And then after that... Maybe we can get married?" Now I'm more shook!

"Uhm..." I have nothing to say, goodness. "I actually want to stay in London. My twin is going to stay there, of course. But he's planning to build another branch of our hospital here... Once we've found a better place. Then maybe, there will be a time that we'll stay here, and also in the London." Pagpapaliwanag ko. Tumangu-tango siya.

"Hmm, then we are going to plan a home for both places." He's serious?! Pakiramdam ko ay namumula na ang mukha ko! "Susunod na 'yon. Sa ngayon, I'll take a leave for one week before I finally live with you in London. I'll fix my things here first," Agad akong napailing.

"oh, no, no, no! You don't have to do that!" Gulat kong sabi. Biglang nandilim ang mga mata niya.

"What? You want us to have a long distance relationship? I can't bear that! I want to be with you 24/7!" Singhal niya. Napapatingin na ang mga tao sa cafe kaya naman agad ko siyang pinatahimik at pinakalma. Ngunit hindi nakatakas ang tuwa sa aking mga narinig.

"Ayoko namang maging pabigat sa'yo. I can understand that we both have our own dreams," Utas ko.

"Oh, my dream is being with you, Sel! You have no say in this! I'm coming with you, that's it!" Pinal niyang desisyon. Bahagya akong natawa kahit na nagulat sa kanyang naging sagot. Well, I guess I have no choice?