Chapter 1:
Everything’s gonna be alright, just forget about him.. No.. I can’t! But.. he only disturbs my mind. And then.. I’m like an idiot thinking and thinking about him without even knowing his name! Yeah, forget about him! Forget about him.. that’s the only thing that would be better to do.. to forget him..
Truly yours,
Querstein
Haha ! I’m really an idiot.. I can’t belive I’ve written those in my diary in that freakin’ way. Siguro pagtatawanan ako ng kung sino mang makakabasa nun at sasabihing luka-luka ang sumulat. Yun lang kasi ang ka-share ko sa aking mga nararamdaman. Especially if it’s something about him.
Minsan nahihiya ako sa sarili ko dahil sa mga isinusulat ko dito. Nakakatawa man, pero pag hindi ko mapigilan ay nangangati ang aking mga kamay at isinusulat ko ang aking mga nararamdaman at nararanasan sa buhay, even my worst experiences in life.
Nakasanayan ko na kasing sumulat ng diary kaya hanggang ngayong college ay patuloy pa rin ako sa pagsusulat.
“Oh.. I’ve ended up writing my diary on page 163.” Sabi ko sa aking sarili.
I didn’t know why but I just suddenly turned its pages. Bumalandra sa akinng paningin ang page 97 kung saan nangyari ang hindi inaasahan. Hindi ko alam kung bakit hindi ko napigilan ang sarili at binasa ko ang nakasulat doon. Nang matapos kong basahin ay naalala ko ang nangyari. Preska pa ito sa aking isipan.
I was in hurry that time. We have our dance presentation and I was not able to wear my costume. I was looking for a comfort room when I found one on the left side of the cultural center. I immediately entered it, not aware if the comfort room’s for Male or Female.
I took a deep breath and locked the door. I started removing my dress. I was about to wear my costume when I heard someone bang the door inside the comfort room. I was so shocked and I hurriedly wore my costume as fast as I can.
Sa sobrang pagmamadali ay hindi ko na namalayang nahulog pala ang hinubad kong damit. Basa ang pa ang tiles. Silk pa naman ang tela nito.
At dahil naka cigarette heels ako dagdagan mo pa na basa nga yung tiles, guess what? Nadulas ako!
“AAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH !!!” napasigaw ako sa sobrang kaba. Ngunit naramdaman kong hindi ako bumagsak sa sahig kundi sa matitipunong bisig at dibdib ng isang lalaki.
Wait.. Lalaki?? O///O
Parang hindi nga lang sa bisig at dibdib nito ako bumagsak. Parang nasa sabak na rin niya ako at nagmistula kaming “pieta” sa aming posisyon! >//<
“Ooops..” wala sa sariling sabi niya. I can see a great shock on his face.
Hindi ko alam ang sasabihin. Shock na shock rin ako. Malapit lang ang mukha niya sa akin at halos nahihinga ko na rin ang mainit nyang hininga. May kung anong kuryenteng pakiramdam ko’y lumalatay sa buong katawan ko. Tinitigan ko siya ng may pagsuri.
Ang gwapo gwapo nya talaga. His eyes is blue with long black eye lashes, his perfect mount nose, his pouty lips.. Oh his totally handsome like a greek God!
Unti-unti nya akong inalalayan upang tumayo. Nag-aapuhap pa lamang ako ng sasabihin ngunit inunahan na nya ako.
“Hey Gorgeous.. Why are you here? This CR is not for women, it’s for men. Hindi mo ba nabasa sa labas?”
Sa halip na sagutin ko ang mga tanong nya ay binalewala ko ito.
“Kanina ka pa ba rito?” nahihiyang tanong ko sa kanya.
Waaah! Nakakahiya talaga kung nakita niya akong walang damit at hubot’ hubad!
Ngumiti lamang siya at sa klase ng pagkakangiti nito ay hindi ko alam kung ano nga ba ang isasagot nito sa akin. Ngunit sa kasamaang palad ay narinig kong mag-uumpisa na ang program at walang sabing lumabas ng pintuan. Iniwan ko ang lalaking sa tingin ko ay ang lalaking nagpatibok ng puso ko sa kauna-unahang pagkakataon.
“I have to go” nasabi ko na lang sabay sara ng pinto.
“Querstein, bumaba ka na at kakain na tayo.” sabi ni mama sabay bukas ng pinto na nagpagising sa aking pagbabalik tanaw.
