Vazgeçtim İşte Adam

~ VİA ~ 1. Bölüm

  Bir anda gelen ilhamla yazmaya karar verdim.Diğer hikayelerimden biraz farklı,ruh halimi yansıtan bir kitap.Şuanlık karakterler yok sizin hayal dünyanıza bağlı..

İyi okumalar ❣

Beni yokluğunla savaştırma,kaybederim! Biliyorum herkes bir gün gider,ama keşke biraz daha kalsaydın.Şuan yaşamıyorum aslında yalnızca hayatta kaldım. Hani derler ya 'Sevdigin insanları kaybetmeye alıştığın zaman, hayatı önemsememeye başlıyorsun' bende hayatı önemsememeye başladım.Çünkü seni kaybettiğim gün öldüm ben.. Hayatta tutunacağım bir dalım kalmadı sen gidince.Biliyorum.. Şimdi bana çok kızıyorsun ölmeyi tercih ettiğim için ama nolur anla beni sensiz yapamıyorum.Yaşamanın bir anlamı yok artık.. Bugün sensiz geçen 10. gün.Özledim..Hemde çok özledim.Söz vermiştin bana, ne olursa olsun yanımda olacaktın.Benden önce ölmeyecektin.Sözünü tutamadın.Sanırım bende sözümü tutamayacağım..Yanına geleceğim sevdiğim adam..O zaman hep birlikte olacağız. Hiç ayrılmayacağız...

Elime aldığım ilaçlarla bir süre sevdiğim adamın fotoğrafına baktım.Şu 10 gün 10 yıl gibiydi.. Mutluydum.. Neden mi? Çünkü sevdiğim adamın yanına gitmeme çok az kalmıştı,çok az..

Elimdeki ilaçları bir hamleyle ağzıma attım.Ve gözlerimi mutlulukla yumdum...

***

"Neredeyim ben?" Hastane miydi yoksa burası? İyi de benim burada ne işim var? Başımda yüzünü yarım yamalak gördüğüm biri vardı. Görüntü biraz daha netleşince beni hastaneye getiren kişinin elif olduğunu anladım..

"İyi misin gece?"

"Sen-sen neden beni kurtardın? Ben sevdiğim adamın yanına gidecektim!"

"Gece kusura bakma ama seni göz göre göre ölüme atamazdım.!"

"Ama ben artık dayanamıyorum onu çok özledim elif!"

"Biliyorum canım,ama ölüm hiçbir şeye çare değil emin ol bunu en iyi ben bilirim."

Yine yapamamıştım,yine kurtarmıştı elif beni,belki de o öldüğünden beri intihara 4. kalkışmamdı..

    

     Başlangıç olduğu için kısa oldu.Ama kitap okunursa uzun bölümler atacağım.Lütfen oy ve yorum 🙈💙