We are just friends...

Το πρώτο βλέμμα!

"Μελωδία ξύπνα ήρθε η ώρα να πας σχολείο" ακούστηκε μία φωνή μέσα στο γλυκό ύπνο μου...ναι ήταν η μητέρα μου ... έπρεπε να πάω πρώτη μέρα σχολείο...αυτό για ένα 7χρονο κοριτσάκι ήταν μεγάλο και πολύ σπουδαίο βήμα...ξύπνησα αμέσως και έδωσα ενα φιλάκι στην μαμά μου για καλημέρα...άρχισα να ντύνομαι και να σκέφτομαι..θα είμαι αρκετά καλό κορίτσι στο καινούριο μου σχολείο;; θα κάνω καινούριους φίλους..

Αυτά ήταν σοβαρά ερωτήματα για εμένα σε εκείνη την ηλικία...
Ήρθε η μεγάλη στιγμή που..μπήκα στο αυτοκίνητο για να πάω στο κανούριο σχολείο 'των μεγάλων'..

Μπήκα στο σχολείο χαιρέτησα την μαμά μου και έτρεξα γρήγορα με τα άλλα παιδάκια ...
Κανένα κοριτσάκι δεν ήθελε να με κανεί παρέα γιατί είχε δικές του φίλες εκεί,εγώ όμως δεν είχα ...και το μόνο παιδάκι που μου μίλησε ήταν ενα μελαχρινό αγοράκι με ωραίο σώμα, καστανά μάτια αλλά ήταν λίγο κοντούλης..Εγώ αμέσως είπα το όνομά μου και ρώτησα το δικό του μόλις έμαθα ότι τον έλεγαν Μιχάλη χάρικα πάρα πολύ γιατί είχε ίδιο όνομα με ένα αρκουδάκι μου ...
Τον λάτρεψα και απο τότε άρχισα να κάνω παρέα μόνο μαζί του και δεν ήθελα κανένα άλλο παιδάκι να τον ενοχλεί ήθελα μόνο να χαμογελαέι ...

Πήγαμε στο σπίτι και η μητέρα μου με ρώτησε "πώς ήταν η μέρα σήμερα;" και εγω απάντησε με ενα πλατί χαμόγελο και δύο λαμπερά μάτια γεμάτα χαρά "μαμάκα γνώρισα ένα αγοράκι που το λένε Μιχάλη και είναι πολύ όμορφο!! Με πολύ ωραία ρούχα και μαλλιά (και το γνωστό) θέλω να τον παντρευτώ!" Τότε η μητέρα μου με κοίταξε με ένα χαμόγελο και μου είπε" απ'ότι φένεται έκανες ένα πολύ καλό νέο φίλο"..

Μόλις έφτασα σπίτι μου άρχισα να γελάω και να ζωγραφίζω καρδούλες,βελάκια,πεταλουδίτσες και τα γνωστά πρώτα πράγματα που κάνει ένα κοριτσάκι που είναι ερωτευμένο ... τον είχα λατρέψει ήταν βλέπει ο πρώτος μου έρώτας...

Το μεσημέρι έφθασε και εγώ άρχισα το διάβασμα όμως...μετά από κάθε πρόταση έλεγα " Ο Μιχάλης έκανε αυτό....ή Ο Μιχάλης έκανε εκείνο" Η μητέρα μου βαρέθηκε να ακούει για αυτόν χαχα...

Ξαφνηκά χτυπάει το τηλέφωνο η μητέρα μου απαντάει "Παρακαλώ,αα γεια σου Μιχαλάκη , βεβαίος εδώ είναι η φιλή σου πάρτην" εγώ άρχισα να χαίρομαι τόσο πολύ που ούριλιαζα από χαρά. Μόλις μου έδωσε η μητέρα μου το τηλέφωνο άρχισα να τρέμω απο χαρα! "Ναι,γεια σου Mike τι κάνεις,ναι είχαμε την άσκηση 7 στην σελίδα 3,καλά άντε καλό απόγευμα τα λέμε αύριο στο σχολείο".

Όπως όλοι καταλάβαμε ήθελε να ρωτήσει τα μαθήματα..φυσικά εγώ ήθελα μόνο να ακούσω την φώνη του!
Ήταν πλέον ο άντρας μου όπως έλεγα..χαχα.

Μετά από κάποιες ώρες γύρισε ο μπαμπάς μου απο την δουλειά και εγώ άρχισα να μιλάω αδιάκοπα για τον νέο μου φίλο με αποτέλεσμα να περιμένει να απελπισμένα να σταματήσω...

Ήρθε όμως η ώρα για ύπνο..έτσι καληνύχτισα το σκυλάκι μου με ένα γλυκό χάδι και έτρεξα γρήγορα στο ζεστό μου κραβάτι..

Η γονείς με καληνύχτισαν και η μαμά μου είπε το καθημερινό παραμυθάκι μου και εγώ άλλαξα το όνομα του πρίγκιπα σε Μιχάλης και την πριγκίπισσας σε Μελωδία....Έτσι νόμιζα πτι θα γίνει αλήθεια όλο αυτό και ο Μιχαλάκης θα με αγαπάει για πάντα...

Μετά απο κάποια ώρα αποκοιμήθηκα ....