Kerem'i hemen aradım açtığında sesi soluk soluğa idi ve bana.
"Evde misin?" diye sordu
"Evet evdeyim de ne oldu ki?"
"Hemen konuşmamız lazım"
"Tamam bir kafede buluşalım"
"Bu saatte dışarı çıkma ben geliyorum" dedi ve kapattı.
Acaba ne diyecekti çok merak etmiştim saat gece'nin 12'si olmuştu ve Kerem çok önemli bir şey olduğunu söylüyordu bu içimdeki merakı iki katına çıkarmıştı. Ablam her zamanki gibi evde olmadığı için Kerem'e rahatlıkla gel demiştim. Yaklaşık bir saat falan geçti ama kimse gelmedi uykum gelmeye başladı ama bekledim ve sonra kapı çaldı hemen açtım ve karşımda Kerem'i darma duman olmuş bir halde buldum. Kerem'i içeri aldım ve
"Bu halin ne, ne oldu?" diye sordum
"O gün bana bir şey olmuştu ya senin sorduğun gün"
"Evet"
"O gün biz ayrıldık ve buna pişman değilim ama pişman olduğum başka bir konu var."
"Ne ile alakalı anlatmak istemezsen anlarım ama gecenin bu saattinde geldiğine göre önemli bir şey var"
"Evet var ve bunu sana söylemem gerek."
"Neden ben?
"Çünkü söyliyceğim şey seninle alakalı." dedi.
O an benim başımdan aşağa bir sıcaklık indi sanki ve cevap verdim.
"Dinliyorum"
"Şimdi sadece beni dinle ve sonra ne söylemek istersen söyle"
Başımı salladım.
"Sana karşı bir şeyler hissediyorum yani galiba öyle bu şey nasıl oldu ve neden oldu bilmiyorum ama bu içimdeki saçma his bir kaç haftadır böyle seni görünce bana bir şey oluyor ve şu anda olduğu gibi söylemek istediğim bir çok şeyi söyleyemiyorum çünkü bu tarif edilemez bir duygu"
Ben galiba ölüyordum galiba bitiyordum rüya falan mı görüyordum az önce yıllardır sevdiğim çocuk bana seni seviyorum mu dedi yani bir dakika biri beni çimdiklesin bir de kendime geliyim lütfen.
"Kerem bana bir tokat atsana"
Afalladı ve "Anlamadım nasıl?" diye cevap verdi.
"Yani sen şimdi baya baya benden hoşlanıyor musun?"
"Evet galiba öyle bana çok kızdın biliyorum ama söylemesem rahat edemicektim ya.." onu susturdum ve devam ettim.
"Şimdi dinleme sırası sende beni dinle"
"Tamam da.."
"Dinle dedim ya" başını salladı ve bana öyle bir baktı ki içim kıpır kıpır oldu ve güçlükle konuştum.
"Senin hissettiğin bu şey tek kişilik bir şey değil ve kızmadım çünkü bende senden çok hoşlanıyorum yani hoşlanıyorum sayılmaz hatta ben seni tam 2 yıldır seviyorum bunları söylemek için çok düşündüm ama söyleyemedim ve şimdi sen benden hoşlandığını söyledin bende cesaretlendim sanırım." sesim titremeye başladı ve gözyaşlarımı tutamadım neden ergen gibi ağladığımı bilmiyorum ama gözyaşlarım akmaya başladı bile ve Kerem onları eliyle sildi o an ona o kadar çok sarılasım geldi ama yapamadım. Kerem çok şaşkın görünüyordu ve cevap verdi.
"Ben bunu bilseydim belki daha önceden deneyebilirdik ama bilmiyordum ve hiç fark etmedim 2 yıl boyunca aptallık etmiştim özür dilerim."
Cevap veremedim çünkü cevap verecek halde değildim ve sonra gene Kerem'in sesini duydum.
